Maar zet de hond nu even opzij. Lieblein had veel succes in een onwaarschijnlijke niche. Zijn bedrijf, Innovative Technology, was een toonaangevende maker van draaitafels – nummer 1 in 2016, volgens NPD-gegevens. Dankzij de opleving van vinyl platen, de verkoop van draaitafels waren omhoog, en Lieblein’s verkoop waren bruisend.
Hij sloeg ook op een idee dat had geholpen die verkoop aanzienlijk. Redenerend dat retro-gekke vinylkopers iets passend retro zouden willen om het op te draaien, had hij enkele designelementen van vroeger geleend-houten kasten, cirkelvormige wijzerplaten-en produceerde compacte home-audiosystemen die van grootmoeders zolder leken te zijn geplukt. Hij verkocht ze voor prijzen ($39.99-$149.99) die oma ook leuk zou hebben gevonden.
Maar Lieblein had nog steeds een probleem. Zijn merk had een fatsoenlijk genoeg naam als elektronica bedrijven gaan, maar het niet veel aan misty-eyed, nostalgische consumenten over te brengen. “Innovative Technology electronics – dat zouden we op een nostalgisch houten muziekcentrum zetten,” zegt hij. Het was duidelijk dat er iets moest veranderen. “Als ik het Amerikaanse publiek echt wilde laten weten hoe geweldig we zijn,” herinnert hij zich, “had hij een merk nodig dat herkenbaar was.”
Een van de minder bekende domeinen van branding is de business van het licenseren van de namen van ooit grote Amerikaanse merknamen die ter ziele gingen. Packard auto’s, Rheingold bier, Pan American luchtvaartmaatschappijen – het zijn allemaal ooit legendarische merken die verdwenen, alleen om later voor goedkoop te worden opgepikt door ondernemers die verschillende nieuwe toepassingen voor hen vonden. Er is eigenlijk een hele markt voor ter ziele gegane merken, en toen Lieblein met één van deze makelaars te maken kreeg, kon hij zijn geluk niet op.
Victrola-de beroemdste naam in fonografen voor de eerste helft van de 20ste eeuw- was beschikbaar. “Mijn ogen lichtten op als een kerstboom,” herinnert hij zich.
Opgericht in 1901 als de Victor Talking Machine Company, was Victrola in wezen de Apple van zijn tijd. Fonografen bestonden al voor 1901, maar Victrola maakte ze cool – niet alleen door de geluidskwaliteit te verbeteren, maar ook door het uiterlijk te moderniseren. Het was Victrola die de enorme hoorn van de luidspreker verkleinde en in de kast verbergde, waardoor een lomp apparaat veranderde in een slank accessoire voor de Amerikaanse huiskamer. Tegen 1913 verkocht Victrola 250.000 fonografen per jaar.
Na wat onderhandelen, kocht Lieblein de rechten op de naam (voor een bedrag van naar verluidt zes cijfers). Als nieuwe eigenaar van Victrola ging hij op jacht op eBay, waar hij oudere modellen vond waarvan hij de stilistische componenten in zijn eigen machines verwerkte. Deze, ondanks hun antieke uiterlijk, zijn Bluetooth-enabled en bevatten vaak cd-spelers en radio’s, as well.
“We zijn echt het combineren van de Victrola van gisteren en de trends van vandaag,” Lieblein zegt.
Bijvoorbeeld, 2018 line-up omvat The Empire, waarvan de donkere houten kast en ronde wijzerplaat gelijke delen Victrola en 1950 auto dashboard, en The Madison, een draaitafel in diepzee-blauw oproepen. (Beide eenheden worden hierboven getoond.)
Regrettably voor hem, het enige stuk van Victrola hij niet kon kopen was het logo-bedoelend, de hond. Het logo was een schilderij van Francis James Barraud met een terriër genaamd Nipper die nieuwsgierig in de hoorn van een grammofoon staarde en “de stem van zijn baasje” herkende (zo luidde het onderschrift). Het werd begin 1900 het officiële logo van Victrola en nadat RCA het merk in 1929 had gekocht, behield het het logo. (In feite voegde RCA een tweede hond toe, Chipper genaamd, in 1991.) En Nipper en zijn Victrola blijven een van de meest herkenbare merklogo’s aller tijden.
Dit betekent dat Lieblein’s producten de beroemde Victrola naam voortzetten – alleen zonder de hond. Het is geen grote klap voor de verkoop. De houten consoles alleen al zwengelen zo’n $150 miljoen per jaar aan. Maar toch.
“Ik zou graag Nipper hebben,” zegt Lieblein. “Misschien op een dag zullen ze het verkopen.”