Achtergrond: Behandeling van infrabony pockets met geleide weefselregeneratie (GTR) methoden met behulp van absorbeerbare membranen ondersteund door botsubstituten heeft brede acceptatie verworven. Ons doel is het observeren van de klinische variaties verkregen met het gebruik van deze materialen in een prospectieve klinische studie.
Methoden: Negen patiënten werden behandeld met GTR in negen infrabony pockets met gebruikmaking van een dubbellaags collageenmembraan en gedeproteïniseerd spongieus runderbot, geassocieerd met wortelconditionering door toepassing van tetracycline-HCl. De negen patiënten in deze studie hadden volwassen parodontitis, waren niet-rokers en reageerden goed op de initiële therapie. De geëvalueerde plaatsen hadden een sondeerpocketdiepte van ten minste 5 mm en een angulair defect van ten minste 2 mm. De klinische parameters die in aanmerking werden genomen waren sondeerpocketdiepte (PPD), klinisch aanhechtingsniveau (CAL) en gingivale recessie (REC). Sommige indexen werden ook geëvalueerd: de gemodificeerde Quigley en Hein’s Plaque index (PI), O’Leary’s bloeding index (FMBS) en de Löe en Sillness gingival index (GI). Deze parameters werden gemeten één week voor de operatie en bij het controlebezoek na gemiddeld 22,9 maanden. Na het verwijderen van de hechtingen op de achtste dag kregen de patiënten om de vier maanden professionele mondhygiëne bij hun privétandarts. De basislijn en de eindmetingen werden vergeleken met de Student OtO-test om de statistische significantie van deze case-serie te verifiëren.
Resultaten: De gemiddelde waarden van PI, FMBS en GI bleven onveranderlijk (p>0.05). De resultaten toonden een gemiddelde afname van PPD van 4,0+/-2,7 mm (p=0,0002), een gemiddelde toename van CAL van 4,1+/-2,1 mm (p=0,0001) en een gemiddelde afname van recessie van 0,2+/-1,2 mm (p=0,594). De waarde voor statistische significantie werd vastgesteld op p=0,05.
Conclusies: We kunnen concluderen dat de in deze studie gebruikte materialen zich klinisch goed hebben gedragen en dat de beschreven chirurgische techniek resultaten heeft opgeleverd die, binnen de grenzen van het aantal gerapporteerde gevallen, de PPD en CAL op een significante manier hebben gewijzigd.