“Ik had er geen belang bij om (direct) geld te verdienen aan hashtags. Ze zijn ontstaan op het internet en zouden van niemand mogen zijn. De waarde en voldoening die ik haal uit het feit dat mijn grappige hack op grote schaal wordt gebruikt, is voor mij voldoende om opgelucht te zijn dat ik de vooruitziende blik had om dit domweg eenvoudige maar effectieve idee niet te vergrendelen. Chris Messina, die uitlegt waarom hij de hashtag niet heeft gepatenteerd
Sociale campagnes zijn begonnen met een titel in hashtag-vorm. De Internationale Telecommunicatie-Unie keurde in november 1988 een aanbeveling goed die het hashtagteken rechts van de 0 plaatste in de knopindeling voor drukknoppen op telefoons. Deze zelfde indeling wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt in de meeste softwaretelefoons (zie bijvoorbeeld Android dialer). De ITU-aanbeveling had 2 ontwerpopties voor het hash-teken: een Europese versie waarbij het hash-teken in een hoek van 90 graden werd gebouwd en een Noord-Amerikaanse versie met een hoek van 80 graden. De Noord-Amerikaanse versie lijkt de overhand te hebben gehad aangezien de meeste hash-tekens in Europa nu de hoek van 80 graden volgen. Het pond teken werd aangenomen voor gebruik binnen IRC netwerken rond 1988 om groepen en onderwerpen te labelen. Kanalen of onderwerpen die beschikbaar zijn in een heel IRC-netwerk worden voorafgegaan door een hash-symbool (in tegenstelling tot die lokaal op een server, die een ampersand gebruiken).HTML heeft # gebruikt als een fragment identificatie vanaf het allereerste begin van het World-Wide Web (circa 1993).
Het gebruik van het pond teken in IRC inspireerde Chris Messina om een soortgelijk systeem voor te stellen om te gebruiken op Twitter om onderwerpen van belang op het microblogging-netwerk te taggen. Hij plaatste de eerste hashtag op Twitter. Messina’s suggestie om de hashtag te gebruiken werd niet overgenomen door Twitter, maar de praktijk nam een hoge vlucht nadat hashtags op grote schaal werden gebruikt in tweets met betrekking tot de bosbranden van San Diego in 2007 in Zuid-Californië. Volgens Messina, stelde hij het gebruik van de hashtag voor om het voor “leken” gebruikers gemakkelijk te maken om naar inhoud te zoeken en specifieke relevante updates te vinden; zij waren voor mensen die niet de technologische kennis hebben om door de site te navigeren. Daarom werd de hashtag “organisch gecreëerd door Twitter-gebruikers als een manier om berichten te categoriseren.” Vandaag zijn ze voor iedereen, met of zonder technische kennis, om gemakkelijk genoeg annotatie op te leggen om nuttig te zijn zonder een meer formeel systeem nodig te hebben of zich aan veel technische details te houden.
Internationaal werd de hashtag een praktijk van schrijfstijl voor Twitter-berichten tijdens de Iraanse verkiezingsprotesten van 2009-2010; Twitter-gebruikers binnen en buiten Iran gebruikten zowel Engels- als Perzisch-talige hashtags in communicatie tijdens de gebeurtenissen. Het eerste gepubliceerde gebruik van de term “hash tag” was in een blog post van Stowe Boyd, “Hash Tags = Twitter Groupings,” op 26 augustus 2007, volgens lexicograaf Ben Zimmer, voorzitter van de American Dialect Society’s New Words Committee.
Begin juli 2, 2009 begon Twitter alle hashtags in tweets te hyperlinken naar Twitter-zoekresultaten voor het hashtagged woord (en voor de standaardspelling van vaak verkeerd gespelde woorden). In 2010 introduceerde Twitter “Trending Topics” op de Twitter voorpagina, die hashtags weergeven die snel populair worden. Twitter heeft een algoritme om pogingen om de trending lijst te spammen aan te pakken en ervoor te zorgen dat hashtags een natuurlijke trend vertonen.
Hoewel de hashtag het populairst begon op Twitter als het belangrijkste social media platform voor dit gebruik, heeft het gebruik zich uitgebreid naar andere social media sites waaronder Instagram, Facebook, Flickr, Tumblr, en Google+.