Wanneer je aan beroemde autoachtervolgingen in films denkt, zullen de klassieke beelden van een donkergroene Mustang die de heuvels van San Francisco op en neer springt in de achtervolging van een stoïcijnse, zwarte Dodge Charger ongetwijfeld in je geheugen rollen. Een van de twee Mustangs gebruikt door wijlen Steve McQueen in die film, ‘Bullitt,’ is gevonden en het ziet er net zo cool nu als het deed terug in 1968.
Film auto’s hebben altijd een speciale aura om hen heen. Denk aan de DeLorean DMC-12 gebruikt in de ‘Back To The Future’ trilogie. In alle opzichten was John Z. DeLorean’s poging tot een supercar lachwekkend, al zag hij er wel zo uit. Maar toen hij eenmaal op het witte doek schitterde als een tijdreizende machine, was zijn plaats in de geschiedenis voor altijd verzekerd. Hetzelfde geldt voor de Dodge Monaco die door de Blues Brothers werd gebruikt of Herbie, de schattige Volkswagen Kever die verscheen in ‘The Love Bug’. Hetzelfde geldt voor de Ford Mustang GT Fastback die werd gebruikt door Steve McQueen’s personage, Lt. Frank Bullitt, in de gelijknamige film.
De Highland Green 2-deurs Fastback is echter ook een cult-klassieker geworden, deels door de mystiek die er omheen hing. Er werden eigenlijk twee auto’s gebruikt tijdens het filmen: een voor alle actie opnames en een die werd gereden door McQueen tijdens de meer serene momenten van de film. Van die auto, chassis #8R02S125559, werd gedacht dat hij verloren was gegaan nadat McQueen hem niet had kunnen kopen in de late jaren ’70. Gelukkig zijn beide auto’s nu teruggevonden, dus het verhaal heeft een happy end.
1968 Ford Mustang Bullitt Exterior
- 1 van de 2 originele 1968 Ford Mustang GT Fastback gebruikt in Bullitt
- originele film modificaties blijven
- American Racing Equipment Torq Thrust velgen
- Sommige zwarte exterieur elementen voor screenplay
- Highland Green paint job werd geschuurd om het een meer matte uitstraling te geven
Maar, de waarheid is dat ‘Bullitt’ een veel invloedrijkere productie is. De National Film Registry van de Library of Congress van de Verenigde Staten noemde de film 11 jaar geleden zelfs “cultureel, historisch of esthetisch belangrijk”.
De film werd mede geproduceerd door McQueens bedrijf Solar Productions. Het hoofdpersonage is sterk gebaseerd op de echte San Francisco-inspecteur Dave Toschi, een van de mensen die een rol speelden in het onderzoek naar de moorden op de Zodiac Killer, die plaatsvond kort nadat ‘Bullitt’ in de bioscoop was verschenen. Maar we zijn hier niet om over filmgeschiedenis of cinematografie in het algemeen te praten. De auto die Lt. Bullitt in de film gebruikt, interesseert mij, en u, dus laten we de geschiedenis ervan kort overlopen.
Deze auto, samen met zijn identieke zus, werden in maart 1968 door Warner Brothers gekocht voor gebruik in de film. Ze werden in januari van datzelfde jaar gebouwd in de fabriek in San Jose, Californië en kregen de GT-uitrustingsgroep, het extra koelpakket en de nu legendarische Highland Green-kleur. De twee auto’s werden vervolgens aangepast door Max Balchowsky, die alle tovenarij onderhuids uitvoerde, de badges verwijderde, de benzinedop zwart schilderde, de achteruitrijlichten verwijderde en de American Racing Equipment Torq Thrust mag wielen monteerde. De auto die werd onthuld naast de 2018 Ford Mustang Bullitt is chassis ‘559, de auto die niet werd gebruikt en misbruikt tijdens het filmen en die sinds 1974 onder dezelfde eigenaar blijft.
De twee extra lichten die binnenboord in de grille zijn geplaatst, waren niet optioneel op de Bullitt-auto’s, dus de enige lichten naast de twee buitenboord zijn de indicatoren die in de onderste schort zijn geplaatst. Er is meer chroom aan de voorkant met de twee, slanke, verticale bumper over berijders, de verchroomde voorruit frame, ruitenwissers en de grille onder de voorruit. De motorkap heeft twee U-vormige luchtinlaten die aan elke kant van de plooi zitten die over het midden loopt.
De voorbumper wikkelt zich enigszins rond de hoeken van de auto en komt net boven twee richtingaanwijzers die voor de voorste wielkuipen zijn geplaatst. De wielkuipen zelf missen de subtiele verchroomde balk die te zien is op andere ’68 Mustang Fastbacks, hoewel zelfs de Bullitt auto’s de gepolijste balk langs de rocker panelen hebben, de verchroomde raamlijsten en de valse verticale luchtopening op het achterkwartier paneel, tussen de twee vouwen aan de zijkant van de auto.
De Fastback versie van de Mustang is te onderscheiden door zijn golvende achterkant met de minder schuine achterruit. De B-stijl is versierd met naar achteren gerichte louvre-luchtroosters. Er zijn ook enkele rode zijknipperlichten aan de achterkant.
De achterkant van de Bullitt Mustang is vrij eenvoudig. U kunt zien dat de benzinedop werd verchroomd tijdens een restauratie proces, maar de verchroomde werd afgepeld om de oorspronkelijke zwarte verf aangebracht in 1968 door Balchowsky onthullen. Onder de bumper bevinden zich de twee uitlaatpijpen die aan weerszijden van de nummerplaat uitkomen.
De auto zoals gezien op de 2018 NAIAS verkeert in ruwe – maar zeer originele – staat. De achterbumper is verroest, de carrosserie heeft een veelheid aan slijtplekken, scheuren en zelfs tekenen van roest, maar men kan betogen dat de auto nooit gerestaureerd zou moeten worden, maar eerder als een tijdcapsule bewaard zou moeten worden. Zelfs de Torq Thrust D mag wielen zijn in slechte staat, de voorwielen suggereren nauwelijks dat ze ooit zwart zijn gespoten. De auto kwam uit de fabriek met brede ovale nylon banden met witte zijwand, maar kreeg later Dunlop M-15 racebanden aan de voorkant en Firestone GP Indy Tires aan de achterkant. Nu heeft de auto rondom Firestone rubber.
1968 Ford Mustang Bullitt Exterieur Afmetingen
1968 Ford Mustang Bullitt Interieur
- Fabrieks zwart vinyl luxe kuipstoelen
- Orginele opties zijn o.a. AM radio, interieur decor groep, en luxe veiligheidsgordels
- Shelby-type stuurwiel
- Het meeste geluiddempende materiaal verwijderd
- Hurst-schakelpook
- Gaten voor filmapparatuur blijven
De Bullitt Mustangs werden geleverd met een aantal upgrades voor het interieur, waaronder een AM-radio en het interieurdecor groepspakket. Dit pakket omvat het houtnerf middenpaneel op het dashboard en het handschoenenkastje, de sierlijsten op de deurpanelen, een overhead console met kaartverlichting en extra knoppen aan de zijkanten van de stoelen.
Achter de driespaaks schuingeplaatste stuurwielen zijn de toerenteller en kilometerteller geplaatst aan weerszijden van de stuurkolom en omgeven door een gele omlijsting. Drie andere meters zitten erboven, terwijl de AM-radio is geplaatst in een verzonken positie in het onderste deel van de middenconsole. De originele versnellingspook werd door de tweede eigenaar van de auto, ene Frank Marranca uit New Jersey, vervangen door een Hurst versnellingspook. De auto zoals hij er nu uitziet heeft ook de twee aftermarket luidsprekers geïnstalleerd door Robert Kiernan, de vader van de huidige eigenaar van de auto, die hem in 1974 van Marranca kocht via een verkeerd gespelde advertentie in het oktobernummer van Road & Track.
De Kiernans gebruikten de auto als dagelijkse chauffeur nadat ze hem in 1974 hadden gekocht. Hun zoon, Sean, zegt dat zijn ouders geen andere auto hadden – de Bullitt Mustang was hun enige auto.
Hij vertelt het ongelooflijke verhaal van zijn moeder die de auto gebruikte om in de jaren ’70 en ’80 naar haar werk te gaan. Wat voor werk deed ze? Nou, ze was lerares in de derde klas van een parochie. De auto werd ook door de familie gebruikt om naar New York en Maine te rijden en tegen de tijd dat hij geparkeerd werd, had hij al 46.000 mijl afgelegd.
1968 Ford Mustang Bullitt Aandrijflijn
- 6..4-liter V-8
- 320 pk
- 427 pond koppel
- Motor werd voor het filmen aangepast met race-apparatuur
- Borg-Warner T-10 heavy-duty transmissie
- Helwig stabilisatoren voor en achter
- Koni schokdempers
- Heavy-schroefveren
- Versterkte schokdempers en nieuwe dwarsbalk steunbalk
- Rechte uitlaatpijp
De Ford Mustang kreeg de vlezige 6.4-liter V-8 motor in 1967 en in 1968 maakte hij deel uit van het S-code pakket. Vanuit de fabriek leverde hij 320 (soms meer dan 330) pk bij 4.800 tpm en 427 Nm koppel bij 3.200 tpm.
Dat klinkt allemaal respectabel voor de normen die 50 jaar geleden golden, maar blijkbaar bleek de Charger sneller dankzij zijn 50 extra pk’s. Waar, het was verschrikkelijk wanneer je een bocht moest nemen, maar het ging sneller in een rechte lijn. Daarom werden de motoren van de twee Mustangs die in de film werden gebruikt, herbouwd met gefreesde cilinderkoppen, aangepaste ontsteking en carburateurs, evenals krachtiger nokkenassen.
Wat meer is, de oorspronkelijke handgeschakelde 4-versnellingsbak werd weggegooid en een Borg-Warner T-10 heavy-duty transmissie met een heavy-duty Borg-Warner koppeling werd in de plaats gezet. Er werd ook een 4:10 Positraction achterwiel gemonteerd met heavy-duty cardankoppelingen. Balchowsky, die de auto’s prepareerde, was voorzichtig om zoveel mogelijk structurele stijfheid toe te voegen. Daarom hebben de auto’s versterkte schokdempers, een dwarsbalk en versterkte framedelen.
De ophanging werd ook onder handen genomen met Koni-schokdempers over heavy-duty schroefveren, wat van pas kwam op het heuvelachtige San Francisco. Aan beide uiteinden werden Helwig stabilisatoren geplaatst, en achter de voorste Torq Thrust D wielen zaten schijfremmen.
1968 Ford Mustang Bullitt Specificaties
Eindgedachten
De 1968 Ford Mustang GT Fastback in zijn Bullitt kledij is een legendarische motorwagen. Daarom werd chassis ‘559 door de Historic Vehicle Association opgenomen in het National Historic Vehicle Register, in samenwerking met het U.S. Department of the Interior, Historic American Engineering Record. Het is het 21e voertuig dat deel uitmaakt van dit register dat alleen naar ultra-significante voertuigen zoekt.
Je mag de film dan niet leuk vinden vanwege het glansloze plot en je mag ook verveeld zijn geraakt bij het zien van de autoachtervolging – hoewel dat bijna een ketterij is – maar je kunt niet ontkennen dat de auto een legende op zich is en dat het een van de coolste Mustangs is die ooit zijn gebouwd, daarboven met de Shelbys, de Hurst en de Mach 1. Er zijn echter maar twee Bullitt auto’s, wat dit exemplaar nog veel waardevoller maakt. Sommigen zeggen dat hij wel 4.000.000 dollar waard is, hoewel Sean Kiernan niet van plan is om afscheid van de auto te nemen en dat is, denk ik, een goede zaak voor wat werd beschouwd als de lang verloren Bullitt Mustang. Laten we afwachten wat er zal gebeuren met de beater ‘558 die vorig jaar in Californië werd ontdekt.
Verder lezen
Lees onze volledige review over de 2018 Ford Mustang Bullitt
Lees onze volledige review over de 2008 Ford Mustang Bullitt