Cholecystitis Nursing Diagnosis Interventions and Care Plans

Share

  • Twitter
  • Pinterest

Cholecystitis NCLEX Review Care Plans

Nursing Study Guide on Cholecystitis

Cholecystitis is een aandoening die gekenmerkt wordt door een ontsteking van de galblaas.

De galblaas is een peervormig orgaan dat zich in het rechter bovenkwadrant van de buik bevindt, net onder de lever. Het dient als opslagplaats voor gal, een vloeistof die door de lever wordt aangemaakt en die helpt bij de vertering van vetten.

Galblaasontsteking kan ontstaan door tumoren, problemen met de galwegen, infecties of andere ziekten, maar de aanwezigheid van galstenen is in de meeste gevallen de oorzaak van de ontsteking.

Het kan worden geclassificeerd als acute cholecystitis voor plotseling begin, en chronische cholecystitis, als de aandoening aanhoudt voor een lange tijd.

Cholecystitis kan leiden tot complicaties die levensbedreigend zijn als ze niet met spoed worden behandeld. Chirurgie is vaak de beste behandeling voor deze aandoening.

Tekenen en symptomen van cholecystitis

De tekenen en symptomen van cholecystitis worden meestal uitgelokt door de inname van een groot volume en vetrijke maaltijd.

In het geval van acute cholecystitis, is de pijn constant en plotseling in begin.

  • Pijn in het rechter bovenkwadrant van de buik
  • Pigastrische pijn die kan uitstralen naar de rechterschouder of het schouderblad
  • Pijn bij inspiratie tijdens palpatie (Murphy’s Sign)
  • Tederheid en stijfheid van de buik
  • Intestigestie
  • Belching
  • Flatulentie
  • Nausea
  • Kots
  • Koorts
  • Massa in het rechter bovenkwadrant (kan aanwezig zijn bij palpatie)
  • Tachycardie
  • Teken van uitdroging

Wanneer er sprake is van biliaire obstructie, kunnen de volgende symptomen optreden:

  • Jezucht
  • Pruritus
  • Donkeroranje en schuimende urine
  • Vettige ontlasting (steatorroe) en kleikleurige ontlasting

Oorzaken van Cholecystitis

De aanwezigheid van galstenen in de galblaas kan de cystic duct belemmeren, de buis waardoor de gal stroomt nadat het is vrijgekomen.

Dit veroorzaakt een verstopping en een verstoring van de bloedstroom en de lymfedrainage. Dit zal er uiteindelijk toe leiden dat de gal zich ophoopt, met ontsteking en infectie tot gevolg, wat kan leiden tot galblaasperforatie als het niet wordt behandeld.

De ontsteking kan ook het gevolg zijn van verschillende aandoeningen, zoals de aanwezigheid van een tumor die verhindert dat de gal goed wordt afgevoerd, verstopping van de galbuis door een knik of litteken, en problemen in de bloedvaten ten gevolge van bepaalde ziekten.

Risicofactoren van Cholecystitis

  • Het bestaan van galstenen is de belangrijkste oorzaak en risicofactor voor het ontwikkelen van de ziekte. De galstenen kunnen zich vormen uit verschillende stoffen zoals bilirubine en cholesterol.
  • Zekere ziekten die een teveel aan bilirubine, calcium en cholesterol kunnen veroorzaken, vergroten de kans op het ontwikkelen van galstenen.
  • Geslacht, leeftijd en zwaarlijvigheid. Hoewel cholecystitis zowel mannen als vrouwen kan treffen, is het risico op het krijgen van galblaasaandoeningen groter bij vrouwen, zwaarlijvige patiënten en mensen ouder dan 40 jaar.
  • Genetica. Galsteenvorming kan ook erfelijk zijn, dus het hebben van een familiaire voorgeschiedenis verhoogt ook de kans op het krijgen van de ziekte.
  • Zwangerschap en arbeid. Langdurige arbeid tijdens de bevalling en zwangerschap kan het risico op cholecystitis verder verhogen.

Complicaties van Cholecystitis

Als het zonder behandeling blijft, kan cholecystitis zich ontwikkelen tot ernstige complicaties zoals:

  1. Galblaasontsteking. De gal kan geïnfecteerd raken als er galophoping is, waardoor. cholecystitis.
  2. Weefselsterfte en gangreen. Weefselsterfte is een complicatie die vaak voorkomt bij ouderen, mensen met suikerziekte, en bij mensen die niet snel behandeld konden worden. Als cholecystitis onbehandeld blijft, sterft het weefsel in de galblaas af, waardoor gangreen ontstaat.
  3. Perforatie. Door de ontsteking en infectie van de galblaas kan een scheur in de galblaas ontstaan. Dit is een zeldzame maar ernstige complicatie van de ziekte.
  4. Cholestase en pancreatitis. In zeldzame gevallen kan de galsteen zich vastzetten en de gemeenschappelijke galbuis (cholestase) en de alvleesklierbuis (pancreatitis) verstoppen.

Diagnose van Cholecystitis

  • Bloedonderzoek – kan het tellen van witte bloedcellen omvatten om te controleren op de aanwezigheid van infectie en bilirubine, alkalische fosfatase- en serumaminotransferasespiegels
  • Echografie van de buik
  • Computerized tomography (CT)-scan
  • Hepatobiliair iminodiacenzuur of (HIDA)-scan – bepaalt de stroom van gal en de productie ervan, door middel van een radioactieve kleurstof.

Behandeling van Cholecystitis

  1. Opname in een ziekenhuis. De behandeling van cholecystitis zou ziekenhuisopname vereisen om verergering van de symptomen te voorkomen. De behandeling zou de volgende maatregelen omvatten:
  2. Vasten – de patiënt zal op niets per orem (niets via de mond) status worden geplaatst om stress van de galblaas te voorkomen. Dit helpt ook tijdens perioden van misselijkheid en braken om aspiratie te voorkomen.
  3. Intraveneuze therapie – vloeistoffen zullen worden toegediend via een intraveneuze toegang om verdere uitdroging te voorkomen
  4. Antibiotica – kunnen worden gegeven om de infectie te bestrijden
  5. Natuurlijke galzuren – om de synthese van cholesterol te verminderen en maximaal 3 galstenen op te lossen die elk minder dan 20 mm in diameter zijn
  6. Analgetica – om de pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen; Pijnstillers kunnen onder meer zijn:
  7. Anticholinergica – om de pijn te verlichten door reflexkrampen en gladde spiercontractie te verminderen
  8. Narcotica – om ernstige pijn te verlichten; morfine moet met voorzichtigheid worden gebruikt omdat het de buikkrampen kan versterken
  9. Sedativa en gladde spierverslappers – om ontspanning van de gladde spieren in de buik te bevorderen
  10. Operatie. De symptomen verbeteren meestal twee of drie dagen na medisch ingrijpen, maar als er nog steeds sprake is van galblaasontsteking, kan operatief ingrijpen nodig zijn. Dit hangt af van de ernst van de symptomen en het risico op complicaties. De operatie kan binnen 48 uur poliklinisch of tijdens een ziekenhuisopname worden uitgevoerd als het operatierisico laag is. Als er echter al complicaties zoals perforatie en weefseldood van de galblaas aanwezig zijn, moet de operatie onmiddellijk worden uitgevoerd.
  11. Cholecystectomie. Dit is een chirurgische ingreep waarbij de galblaas wordt verwijderd. De chirurg maakt bij de ingreep vaak gebruik van een minimaal invasieve benadering, meestal via laparoscopie. Een open operatie kan ook nodig zijn, maar wordt tegenwoordig nog maar zelden gedaan.
  12. Choledocholithotomie. Dit is een chirurgische ingreep die via een laparoscopische benadering kan worden uitgevoerd. De chirurg maakt een snede in de galbuis om de galsteen te verwijderen.
  13. Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP). Dit is een diagnostische procedure die kan worden gebruikt om de galstenen uit de galbuis te verwijderen.
  14. Veranderingen in levensstijl. Het is van vitaal belang dat we een gezonde levensstijl volgen om het risico op het ontwikkelen van cholecystitis te verkleinen. Dit omvat het eten van voedzame voedingsmiddelen en het controleren van het gewicht.

Verpleegkundige zorgplannen voor Cholecystitis

Verpleegkundig zorgplan 1

Verpleegkundige Diagnose: Acute pijn gerelateerd aan ontsteking van de galblaas zoals blijkt uit pijnscore van 10 op 10, verbalisatie van buikpijn in het rechter bovenkwadrant, Murphy’s teken, waakteken op de buik, abdominale rigiditeit, en rusteloosheid

Wenselijk resultaat: De patiënt zal verlichting van pijn aantonen zoals blijkt uit een pijnscore van 0 op 10, stabiele vitale functies, en afwezigheid van rusteloosheid.

Interventies Rationale
De voorgeschreven pijnmedicatie toedienen. De symptomen van acute abdominale pijn verlichten. Pijn in het rechter bovenkwadrant van de buik suggereert betrokkenheid van de galblaas.
De pijnmedicatie kan narcotica, anticholinergica, of gladde spierverslappers omvatten.
Benoem de vitale functies van de patiënt en de kenmerken van de pijn ten minste 30 minuten na toediening van de medicatie. Om de doeltreffendheid van de medische behandeling voor de verlichting van buikpijn te controleren. Het tijdstip van controle van de vitale functies kan afhangen van de piektijd van het toegediende geneesmiddel.
Het hoofd van het bed omhoog brengen en de patiënt in semi Fowler’s positioneren. Het zuurstofniveau verhogen door optimale long expansie mogelijk te maken.
De patiënt in volledige bedrust plaatsen tijdens ernstige episoden van pijn De gastro-intestinale prikkels verminderen waardoor de GI activiteit afneemt.
Uitvoeren van niet-farmacologische pijnbestrijdingsmethoden: ontspanningstechnieken zoals diepe ademhalingsoefeningen, geleide beeldspraak, en het bieden van afleiding zoals TV of radio. Om de patiënt optimaal comfort te bieden.
Bereid de patiënt volgens voorschrift voor op een operatie. Een hevige acute pijn als gevolg van cholecystitis kan wijzen op perforatie of weefseldood van de galblaas. Dit vereist onmiddellijk chirurgisch ingrijpen.

Verpleegzorgplan 2

Nursing Diagnosis: Risico op vochttekort

Gewenst resultaat: Binnen 48 uur na verpleegkundige interventies zal de patiënt in staat zijn om de vochtbalans te handhaven.

Interventies Rationalisaties
Start een vochtbalanskaart, waarbij de input en output van de patiënt wordt gemonitord. Het vochtvolume van de patiënt nauwkeurig monitoren en de effectiviteit van acties om uitdroging te voorkomen.
Start intraveneuze therapie zoals voorgeschreven. Om de door braken verloren vloeistoffen aan te vullen en een betere bloedcirculatie rond het lichaam te bevorderen.
Ontdek de patiënt (of de voogd) hoe een vochtbalanskaart aan het bed moet worden ingevuld. Om de patiënt of de voogd te helpen eigenaar te worden van de zorg voor de patiënt, door hen aan te moedigen meer vloeistoffen te drinken als dat nodig is, of eventuele veranderingen aan het verpleegkundig team te melden.
De serumelektrolyten van de patiënt controleren en indien nodig elektrolytenvervangingstherapie (oraal of IV) aanbevelen aan de arts. Natrium, kalium en chloride zijn enkele van de belangrijke elektrolyten die verloren gaan wanneer iemand braakt.
De patiënt in de “niets via de mond”- of NPO-status plaatsen. Plaats een nasogastrische tube zoals voorgeschreven. Om het maagdarmkanaal te laten rusten, indien aangegeven door de arts.

Verpleegkundig zorgplan 3

Verpleegkundige Diagnose: Risico op onevenwichtige voeding: Minder dan lichaamseigen

Wenselijk resultaat: De patiënt zal in staat zijn een gewicht te bereiken binnen zijn/haar normale BMI-bereik, waarbij hij/zij gezonde voedingspatronen en keuzes laat zien.

Interventie Rationale
Vraag de patiënt naar zijn/haar voorkeuren ten aanzien van eten en drinken. Bespreek met de patiënt de voedingsdoelen op korte en lange termijn. Help de patiënt een gevoel van controle te krijgen over zijn/haar voedingsinname en maaltijdplanning.
Maak een dagelijkse gewichtsgrafiek en een voedings- en vochtgrafiek. Calorie-inname berekenen. De dagelijkse voedingsinname van de patiënt en de vooruitgang in de voedingsdoelen effectief bewaken.
De patiënt helpen de juiste voedingskeuzes te maken om een vetarm vloeibaar dieet te volgen na verwijdering van de NG-slang. Vetarm vloeibaar dieet ideaal voor patiënten nadat de NG-slang is verwijderd.
Verwijs de patiënt naar de diëtist. Voor een meer gespecialiseerde zorg voor de patiënt op het gebied van voeding en dieet in relatie tot post-cholecystectomiestatus.

Andere verpleegkundige diagnoses voor diabetes:

  • Onvoldoende kennis
  • Risico op infectie (postoperatief)
  • Alteratie in comfort

Verpleegkundige referenties

Gulanick, M., & Myers, J. L. (2017). Verpleegkundige zorgplannen: Diagnoses, interventies, & uitkomsten. St. Louis, MO: Elsevier. Buy on Amazon

Silvestri, L. A. (2020). Saunders comprehensive review for the NCLEX-RN examination. St. Louis, MO: Elsevier. Koop op Amazon

Disclaimer:

Gelieve de richtlijnen en het beleid en de procedures van uw instelling te volgen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.