Beevor teken Artikel

Definitie/Inleiding

Beevor teken is een abnormale opwaartse (cephalad) beweging van de umbilicus bij truncale flexie terwijl de patiënt in rugligging ligt. Bij normale mensen trekt de rectus abdominis spier als één geheel samen, zonder overheersing van de bovenste helft over de onderste of van de linker over de rechter zijde. Daarom beweegt de navel normaal niet bij buiging van de romp. Traditioneel was dit teken een aanwijzing voor rectus abdominis zwakte of verlamming ten gevolge van ruggenmerg letsels tussen T10-12. Dit teken ontleent zijn naam aan een neuroloog en clinicus-wetenschapper Dr. Charles Beevor, die tussen 1883 en 1908 werkzaam was in het Queen Square Hospital in Londen, Groot-Brittannië. Het verscheen voor het eerst in Dr. Beevor’s leerboek “Diseases of the nervous system: A Handbook for Students and Practitioners” in 1898. Hij beschreef het voor het eerst bij een patiënt met een ruggenmergtumor die de segmenten T11 en T12 betrof. Dr. Beevor rapporteerde zijn teken ook bij een myopathische patiënt.

Hoe de test uit te voeren: de patiënt moet in rugligging liggen. Om het teken uit te lokken, wordt de patiënt gevraagd ofwel zijn nek te buigen ofwel rechtop te gaan zitten vanuit liggende positie zonder de armen te gebruiken (de patiënten kunnen hun armen over hun borst houden). Als de navel naar boven beweegt, is het een positief Beevor-teken. Het is negatief als de umbilicus op zijn plaats blijft.

Differentiële diagnose: verschillende publicaties na de tijd van Dr. Beevor meldden dit teken bij een reeks neurologische en neuromusculaire aandoeningen. Het wordt diagnostisch voor bepaalde ziekten zoals facioscapulohumerale musculaire dystrofie (FSHD), vooral wanneer het gepaard gaat met andere musculaire kenmerken, maar is niet pathognomonisch. Het Beevor-teken kan aanwezig zijn bij de volgende aandoeningen:

  1. Spinal cord laesion between T10 and T12 segment, tumors, bijvoorbeeld. Opmerkelijk zijn de meldingen van acute Beevor teken met ruggenmerg infarct als gevolg van vasculaire laesie onder T10.
  2. FSHD is een autosomaal dominante spierdystrofie. Het Beevor teken wordt beschouwd als een “sine qua non” klinisch teken van deze ziekte. Hoewel sommige auteurs melden dat dit teken voor 90% gevoelig en specifiek is voor FSHD, zijn andere onderzoekers van mening dat het wel specifiek (meer dan 90%) maar minder gevoelig (54%) is en kan helpen bij de diagnose. Bovendien wordt het vaker gevonden bij typische dan bij atypische FSHD.
  3. Er zijn minder frequente meldingen van dit teken bij de volgende ziekten:
  1. Pompe disease: type 2 glycogeen opslag ziekte
  2. GNE myopathie (autosomaal recessieve myopathie): dit teken werd waargenomen bij 90% van de patiënten in één studie.
  3. Tubulaire aggregaatmyopathie
  4. Myotone dystrofie
  5. Sporadische inclusion body myositis (IBM)
  6. Amyotrofische laterale sclerose
  7. Zuur maltase-deficiëntie bij een volwassen patiënt

Radiologische bevindingen: in één GNE myopathie studie, rapporteerde de auteur de resultaten van abdominale MRI -T2 HASTE sequenties. MRI toonde sparing van het supra-umbilicale deel van de rectus abdominis spier, terwijl het infra-umbilicale deel significante atrofie toonde met vetinfiltratie. Bovendien toonde een abdominale CT-scan gelijkaardige bevindingen bij een patiënt met de diagnose IBM.

Minder vaak gebruikte termen: omgekeerd Beevor teken waarbij de navel naar beneden beweegt ten gevolge van zwakte van de bovenste rectus abdominis. Beevor rapporteerde ook een neerwaartse beweging van de navel bij zijn myopathische patiënt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.