Het woord compassie in het Hebreeuws wordt eigenlijk in de meervoudsvorm gezegd. Compassions is het eigenlijke gebruik van het woord. Waarom? Volgens Rebbitzin Esther Jungreis:
Iedereen heeft zijn eigen versie, haar eigen interpretatie, van wat “compassie” betekent. In het Hebreeuws, echter, is er geen speling. De Torah definieert de betekenis via de stam van het woord. Rachamim – het Hebreeuwse woord voor mededogen – staat geen willekeurige interpretatie toe. Het woord is afgeleid van de wortel van het Hebreeuwse woord “rechem”, “baarmoeder”, en leert ons dat de manier waarop een moeder zich voelt over het kind dat zij onder haar hart draagt, mededogen betekent.
Niet, let wel, hoe zij zich voelt over haar zoon of dochter, maar eerder over dat ongeboren kind dat zij in zich draagt. Hoezeer een moeder ook houdt van het kind dat voor haar staat, er zijn momenten dat het kind haar kan irriteren en zelfs boosheid oproept. Maar zij kan nooit geïrriteerd zijn door dat kleintje dat nog geboren moet worden. Dat kind wordt bewaakt en er wordt met vreugde op gewacht. En dat is de betekenis van “rachamim.”
Wanneer je erover nadenkt, strekt de betekenis zoals die hier wordt omschreven, in de context van de baarmoeder en het kind, zich uit tot natie en burger. Rachamim is waar onze natie een gebrek aan lijkt te hebben.
Als het aankomt op politiegeweld, lijkt het, hebben we geen rachamim.
Als het aankomt op armoede en honger, lijkt het, hebben we geen rachamim.
Als het aankomt op het scheppen van banen en het eerlijk compenseren van arbeiders, hebben we geen rachamim.
Wanneer het aankomt op huisvesting en onderdak, lijkt het, dat we geen rachamim hebben.
Wanneer het aankomt op gezondheidszorg voor al onze burgers, lijkt het, dat we slechts enkele rachamim hebben.
Rachamim is een woord dat in alle talen voorkomt. Barmhartigheid is een begrip dat alle culturen gemeen hebben.
Hangt barmhartigheid af van religiositeit? Hangt het af van conformiteit aan idealen of overtuigingen? Is het voorwaardelijk?
Ik zeg dat het vrije wil is. Het is de erkenning dat we er allemaal toe doen; dat we op de een of andere manier allemaal een grote bijdrage leveren op grond van onze deelname, in welke hoedanigheid dan ook.