De onderzeese aardbeving vond plaats op een zondagmiddag en duurde ongeveer 45 seconden. De schok trof de Peruaanse regio’s Ancash en La Libertad. Het epicentrum bevond zich 35 km uit de kust van Casma en Chimbote in de Stille Oceaan, waar de Nazca-plaat onder de Zuid-Amerikaanse plaat wordt gesubducteerd. Hij had een momentmagnitude van 7,9 en een maximale Mercalli-intensiteit van VIII (Severe). Het brandmechanisme en de hypocentrische diepte van de aardbeving tonen aan dat de aardbeving het gevolg was van normale breukvorming binnen de subducterende plaat.
SchadeEdit
De aardbeving trof een gebied van ongeveer 83.000 km², een gebied groter dan België en Nederland samen, in de noordelijke centrale kust en de Sierra (hooglanden) van de Ancash-regio en de zuidelijke La Libertad-regio. Berichten over schade en gewonden kwamen van Tumbes tot Pisco en Iquitos in het oosten. In sommige delen van Ecuador werden schade en paniekscènes gemeld. Ook in het westen en midden van Brazilië werden bevingen gevoeld.
Het was een systeemramp, die een zo groot gebied trof dat de regionale infrastructuur van communicatie, handel en transport werd vernietigd. De economische verliezen bedroegen meer dan een half miljard US dollar. Steden, dorpen en steden – en huizen, industrieën, openbare gebouwen, scholen, elektrische opwekkings- en distributiesystemen, water-, sanitaire en communicatievoorzieningen – werden ernstig beschadigd of vernietigd.
De zwaarst getroffen gebieden waren de kustplaatsen en steden Chimbote (de grootste stad in Ancash), Casma, Supe en Huarmey; maar de Andesvallei die bekend staat als de Callejón de Huaylas leed de grootste en meest omvangrijke schade, waarbij de regionale hoofdstad Huaraz, en Caraz en Aija gedeeltelijk werden verwoest. Trujillo, de derde stad van het land, en Huarmey liepen lichte schade op.
In Chimbote, Carhuaz en Recuay werd ongeveer 80% tot 90% van de gebouwen verwoest, waardoor ongeveer drie miljoen mensen werden getroffen.
De Pan-Amerikaanse snelweg werd ook beschadigd, wat de aankomst van humanitaire hulp bemoeilijkte. De hydro-elektrische generator Cañón del Pato werd door de Santa rivier beschadigd en de spoorweg die Chimbote met de Santa Vallei verbindt, werd op 60% van zijn traject onbruikbaar.
De Peruviaanse regering heeft opgravingen verboden in het gebied waar de stad Yungay begraven ligt, en heeft het tot nationale begraafplaats verklaard. De kinderen die in het oca-stadion overleefden, werden over de hele wereld hergevestigd. In 2000 inspireerde de tragedie de regering om 31 mei uit te roepen tot Natuurramp Onderwijs- en bezinningsdag.
Olke 31 mei oefenen veel scholen in Peru een aardbevingsoefening om deze ramp te herdenken.
AardverschuivingEdit
De noordwand van de berg Huascarán werd gedestabiliseerd, waardoor een lawine van rotsen, ijs en sneeuw ontstond en de steden Yungay en Ranrahirca werden bedolven. De lawine begon als een glijdende massa van gletsjerijs en rots van ongeveer 910 meter breed en 1,6 km lang. De lawine trok ongeveer 18 kilometer verder naar het dorp Yungay met een gemiddelde snelheid van 280 tot 335 km per uur. De snel bewegende massa nam gletsjerafzettingen mee en tegen de tijd dat het Yungay bereikte, bestond het naar schatting uit ongeveer 80 miljoen m³ water, modder, rotsen en sneeuw.