Angra Mainyu, (Avestisch: “Vernietigende Geest”) Midden Perzisch Ahriman, de kwade, vernietigende geest in de dualistische leer van het Zoroastrisme. Volgens de vroegste versie van de mythe is hij de tweelingbroer van Spenta Mainyu, de Heilige Geest, en waren beiden de zonen van Ahura Mazdā (Ormizd of Ormazd), de Wijze Heer en oppergodheid van het Zoroastrisme.
Angra Mainyu’s wezenlijke aard komt tot uitdrukking in zijn voornaamste epitheton-Druj, “de Leugen,” die zich uit als hebzucht, toorn en afgunst. Om hem te helpen bij zijn aanval op het licht (Spenta Mainyu, de goede schepping van Ahura Mazdā), schiep Angra Mainyu een horde demonen die afgunst en soortgelijke eigenschappen belichamen. Ondanks de chaos en het lijden dat zijn aanval in de wereld teweeg heeft gebracht, verwachten de gelovigen dat Angra Mainyu aan het eind der tijden door Ahura Mazdā zal worden verslagen. Opgesloten in hun eigen rijk, zullen zijn demonen elkaar verslinden, en zijn eigen bestaan zal worden gedoofd. In een later dualisme is Ahura Mazdā, nog steeds de scheppergod, zelf de kracht van het goede, Angra Mainyu is zijn kwade, destructieve tegenhanger, en beiden bestaan vanaf de eeuwigheid.
De moderne Zoroastrianen van India, de Parsis, zijn geneigd het belang van Angra Mainyu te verminderen door hem weg te verklaren als een allegorie van de kwade neigingen van de mensheid. Ahura Mazdā wordt aldus in zijn almacht hersteld.