Bijbelstudies

Serie 15

Ten New Testament Soul-Winners
door Francis Dixon

(Schriftgedeelte: Johannes 4:1-42)

Tijdens Zijn aardse bediening was onze Here Jezus Christus de verpersoonlijking van al Zijn onderwijs. Hij beval bijvoorbeeld Zijn discipelen om zielenwinnaars te zijn – zie Mattheüs 28:19; maar Hij was de meester zielenwinner – zie Lukas 19:10. Toen Hij zei: “Volg Mij!” (Mattheüs 4:19), bedoelde Hij dat wij Zijn voorbeeld moesten volgen; in feite zei Hij: “Kijk naar Mij als een zielenwinner en volg Mij!” Hij is ons grote voorbeeld, niet alleen als de lijder, maar ook als de zielenwinner – zoek 1 Petrus 2:21 op. Hij kwam uit de hemel naar de aarde, en Hij stierf, stond op en leeft om de verlorenen te redden – dit was de zaak van Zijn Vader (Lucas 2:49). In de vier Evangeliën vinden we een verslag van de methoden die Hij gebruikte om persoonlijk werk te doen, waarvan één het verhaal is van Zijn gesprek met de vrouw bij de bron (Johannes 4:1-42). Onze methode om zielen te benaderen moet altijd variëren naar gelang de persoon, de tijd, de plaats en de omstandigheden, maar de volgende punten die door dit voorval worden gesuggereerd zullen ons helpen.

Hij toonde een zeer grote belangstelling en bezorgdheid voor één persoon.

Bij deze gelegenheid stelde onze Heer zich ten doel slechts één zondige vrouw te winnen. Hij had dikwijls audiëntie bij slechts één persoon; in het Evangelie van Matteüs staan zestien privé-gesprekken opgetekend, en in het Evangelie van Johannes zeventien. Hoe enorm belangrijk is één ziel! In Lucas 15 lezen we over één verloren schaap, één verloren zilverstuk en één verloren zoon, en Marcus 8:36-37 benadrukt de waarde van slechts één ziel. Laten we niet vergeten dat degene die we proberen te winnen een voortreffelijke zielenwinner kan worden – kijk naar de verzen 28-30.

Hij ging zijn uiterste best doen om één ziel te winnen.

Vers 4 vertelt ons dat Hij door Samaria ging. Hij was bereid om Zich ongemakkelijk te maken om één zondige vrouw voor Zich te winnen. Maar al te vaak zijn we zo met onze eigen zaken bezig dat we voorbijgaan aan hen in nood aan wie God ons een heerlijke gelegenheid geeft om te dienen (Lucas 10:31-32).

Hij WERKTE ONDER EEN STERK GEVOEL VAN DRINGENDHEID EN DRINGENDHEID.

“Hij moest wel door Samaria gaan” (vers 4, KJV). Er was een zielenwinnend “moeten”, een enorme dwang in Zijn leven – vergelijk Johannes 3:14 met Johannes 4:4; 9:4; 12:32-33. Zijn voedsel was de wil van Zijn Vader te doen (Johannes 4:31-34) – en dit was de wil van Zijn Vader. Is er een dwang in ons leven? Zoek Romeinen 9:1-3 maar eens op.

Hij was vriendelijk, innemend en sympathiek in Zijn benadering.

Hij was niet koud of zelfingenomen, hoewel er een gepaste gepastheid en een wonderbaarlijke waardigheid zou zijn geweest in Zijn persoon en Zijn gedrag. De apostel Paulus verlangde ernaar “sommigen te redden” (1 Korintiërs 9:22). Een betere illustratie hiervan dan Lukas 10:33-37 is niet te vinden.

Hij LAT DE GEWENSTE GEBEURTENISSEN EN OMSTANDIGHEDEN VAN HET LEVEN KANSEN VOOR PERSOONLIJKE ZUIDENWINNING BEREIKEN.

Vr. 6 zegt ons dat Hij vermoeid was en ging zitten. Hij had dat tot een excuus voor ontspanning kunnen maken, maar in plaats van Zijn vermoeidheid als een nadeel te zien, maakte Hij er een voordeel van. Hoe zelden zien wij de gebeurtenissen in ons leven op dezelfde manier! “Ik wou dat ik die reis niet had moeten maken!” zeggen we, terwijl de reis ons misschien een prachtig contact oplevert met iemand van wie de Heer wil dat we getuigen.

Hij VRAAGT EEN GUNST VAN DE ENIGE WIE HIJ WILDE WINNEN.

Vs 7 vertelt ons dat het op deze manier was dat onze Heer een punt van contact tot stand bracht. Mensen worden vaak graag om een gunst gevraagd. Vraag iemand om je naar een bepaalde plaats te leiden en zie hoe vaak die persoon blij is om te helpen. Dit is ook waar in verband met zielenwerving. Bedenk een oprecht verzoek dat u aan uw contactpersoon kunt doen en vraag hem om hulp; zo kunt u zijn sympathie winnen.

Hij sprak alleen met haar.

Vers 8 vertelt ons dit. Er zijn tijden dat het onverstandig is om dit te doen. Er zijn tijden dat jonge christenen voorzichtig moeten zijn met het spreken in privé met een lid van het andere geslacht; maar het punt dat we hier willen maken is dat we niemand in verlegenheid moeten brengen door met hem of haar over geestelijke zaken te spreken in het bijzijn van anderen. Er kunnen uitzonderingen op deze regel zijn, maar over het algemeen geldt de regel.

Hij overwon de barrières die zij opwierp en die al bestonden.

Eerst was er de barrière van de zonde (verzen 16-18). Deze vrouw was een verschoppeling vanwege haar beruchte zondige leven. Ze kwam water putten in de hitte van de middag, terwijl ze wist dat andere vrouwen niet aanwezig zouden zijn. Ten tweede was er de barrière van ras (vers 9). Onze Heer was een Jood en zij was een niet-Jood. Ten derde was er de barrière van het geslacht. Het was “not done” om met een vreemde vrouw te spreken in een openbare plaats. Tenslotte was er de barrière van de godsdienst (vers 20).

Hij Wekte Nieuwsgierigheid EN Wekte ZUIDhonger.

Vers 10-13 vertellen ons hoe Hij haar nieuwsgierigheid en belangstelling ving. Ook wij kunnen deze methode toepassen als we de beladenen vertellen over de Lastdrager (Mattheüs 11:28); als we de gebondenen vertellen over de Bevrijder (Johannes 8:36); als we de nabestaanden vertellen over Hem die het leven is (Johannes 11:23-25).

HIJ VERZOEKTE OF VERWIJDERDE HAAR NIET, MAAR HIJ LOOSDE HAAR ZONDE AAN.

Totdat mensen overtuigd zijn van hun zonde, en dus van hun behoefte aan Christus, zullen zij niet tot Hem komen. Verzen 16-19 vertellen ons hoe teder, hoe standvastig en hoe volhardend onze Heer was. Wij kunnen mensen niet van zonde overtuigen, maar de Heilige Geest kan dat wel, en Hij zal het doen als wij “het zwaard van de Geest, dat is het woord van God” gebruiken (Efeziërs 6:17). Wij kunnen mensen vertellen dat zij, omdat zij het grootste gebod hebben overtreden, daarom de grootste zonde hebben begaan (Mattheüs 22:37-38).

Hij sprak van datgene wat alleen in haar behoefte kon voorzien.

Zij had eeuwig leven nodig, zoals vers 14 ons zegt; verlossing, zoals vers 22 ons zegt – met andere woorden, zij had Hem nodig als haar Verlosser.

HIJ CONCLUDEERDE ENKEL WANNEER HIJ ZICH VOLLEDIG GELOOFDE ALS VERLOSSER EN HEER.

Kijk eens naar de verzen 25 en 26. Wat een heerlijk moment moet dat voor haar geweest zijn, en voor de mensen van Samaria! – zie verzen 40-42.