Beter Je Storyboards Direct

• Save

Als je animatie hebt gestudeerd of er al een tijdje mee bezig bent, ben je ongetwijfeld fantastische storyboards tegengekomen. Enkelvoudige beelden die het verhaal vertellen met elegante briljantie en toch prachtige eenvoud. Om zulke pre-productie meesterwerken te maken is veel vaardigheid nodig en een enorme hoeveelheid hard werk en oefening, natuurlijk, maar er IS iets wat je nu kunt doen om ervoor te zorgen dat je storyboards er visueel echt uitspringen.

Het geheim? Voeg een eenvoudige toon toe.

Nauwelijks een geheim, eigenlijk, want contrast is het nummer één aspect om in gedachten te houden als je iets creëert. Groot tegen klein, hard tegen zacht, snel tegen langzaam. Als je contrast toevoegt, wordt het veel interessanter.

Kijk eens naar de afbeelding hieronder, uit het artikel van onze eigen Ferdinand Englander “Ideeën vinden: A Feature Film in an Hour.”

• Sla

Hier zien we verschillende voorbeelden van contrast, van kleur op de woorden tot grootte van de verschillende tekst tot eenvoudige schaduw op het personage zelf. Je ogen worden door deze contrasten op de pagina naar verschillende plaatsen getrokken. Wat gebeurt er als we deze contrasten wegnemen?

Op slag is de afbeelding een stuk minder aantrekkelijk, en je ogen weten niet meer precies waar ze eerst, ten tweede, of ten derde moeten kijken. De scheiding (contrast) is weg, en het wordt een minder boeiend beeld. (Hoewel ik persoonlijk de uitdrukking van het personage nog steeds hilarisch vind! Ik heb dat gevoel zeker eerder gehad tijdens het brainstormen…)

Contrast en toon specifiek toepassen op storyboarden

Contrast is nuttig in alle aspecten van je werk, maar als het op storyboarden aankomt, schijnt het helderder dan ooit. Bij storyboarden gaat het erom een verhaal te vertellen met één beeld en het oog van de kijker te leiden naar precies datgene wat belangrijk is. Meestal is het maar een deel van een serie, maar wel een essentieel deel dat de kijker absoluut moet zien om het verhaal dat wordt verteld volledig te kunnen begrijpen. Het kan een fractie van een seconde of veel langer blijven hangen, afhankelijk van waar in het verhaal een bepaalde plank valt.

Hier kan contrast door eenvoudige toon wonderen doen. Het kan een lijntekening waar veel aan de hand is, veranderen in een eenvoudige compositie waarvan iedereen meteen weet waar het om draait. Kijk eens naar dit geweldige storyboard panel van Michael Lester die bij Dreamworks werkt:

• Save

Er gebeurt HEEL veel in deze metrowagon, met een grote cast van personages, maar dankzij toon en contrast worden je ogen onmiddellijk naar het belangrijkste aspect getrokken (de hond met de hoed) en krijgen ze vervolgens de vrijheid om over alle blije renners rondom hem heen te kijken. De donkere tint van de hond past ook mooi bij de droevige houding die hij aanneemt. (Om eerlijk te zijn zouden we dit beeld de hele dag kunnen bestuderen voor een schat aan artistieke hoogstandjes, maar laten we nu even teruggaan naar het onderwerp.)

Ziedaar, als een goocheltruc, wat gebeurt er als we het eenvoudige tooncontrast weghalen!

Opvallend zie je dat er veel meer lijnen zijn dan in het gedeeltelijk gevulde stuk. Waar moet je precies kijken? Is de focus de grote kat links? Misschien het lachende personage? Volgt het verhaal misschien het kind rechts, op weg naar zijn eerste ritje met de metro? Uiteindelijk zou je kunnen opmerken dat het hondenpersonage een mooie aura van negatieve ruimte heeft (het raakt geen andere personages), dus het kan zijn dat het verhaal over hem gaat. Maar zonder de toon is er veel denkwerk en veel tijd nodig om tot dat punt te komen. Time storyboard artists moeten snel doorpakken.

Als je meer voorbeelden wilt zien van prachtig gebruik van toon en contrast in storyboards, Michael’s blog Ninjerktsu stelt niet teleur. Het staat vol met storyboard-achtige strips die even hilarisch als mooi zijn. (Deze over een “Cat Lady” is een van mijn persoonlijke favorieten.)

Keep It Simple

Hoewel het helpt om toon als schaduw te gebruiken, hoef je geen geavanceerde belichtingstechnieken te kennen om dit aspect aan je tekeningen toe te voegen. Een eenvoudige blokkering van drie of vier tonen is genoeg om de truc te doen. Dingen waar je de aandacht op wilt vestigen, moeten het grootste contrast hebben, terwijl de gebieden die je naar de achtergrond wilt laten verdwijnen, moeten opgaan in de achtergrond met minder contrast. Probeer als oefening deze vijf tonen toe te voegen aan een lijntekening die je hebt gemaakt (of voeg ze toe aan lijntekeningen van een andere kunstenaar, gewoon om te oefenen).

Probeer met het veranderen van contrastniveaus, het blokkeren van toon versus het toevoegen van schaduwen, en het trekken van de blik van de kijker naar verschillende plaatsen. Voel je vrij om rommelig te zijn, je hoeft hier niet elke laatste pixel in te vullen. Door zo te experimenteren ontdek je waar en wanneer je een eenvoudige toon kunt gebruiken, en hoe krachtig het gereedschap kan zijn.