Damesmode in de jaren 1940

Een van de populairste tijdperken voor reproductie en vintage kleding, damesmode in de jaren 1940 combineerde stijl met praktisch nut om een blijvende elegantie te bereiken. Dit kwam als een verrassing voor degenen die het tijdperk meemaakten en zich het tijdperk herinnerden vanwege zijn tekorten en moeilijkheden, en ook een zekere grauwheid. De mode in oorlogstijd vormde een uitdaging, en iedereen ging die uitdaging aan, net als de veel grotere mondiale uitdaging – met schitterende resultaten.

Een overzicht van de damesmode in de jaren 1940

In de jaren 1940 waren er twee verschillende stijlen in dameskleding. Vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1939 tot het begin van de New Look in 1947, waren de jurken voor vrouwen knielang en voorzien van gewatteerde schouders – een van de weinige versieringen in kleding die anders eenvoudig was, dankzij de rantsoenering in oorlogstijd. Sportkleding werd gebruikelijker en vrouwen gebruikten veel vindingrijkheid bij het mixen van aparte kledingstukken om een garderobe gevarieerder te laten lijken dan het was. Zelfgemaakte accessoires en uitgebreide krullen stelden vrouwen in staat hun flair te tonen zonder kosten of verspilling. Hoeden, vooral gemaakt van stoffen die gerecycled waren van oudere stukken, gingen helemaal los.

Silhouetten waren sober, maar zelfs in pakken of fabrieksoveralls, hielden krullen en felle lippenstift de look vrouwelijk. Met kortere jasjes werd de peplum enorm populair, die hielp om de heupen te versmallen en tegelijkertijd een slanke taille te laten zien. De kleding was eenvoudig en praktisch, maar vrouwen slaagden er toch in er aantrekkelijk uit te zien, zelfs tijdens de zwaarste dagen van de oorlog.

The New Look

Toen de oorlog voorbij was en de materialen weer beschikbaar, namen de Parijse couturiers, die tijdens de bezetting van Frankrijk aan de kant waren gezet, het mode roer weer in handen. Christian Dior was de pionier van de New Look, met een ingesnoerde taille, langere lengtes en vollere rokken, waarbij meters stof werden gebruikt en een meer klassiek vrouwelijk imago werd gecreëerd. De New Look was gebaseerd op de wens van Dior om de rondingen van het vrouwelijk lichaam te laten vormen door de kleding, waarbij de stijl een ondergeschikt aspect was.

Kenmerken van de New Look waren onder andere:

• Zachte, aflopende schouders, in plaats van de schoudervullingen die eerder in het decennium te zien waren
• Nauwe tailles, die in veel gevallen werden gevormd door korsetten
• Rokken strak over de heupen
• Volle rokken
• Volle bustes

Vrouwen die waren gaan houden van de eenvoud van de oorlogsstijlen protesteerden, maar deze keer won Parijs.

Vrouwen pak looks uit de jaren ’40

Als je de jaren ’40 mode zou vergelijken met een ander decennium, zou je eens kunnen kijken naar sommige pak ontwerpen uit de jaren ’80. Schouders waren net zo overdreven en overdreven als het decennium marcheerde op, vooral als stof rantsoenen tijdens de Tweede Wereldoorlog dicteerde minder volumineuze kledingstukken. Toen de oorlog ten einde was, werden de pakken voller en de jasjes werden weer langer en bedekten de jurken en mantelpakjes volledig. Kijk eens naar een aantal van deze populaire kenmerken:

• Dubbele knopen en volumineuze mouwen: Veel colberts van tweed en wol hadden slanke, vrouwelijke double-breasted vormen.
• Extreem brede schouders met slanke armen: Schoudervullingen voegden breedte toe voordat het hele jasje afsloot tot een kleiner silhouet. Sommige looks waren zeer extreem, maar maakten het gebrek aan stoffen die in andere pakken uit de jaren ’40 werden gebruikt goed.
• Afgeronde zoom jasjes met ingesnoerde tailles: Jassen hadden “bloemblaadje-achtige” zomen die uitliepen in een traditionele knoopsluiting. Bij deze stijl waren de tailles vaak smal.
• Afgezette revers met fluweel of contrasterende wol: Jasje kragen en revers werden voorzien van een vleugje contrasterende stof, soms gebruikt in de oorlog om versleten gebieden te verbergen.
• Peplums en gedrapeerde details onder een kleinere taille van het jasje: Peplums hielpen een rok voller en luxueuzer te laten lijken, terwijl ze ook bijdroegen aan het ladylike effect.
• Plooirokken op knielengte (midden jaren ’40): Plooien voegen rondingen toe aan de heupen, en werden veel gebruikt voor de Tweede Wereldoorlog.
• Halflange rokken in bijpassende stof (latere jaren ’40): Rokken werden langer en voller naarmate de oorlog ten einde liep.
• Loopgraafachtige details met overdreven aspecten: Veel colberts hadden een loopgraafachtig uiterlijk.
• Zwaai jassen met weinig vorm: Heuplange swing coats werden gedragen in ruiten, gelen, pruimen, groenen, en neutralen.
• Geriemde stijlen met externe opgestikte zakken: Opgestikte zakken kwamen na de oorlog weer in de mode.
• Geribbelde tailles met onconventionele riem sluitingen: Kettingen en andere decoratieve sluitingen voegden een mode-element aan meer formele pakken.

Accessoires voor de jaren ’40

Accessoires waren essentieel voor de stijlvolle, pak-dragende vrouw in de jaren ’40, waarschijnlijk zoals niemand van ons zich vandaag kan voorstellen. Het was gewoon ondenkbaar, zelfs tijdens de oorlog, om het huis te verlaten zonder de juiste afwerking items, waaronder een basis handtas, bijpassende schoenen, een hoed, en handschoenen. Toen kousen niet langer beschikbaar waren tijdens de Tweede Wereldoorlog, schilderden vrouwen gewoon lijnen op de achterkant van hun benen om kousennaden te simuleren en om paklooks te complementeren die een meer formele jurk vereisten.

Hoeden waren zeer gedurfd tijdens de jaren ’40, vaak nemen ze asymmetrische of schuine vormen aan die het hoofd op een iets ongebruikelijker manier raken. Hoedenspelden werden gebruikt om hoeden vast te zetten, vaak verkrijgbaar in ongebruikelijke kleuren en compleet met versieringen zoals veren en lint, en werden zorgvuldig geselecteerd om de kleur en stijl van het pak aan te vullen. Versieringen konden vaak worden vervangen en vervangen als dat nodig was, vooral in de tijd van de Tweede Wereldoorlog, toen stof schaars was en kleding opnieuw moest worden gemaakt en omgevormd.

Ontwerpers in de jaren 40

Terwijl Dior de weg wees met zijn nieuwe New Look, pionierden andere ontwerpers in de jaren 40 ook met nieuwe stijlen en materialen. Deze omvatten:

• Vera Maxwell: De eerste ontwerpster die Ultra Suede in haar ontwerpen gebruikte.
• Bonnie Cashin: De ontwerpster die vrouwen laarzen als mode introduceerde.
• Ann Klein: Die haar prêt-à-porterlijn lanceerde die een revolutie teweegbracht in de sportkleding voor vrouwen.

Rosie the Riveter

Het symbool van de werkende vrouw tijdens de oorlog. De Rosie-look wordt in de eerste plaats verpersoonlijkt door de pantalon, iets wat tot dat moment nog maar weinig vrouwen droegen. Filmster Marlene Dietrich droeg een broek in de jaren dertig en dat werd als schokkend ervaren. Reproducties van vrouwenmode in de jaren veertig richten zich vooral op de jurken, maar voor de meeste vrouwen bestond hun dagelijkse garderobe uit losse, comfortabele broeken of overalls en stevige laarzen. Het haar werd zorgvuldig opgebonden met een kleurrijke sjaal. Een “Rosie” kon nog steeds lippenstift dragen en haar wenkbrauwen goed gemanicuurd houden, maar ze was een belangrijk onderdeel van de oorlogsinspanning, en stijl maakte geen deel uit van de vergelijking.

Avondkleding

Voor een jonge, ongetrouwde vrouw, was de tijd vrij van werk tijd voor plezier, zelfs met weinig mannen in de buurt. Avondjurken waren nog steeds lang, maar lang niet zo uitgebreid als in voorgaande decennia, zelfs niet voor de rijkste leden van de samenleving. Formele jurken werden op het hoogtepunt van de oorlog nog maar zelden gedragen. Zelfs de Oscars vermeden formele kleding, met aanwezigen die in plaats daarvan cocktailjurken en zelfs pakken droegen.

Als vrouwen gingen dansen, ging de voorkeur weer uit naar de knielange rayon jurken die overdag werden gedragen. Deze jurken waren het meest geschikt voor swing- en jitterbugdansen, uitbundige dansen die populair waren omdat iedereen zich er in een onzekere tijd in kon uitleven. Het tekort aan kousen betekende dat vrouwen beenmake-up droegen, en sommigen schilderden inderdaad lijnen langs hun benen om op naden te lijken, zoals vaak in films te zien is. Vrouwen compenseerden de eenvoudige jurken en het gebrek aan kousen met bakelieten sieraden en nepbloemen in hun haar, en voegden kleur en verve toe aan een donkere tijd.

Waar vindt u kleding uit de jaren 1940

Hoewel veel stukken ofwel niet overleefden ofwel uit de mode raakten, is het nog steeds mogelijk om zowel vintage vrouwenkleding uit de jaren 1940 als reproducties uit de jaren 1940 online te vinden, onder andere bij:

• Revamp Vintage:Deze winkel is gespecialiseerd in limited-edition reproductie van vintage kleding.
• The Rusty Zipper: Deze online winkel verkoopt vintage stijlen voor mannen en vrouwen.
• Circa Vintage Clothing: De webshop van deze vintageverkoper bevat veel jaren ’40-items. Ze hebben ook een selecte voorraad van reproductie stukken.
• Dorothea’s Closet: Deze in Iowa gevestigde detailhandelaar heeft zijn vintage voorraad ook in zijn webwinkel, mooi gerangschikt naar decennium. Ze bieden ook layaway en cadeaubonnen.
• Blue Velvet Vintage: Naast authentieke vintage kleding, biedt Blue Velvet ook een grote selectie van reproductie kleding.
• Unique-Vintage: Een topselectie van op vintage geïnspireerde artikelen, waaronder moeilijk te vinden merken, speciale gelegenheidsjurken en accessoires.

Na de oorlog

Hoewel de klassieke 1940’s look de oorlogsstijl is, van de krullen en hoeden tot aan de enkelbandschoenen, hield de naoorlogse look stand tot in de jaren 1950. Pas met de kledingrevolutie van de jaren ’60 zou de vrouwenmode weer zo comfortabel en praktisch worden. Wat de vrouwen van de jaren 1940 hadden gesmeed, werd echter niet vergeten. Broeken zijn nooit meer helemaal uit de mode geraakt. Vrouwen, die de smaak van het werkende leven te pakken hadden gekregen, vochten er hard voor om op de werkvloer te blijven.