Boodschap
Ezechiël 47:12, “Aan beide oevers van de rivier zullen vruchtbomen van allerlei soort groeien. Hun bladeren zullen niet verdorren, noch zal hun vrucht ontbreken. Elke maand zullen zij vrucht dragen, omdat het water van het heiligdom naar hen stroomt. Hun vruchten zullen dienen tot voedsel en hun bladeren tot genezing.”
Met het huidige chaotische politieke en sociale klimaat, begon ik deze boodschap te schrijven met een bezwaard hart, maar door na te denken over de passage van vandaag, vervulde God mij met zijn troost en hoop. Op dit moment gaat onze natie door turbulente dagen van een wereldwijde pandemie en voortdurende protesten, die gerechtigheid eisen. Mensen zijn boos over de ontelbare zwarte levens die verloren zijn gegaan, en maken zich zorgen over hun toekomstige veiligheid. We verlangen naar een wereld waarin alle gebroken relaties worden hersteld. We verlangen naar een wereld die vrij is van racisme, haat, dood en angst. Wij dorsten naar vergeving, genezing en verlossing. Waar kunnen wij de vervulling van ons verlangen vinden?
De passage van vandaag gaat over een visioen van hoop gegeven aan de profeet Ezechiël die 25 jaar in ballingschap in Babylon leefde (40:1). Laat me u de context van de passage geven. De tempel in Jeruzalem was verwoest vanwege hun afgodische zonden en sociale onrechtvaardigheid. Gods volk was in ballingschap gevoerd en verstrooid, terwijl de rest in hun eigen verwoeste land leefde. Er was geen hoop en geen toekomst. (Alleen oordeel en vernietiging.) Op dit punt zag Ezechiël een reeks visioenen. In zijn eerste visioen zag hij gruwelen in de tempel en de heerlijkheid des HEREN die uit de tempel vertrok (hfdst. 8-11). Maar in zijn laatste visioen (hfdst. 40-48), ziet Ezechiël een visioen van een nieuwe tempel. Hij is getuige van de terugkeer van de heerlijkheid van de Heer om zijn tempel te vullen (43:1-12). Ezechiëls visioen zoomt nog verder uit om de nieuwe stad en het nieuwe land te beschrijven (Hfdst. 47-48). De nieuwe tempel staat in het centrum van deze nieuwe stad. In samenhang met het boek Openbaring behandelt Ezechiël 47-48 op symbolische wijze de voleinding van de hele menselijke geschiedenis.
De passage van vandaag (Ez 47:1-12) beschrijft een wonderbaarlijke rivier die uit de tempel stroomt om leven en genezing in het land te brengen. Dit visioen openbaart Gods hart voor een gebroken wereld en getuigt over het evangelie van Jezus. God wil dat wij zijn hart kennen en dat wij een rivier van leven krijgen die uitstroomt om onze gebroken harten en onze gewelddadige wereld te genezen.
-
De bron van de rivier: De Aanwezigheid van God
Kijk naar verzen 1-2. “De man bracht mij terug naar de ingang van de tempel, en ik zag water van onder de drempel van de tempel naar het oosten komen (want de tempel lag op het oosten). Het water kwam van onder de zuidkant van de tempel, ten zuiden van het altaar. 2 Toen bracht hij mij naar buiten door de noordpoort en leidde mij om de buitenkant heen naar de buitenpoort, naar het oosten gericht, en het water druppelde van de zuidkant.”
De visionaire tempelrondleiding van Ezechiël gaat verder als de engelachtige gids hem terugbrengt naar de ingang van de tempel. Met zijn gezicht naar de tempelpoort in oostelijke richting is Ezechiël getuige van een verbazingwekkend schouwspel: water dat onder die poort vandaan komt. Vanuit de aanwezigheid van God stroomt druppelend water naar het oosten en passeert de zuidkant van het altaar en vervolgens de oostelijke poorten.
Welke betekenis heeft het water? In de Bijbel staat water voor leven, zegening en vruchtbaarheid. (Wij vergeten misschien het belang van zoet water, want in Chicago zijn wij overvloedig gezegend met water uit het Michiganmeer). Maar als je in een droog land als het Midden-Oosten woont, is water echt kostbaar. Als er geen water is, is er geen leven. Ezechiëls visioen van de rivier verwijst naar de Hof van Eden. Voor de val van de mens was Eden een prachtige tuin waar Adam en Eva werden geplaatst. Genesis 2:10 beschrijft een rivier die uit Eden stroomde en de hele tuin bewaterde. Het was een plaats van complete gelukzaligheid, verrukking en vrede; het was werkelijk gezegend omdat Gods aanwezigheid daar was.
In Ezechiëls visioen stroomde water uit de tempel. De tempel stond centraal in zijn visioen. Waarom is de tempel zo belangrijk? In het Oude Testament vertegenwoordigde de tempel (tabernakel) Gods genadige woning onder zijn volk. Oorspronkelijk was de mens geschapen om te genieten van God, die de bron is van leven en vreugde. In de hof van Eden genoten de mensen van zijn aanwezigheid in harmonie en in een volmaakte relatie met God. Maar toen de mensen de waarheid verwierpen en luisterden naar de leugens van de duivel, verloren zij het paradijs. Mensen zonder God zijn slaven van zonde, onrecht, verslavingen en de gebroken wereld. God koos ervoor om slaven te redden en in hun midden te wonen door een verbond met hen aan te gaan. In het hart van dit verbond staat de tempel. Wat is er uniek aan de tempel in de Bijbel? Het is niet iets dat wij voor God doen; in plaats daarvan is het iets dat God voor ons doet. Maar omdat Israël het verbond met hun God verbrak, werden zij uit het Beloofde Land verdreven en werd de tempel verwoest. Israël faalde volledig vanwege hun ontrouw en onrechtvaardigheid. Maar in Ezechiël gaf God het visioen van de nieuwe tempel. Door dit visioen belooft God: “Ik zal jullie aanvaarden en opnieuw in jullie midden wonen. Ik zal de ellende van jullie zonde volledig ongedaan maken.”
Dit visioen van de tempel is vervuld door Jezus Christus. Hij wordt Immanuel genoemd, God met ons. De eeuwige Zoon van God is vlees geworden en heeft zijn woning gemaakt onder zondaars (Joh 1,14). Door zijn kostbaar bloed te vergieten en uit de dood op te staan, is Christus zelf de volmaakte tempel voor ons geworden (Joh 2,13-22; Heb). Dit is Gods waanzinnige liefde voor ons. In de nieuwe hemel en de nieuwe aarde is er geen fysieke tempel, want Gods eigenlijke aanwezigheid is de tempel (Openb. 21: 22). Uit de troon van God en het Lam stroomt de rivier van leven (Openb. 22:1). Wij allen verlangen naar paradijs, harmonie, vreugde en vervulling. Onze dorstige zielen hunkeren naar levengevend water. Wij kunnen dit water vinden in Jezus, de wortel van de rivieren van eeuwig leven (Joh 4).
1. De kracht van de rivier
Verszen 3-5 beschrijven de toenemende diepte en omvang van de rivier vanuit de tempel. Vanaf de buitenste oostpoort leidt de engelachtige gids Ezechiël om de stroom te volgen terwijl deze naar het oosten stroomt. De gids meet duizend el (ongeveer een derde van een mijl of ongeveer 530 meter) en leidt Ezechiël door enkeldiep water (3). Opnieuw meet hij duizend el en leidt hem door kniediep water (4). Opnieuw meet de gids nog eens duizend el en leidt hem door het water dat tot aan zijn middel komt (4). Bij de vierde meting wordt het water een diepe vloed waar Ezechiël niet doorheen kan (5). Wat verbaast is de snelle toename van de diepte van de stroom. Normaal gesproken, zonder extra stromen die in de bovenloop uitmonden, wordt een klein stroompje steeds kleiner naarmate het verder stroomt. Maar in dit visioen, wat aanvankelijk een klein stroompje uit het heiligdom was, als het water dat uit een fles stroomt, verandert op wonderbaarlijke wijze in een krachtige rivier in een tijdsbestek van ongeveer 1,2 mijl. Dit toont klaarblijkelijk de bovennatuurlijke oorsprong van deze rivier aan.
Laten wij verder gaan met het observeren van deze rivier. Nadat hij teruggeleid is langs de oever van de rivier, is Ezechiël verbaasd om zoveel bomen te zien groeien langs beide kanten van de rivier (7). De engelachtige gids laat Ezechiël zien wat de rivier met zijn omgeving doet (8). Naarmate de rivier naar het oosten stroomt, verandert de dorre woestijn in een levendig, bloeiend landschap in het paradijs. Uiteindelijk mondt zij uit in de Dode Zee en verandert deze in het levengevende water. Waar de rivier stroomt, komt alles tot leven. In vers 6 vraagt de engelachtige gids aan de profeet: “Zie je dit?” Wat betekende dit voor Ezechiël en het volk dat in de hopeloze ballingschap leefde? Het gaf hun Gods prachtige belofte over toekomstig herstel. Wat leren wij van deze rivier? Het geeft ons een visioen over de nieuwe schepping in de toekomst. God zal alles vernieuwen, doen herleven en herscheppen door zijn levengevende aanwezigheid. Dit is niet alleen een visioen van de toekomst; het wordt vandaag al gerealiseerd door het evangelie van het koninkrijk. We kunnen drie dingen leren over de kracht van deze rivier.
Ten eerste, de rivier groeit onstuitbaar.
Ezechiëls visioen begon tot leven te komen toen God neerdaalde naar onze wereld. Deze rivier begon als een beekje bij het kruis van Jezus, waar Hij werd gekruisigd, doorboord en zijn kostbaar bloed vergoot (Joh 19,34). Spoedig daarna, met de komst van de Heilige Geest, gezonden door de verrezen Christus, werd het bloed van Jezus een krachtige rivier. Deze rivier die uit Jezus stroomt is de Heilige Geest, dat is de eigenlijke aanwezigheid van Christus (Joh 7; 14). Deze rivier is de kracht van God. Deze rivier is de barmhartigheid van God. Zijn barmhartigheid stroomt als een rivier, die machtig genoeg is om iedereen te verlossen die in Jezus gelooft. De machtige heersers van deze wereld — de Romeinen en de communisten — wilden dit tegenhouden. Nog steeds proberen secularisten het te stoppen. Maar dit water van de Geest is niet te stoppen.
Door de pandemie zijn we nog steeds in een lockdown en zijn we beperkt tot onze huizen. Maar het evangelie van Jezus kan niet worden beperkt. De rivier van de Geest beweegt voorwaarts, wat er ook gebeurt. God doet een nieuw ding in onze beperkte situatie. Door de 24/7 gebedsrelais, worden gebedsbewegingen over de hele wereld ontketend. Velen van ons delen het evangelie van Jezus door telefoongesprekken, sociale media en online platforms. De rivier die uit het Lam stroomt, stroomt nog steeds krachtig. Jezus zei: “het water dat Ik hun geef, zal in hen worden tot een bron van water, dat opwelt tot in het eeuwige leven” (Joh. 4:14). De rivier van de Geest maakt Christus werkelijk voor ons. Als je eenmaal de Geest van barmhartigheid proeft, zal deze fontein nooit meer opdrogen. Je kracht en macht kunnen opraken, en je ijver en passie kunnen opdrogen. Maar de rivier van onze Heiland zal nooit opdrogen. Zij stroomt niet door onze macht, noch door onze kracht, maar door de Geest van God.
Ten tweede, de rivier transformeert.
Wat gebeurt er als de rivier stroomt? Hij verandert alles wat hij aanraakt. Uiteindelijk komt de rivier uit de tempel in de Dode Zee, de laagste plek op aarde, 1292 voet onder de zeespiegel. De Dode Zee is erg dood, zoals de naam al zegt. Het bevat ongeveer 25 procent mineralen vergeleken met het normale zeewater (4-6 procent). Door dit extreem hoge gehalte aan mineralen is het water giftig en kunnen vissen en ander zeeleven er niet in overleven. Maar als het water uit het heiligdom in de Dode Zee stroomt, wordt het giftige water getransformeerd; het wordt gevuld met zwermen levende wezens, omdat het water van God genezing brengt. Vers 9 zegt: “Dus waar de rivier stroomt zal alles leven.”
Deze transformatie illustreert levendig de kracht van Gods levengevende aanwezigheid om te genezen en te transformeren. Wanneer de Geest stroomt, wordt het onvruchtbare vruchtbaar, het lege wordt gevuld, het droge wordt bewaterd, de gewonden worden genezen, en de doden worden levend. Zoals dit water zelfs de diepte van de Dode Zee kan bereiken, de laagste depressie op aarde, zo kan het ook reiken tot in de diepste plaatsen van onze wanhoop en bitterheid.
Ter midden van de covidepandemie gaat de onrust door onze natie in de nasleep van de tragische dood van George Floyd vorige week. Wij voelen ons gekwetst en ontdaan door het raciale vooroordeel en de sociale onrechtvaardigheid die diep in onze samenleving verankerd is. Sommigen hebben racisme de oorsprong van de zonde in onze natie genoemd. Maar deze zonde van trots, exclusivisme en menselijke verachting begint in onze harten. Wanneer mensen om gerechtigheid roepen, waar is dan de gerechtigheid? Ook al proberen we het, deze wereld kan nooit het volmaakte paradijs zijn waar we naar verlangen, vanwege onze corrupte harten. Dus, waar is onze hoop? Wie kan dit land helen en onze gebroken samenleving herstellen? Jezus kan dat. Waar het evangelie van Jezus stroomt, daar is genezing en verlossing. Tijdens de protesten werd ik bemoedigd door enkele tekenen van hoop: Sommige politieagenten en demonstranten sloten zich aan bij een gebedskring. Velen baden oprecht tot God namens hen die rouwen en pijn lijden. Op 30 maart 1863 riep president Abraham Lincoln, toen de natie diep verdeeld was door de burgeroorlog, een nationale dag uit van vernedering, vasten en gebed om “te vertrouwen op de overheersende macht van God en hun zonden en overtredingen te belijden in nederig verdriet, maar met de zekere hoop dat oprecht berouw zal leiden tot genade en vergiffenis”. God heeft hun oprechte gebeden verhoord en heeft onze natie tot dusver geleid. Laten we onze natie opheffen naar de troon van God en het Lam dat ons kan verlossen. De rivier van barmhartigheid die uit onze Heiland stroomt, kan ons genezen en vergeven. De rivier van het evangelie kan onze raciale vooroordelen en onrechtvaardigheid wegnemen; zij heeft de kracht om onze harten te transformeren en onze samenleving te genezen. We kunnen hoop vinden in de nieuwe schepping waar Gods gerechtigheid in woont.
In onze gebroken samenleving is de kerk het kanaal van de rivier van leven. Onze kerk is vooral gezegend met Bijbelstudies en één-op-één onderwijs. Wat wij bieden aan onze samenleving is in de eerste plaats hoop en leven, geen morele leer. Het gaat om Gods levengevende aanwezigheid. Gebaseerd op Gods woord, kunnen we ons afvragen: streven we de aanwezigheid van God na in alles wat we doen? Velen van ons zijn getraind om onszelf bezig te houden, gedreven door vele activiteiten. Soms worden we te breed en te dun uitgerekt. Tijdens de pandemie voelen velen zich ongemakkelijk en zelfs schuldig omdat ons leven plotseling traag en eenvoudig is geworden. Maar drukte is het idee van de duivel, niet van God. Eugene Peterson, de predikant-auteur-theoloog die The Message versie van de Bijbel schreef, zei: “Drukte is de vijand van spiritualiteit.” We moeten stoppen met het verheerlijken van drukte. Onze identiteit wordt niet bepaald door ons werk of onze prestaties, of door de grootte van onze kerk. Onze identiteit ligt in God, onze Vader, die van ons houdt, ongeacht onze prestaties. Als we elke dag de tijd nemen om in Gods aanwezigheid te komen, kunnen onze harten worden getransformeerd; we kunnen worden gesterkt om het kanaal van het evangelie in onze wereld te zijn; dan kunnen we Jezus van dichtbij volgen en meer mensen tot Hem leiden.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat kerk begint in onze gezinnen — in onze eigen huiskerken. Gelukkig ervaren veel gezinnen in deze ongekende tijd van afsluiting een herstel door gebeden, gesprekken en Bijbelstudies. Maar er zijn nog steeds veel gezinnen die gebroken zijn, en kinderen die lijden. Maar God kan die gebroken relaties herstellen. Hij is de God van de verlossing. Er is hoop in Jezus; Hij is de rivier van barmhartigheid die geneest en herstelt! Laat de rivier van barmhartigheid in uw gezin stromen door Bijbellezen en gebed. Wanneer Gods woord wordt ontvangen, verandert Hij de dood in leven. Deze zegen is voor ons allen beschikbaar gemaakt door Jezus Christus. Moge u elke dag de levengevende aanwezigheid van God in uw gezin uitnodigen.
Derde, de rivier brengt leven en vreugde.
Kijk naar vers 12. “Aan beide oevers van de rivier zullen allerlei soorten fruitbomen groeien. Hun bladeren zullen niet verdorren, noch zal hun vrucht ontbreken. Elke maand zullen zij vrucht dragen, omdat het water uit het heiligdom naar hen stroomt. Hun vruchten zullen dienen tot voedsel en hun bladeren tot genezing.” We zien hier een prachtig beeld van het paradijs, ontworpen door God. Dit beeld kijkt terug naar de hof van Eden bij de schepping (Gen. 2) en kijkt vooruit naar de nieuwe schepping in de toekomst (Openb. 21-22). De bomen hier zijn de bomen des levens. Er zal een volmaakte verlossing zijn met inbegrip van een ecologische vernieuwing. In deze wereld zien we zoveel pijn en verdriet. Maar in de nieuwe schepping zullen alle verbroken relaties worden hersteld en alle wonden worden geheeld. Het zal vol leven en vreugde zijn. Wat maakt dit mogelijk? Het is “het water uit het heiligdom dat tot hen stroomt.” Het is de aanwezigheid van God die leven en vreugde brengt! Dit is de plaats waar we thuishoren. Alleen al het mediteren over dit visioen brengt me vreugde. Hoeveel meer vreugde zal het brengen wanneer we daar persoonlijk zijn om het ten volle te ervaren!
De Franse wiskundige en filosoof Pascal zei: “Iedereen zoekt geluk, zonder uitzondering.” Waar vind je geluk en voldoening? Rijkdom, roem, drugs, eindeloos vermaak, menselijke liefde en succes kunnen onze ziel niet bevredigen. Zonde maakt onze ziel desolaat, droog, beschamend en ellendig. We zijn hier niet voor gemaakt. God smeekt ons: “Komt, allen die dorst hebben, komt tot de wateren… Waarom geld uitgeven aan wat geen brood is, en uw arbeid aan wat niet bevredigt?” (Isa 55:1).
In zijn boek Desiring God heeft John Piper de eerste uitspraak van de catechismus prachtig als volgt geïnterpreteerd: “Het voornaamste doel van de mens is God te verheerlijken door eeuwig van Hem te genieten.” En ja, daar zijn we voor gemaakt – om voor altijd van Gods aanwezigheid te genieten. Aanbidding of lofprijzing kan niet worden geforceerd; want aanbidding betekent: je verheugen in God. Als wij het meest van God genieten, wordt Hij het meest verheerlijkt. Zijn aanwezigheid is de bron van onze vreugde. De Britse schrijver/theoloog C.S. Lewis zei, God is werkelijk het “alles bevredigende Voorwerp”. Misschien heb je hier twijfels over; misschien vraag je je af of God wel genoeg is. Misschien voel je je ongemakkelijk in de aanwezigheid van God. Als je je niet op je gemak voelt bij een persoon, kun je niet van zijn aanwezigheid genieten. Op mijn geloofsreis heb ik geworsteld met dit concept van God verheerlijken en van Hem genieten. Toen ik een geestelijk droge workaholic werd, bracht God me terug naar Hem. Telkens wanneer ik bij het kruis van mijn Heiland kwam, werd mijn hart genezen en met vreugde vervuld. God is heilig en hij is vol barmhartigheid en liefde. Hij is een goede Vader, in tegenstelling tot mij, want ik maak veel fouten; maar Hij weet alles van mij en houdt nog steeds van mij. Als je twijfelt aan zijn aanwezigheid, kom dan naar de levengevende rivier, naar de troon van het Lam dat geslacht werd om jou en mij te verlossen. Dan kunnen we samen met de schrijver van Psalm 16 zeggen: “In uw nabijheid is blijdschap in overvloed, aan uw rechterhand zijn genoegens in eeuwigheid” (Ps 16:11, ESV). De meest waardevolle menselijke ervaring is God te kennen en van Hem te genieten. Zijn aanwezigheid vervult ons levenslange verlangen waar we voor gemaakt zijn.
Gaat u door een moeilijke fase in uw leven, hunkerend naar genezing en verlossing? Misschien leeft u in droogte en bitterheid. Stroomt er geen rivier in u? God wil ons zijn water geven, zijn overvloedig leven en zegeningen. Jezus beloofde: “Wie in mij gelooft, rivieren van levend water zullen uit hun binnenste vloeien” (Joh 7,38). Jezus geeft ons de heilige Geest, die de tegenwoordigheid van God is. Heb jij dorst naar de Geest? Kom naar de rivier. De barmhartigheid van onze God stroomt als een ruisende rivier. Zijn aanwezigheid is genezend, heiligend en vervullend. Overal waar het evangelie van Jezus wordt aanvaard, zal alles leven. Terwijl we op aarde leven, worstelen we met onze gebrokenheid. Maar we hebben hoop in de nieuwe schepping, ons eeuwige thuis. Moge de Geest ons leven, onze gezinnen, onze kerkgemeenschappen, onze campussen en onze steden overvloeien en overspoelen! Moge God onze natie zegenen met de rivier uit de tempel! Amen.
Manuscript
- ezekiel-47_1-12-boodschap.pdf
- ezekiel-47_1-12-boodschap.docx