ADVERTISEMENTEN:
Enkele van de Belangrijke Kenmerken van Stedelijke Gemeenschap zijn als volgt:
Een sociologische analyse van stedelijke gemeenschap bevat verschillende in het oog springende kenmerken. Zij zijn als volgt:
ADVERTENTIES:
1. Omvang:
In de regel is in hetzelfde land en in dezelfde periode de omvang van een stedelijke gemeenschap veel groter dan die van een plattelandsgemeenschap. Met andere woorden, stedelijkheid en omvang van een gemeenschap zijn positief gecorreleerd.
Image Courtesy : upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/08/Ginza_area_at_Tower.jpg
2. Bevolkingsdichtheid:
ADVERTENTIES:
De bevolkingsdichtheid in stedelijke gebieden is groter dan in plattelandsgemeenschappen. Stedelijkheid en dichtheid zijn positief gecorreleerd.
3. Gezin:
In de stedelijke gemeenschap wordt meer belang gehecht aan het individu dan aan het gezin. Nucleaire gezinnen zijn populairder in stedelijke gebieden.
4. Huwelijk:
ADVERTENTIES:
In het geval van de stedelijke gemeenschap is er een overwicht aan liefdeshuwelijken en huwelijken tussen kastegenoten. Men komt ook een groter aantal echtscheidingen tegen. Zonen en dochters genieten een grote vrijheid in de keuze van hun levenspartner.
5. Beroep:
In de stedelijke gebieden zijn de voornaamste beroepen van industriële, administratieve en professionele aard. Arbeidsverdeling en beroepsspecialisatie zijn in steden/metropolen heel gewoon.
6. Klasse-uitersten:
ADVERTENTIES:
In de woorden van Bogardus: “Klasse-uitersten karakteriseren de stad.” Een stad en een stad herbergen zowel de rijksten als de armsten. In een stad bestaan de sloppenwijken van de armen naast de paleisachtige bungalows van de rijken, te midden van de appartementen van de leden van de middenklasse. De meest beschaafde gedragswijzen zowel als de ergste afpersing vindt men in de steden.
7. Sociale heterogeniteit:
Indien de dorpen het symbool zijn van culturele homogeniteit, symboliseren de steden de culturele heterogeniteit. De steden worden gekenmerkt door uiteenlopende volkeren, rassen en culturen. Er is een grote verscheidenheid wat betreft de voedingsgewoonten, kledinggewoonten, levensomstandigheden, godsdienstige overtuigingen, culturele opvattingen, gewoonten en tradities van de stedelingen.
8. Sociale afstand:
ADVERTENTIES:
Sociale afstand is het gevolg van anonimiteit en heterogeniteit. De meeste van iemands routinematige sociale contacten in een stad zijn onpersoonlijk en segmentair van karakter. In de stedelijke gemeenschap zijn de sociale reacties onvolledig en halfslachtig. Er is een volslagen gebrek aan persoonlijke betrokkenheid bij de zaken van anderen.
9. Systeem van interactie:
Georg Simmel was van mening dat de sociale structuur van stedelijke gemeenschappen gebaseerd is op belangengroepen. De kringen van sociale contacten zijn breder in de stad dan op het platteland. Er is een groter gebied van interactiesysteem per mens en per aggregaat. Dit maakt het stadsleven complexer en gevarieerder. Het stadsleven wordt gekenmerkt door het overwicht van secundaire contacten, onpersoonlijke, toevallige en kortstondige relaties. De mens, althans de mens in de straat, verliest vrijwel zijn identiteit doordat hij wordt behandeld als een “nummer” met een bepaald “adres”.
10. Mobiliteit:
ADVERTENTIES:
Het belangrijkste kenmerk van de stedelijke gemeenschap is haar sociale mobiliteit. In stedelijke gebieden wordt de sociale status van een individu niet bepaald door erfelijkheid of geboorte, maar door zijn verdienste, intelligentie en doorzettingsvermogen. Stedelijkheid en mobiliteit zijn positief gecorreleerd.
11. Materialisme:
In de stedelijke gemeenschap draait het sociale bestaan van de mens om rijkdom en materiële bezittingen. De waarde van een stedeling wordt tegenwoordig niet meer beoordeeld naar wat hij is, maar naar wat hij heeft. Statussymbolen in de vorm van financiële activa, salarissen, kostbare huishoudelijke apparaten tellen zwaar voor de stedelingen.
12. Individualisme:
ADVERTENTIES:
De stedelingen hechten het allergrootste belang aan hun eigen welzijn en geluk. Zij aarzelen om te denken of te handelen voor het welzijn van anderen.
13. Rationaliteit:
In de stedelijke gemeenschap ligt de nadruk op rationaliteit. Mensen zijn geneigd te redeneren en te argumenteren. Hun relatie met anderen wordt voor het grootste deel beheerst door de overweging van winst of verlies. Relaties vinden plaats op een contractuele basis. Als het contract voorbij is, komt de menselijke relatie automatisch tot een einde.
14. Anonimiteit:
Zoals Bogardus opmerkt, hebben de “Stedelijke groepen een reputatie van naamloosheid.” Op grond van haar omvang en bevolking kan de stedelijke gemeenschap geen primaire groep zijn. Hier kent niemand iemand en niemand bekommert zich om iemand. De stedelingen bekommeren zich niet om hun buren en hebben niets te maken met hun ellende of pleziertjes.
15. Norm- en sociale-rolconflict:
ADVERTENTIES:
De stedelijke gemeenschap wordt gekenmerkt door norm- en sociale-rolconflicten. Factoren als de omvang, dichtheid en heterogeniteit van de bevolking, extreme beroepsspecialisatie en de in de stedelijke context heersende klassenstructuur leiden tot een dergelijke stand van zaken.
Bij gebrek aan uniforme en vaste sociale normen streven individuen of groepen vaak uiteenlopende doelen na. Dit heeft een aanzienlijk aandeel in het veroorzaken van sociale desorganisatie.
16. Snelle sociale en culturele veranderingen:
Snelle sociale en culturele veranderingen kenmerken het stadsleven. Het belang dat aan traditionele of sacrale elementen wordt gehecht, is naar de achtergrond verdwenen. De voordelen van het stadsleven hebben veranderingen teweeggebracht op het gebied van normen, ideologieën en gedragspatronen.
17. Vrijwillige verenigingen:
De stedelijke gemeenschap wordt gekenmerkt door onpersoonlijke, mechanische en formele sociale contacten die zich tussen de mensen voordoen. Van nature hebben zij een sterk verlangen naar het ontwikkelen van echte sociale relaties om hun honger naar emotionele warmte en gevoel van veiligheid te stillen. Zij vormen verenigingen, clubs, sociëteiten en andere secundaire groepen.
ADVERTENTIES:
18. Formele sociale controle:
De sociale controle in de stedelijke gemeenschap is in wezen formeel van aard. Het gedrag van het individu wordt gereguleerd door instanties als politie, gevangenissen, rechtbanken enz.
19. Secularisatie van opvattingen:
In steden verwateren rituele en verwantschapsverplichtingen. Kaste- en gemeenschapsoverwegingen wijken voor economische logica. Dit resulteert in secularisatie van opvattingen.
20. Stedelijke gebieden geven impulsen voor modernisering in de samenleving als geheel.