De Milwaukee-brace voor de behandeling van adolescente idiopathische scoliose. A review of one thousand and twenty patients

Wij bekeken de medische dossiers en de roentgenogrammen van 1020 patiënten die tussen januari 1954 en december 1979 voor adolescente idiopathische scoliose waren behandeld met een Milwaukee-brace; wij wilden bepalen of het gebruik van de brace de natuurlijke geschiedenis van de ziekte effectief had veranderd. De bevindingen werden vergeleken met een eerdere studie van 727 kinderen met vergelijkbare krommingen, die aanvankelijk niet met een brace werden behandeld, maar wel werden gevolgd op progressie van de kromming, gedurende dezelfde periode als in de huidige studie. Van deze 727 patiënten hadden 558 (77 procent) geen progressie van de curve. De gemiddelde leeftijd van de 1020 patiënten op het moment dat met de behandeling met de brace werd begonnen was dertien en een half jaar (range, tien tot zeventien jaar). Geen van de patiënten had een andere behandeling ondergaan, en allen waren uitsluitend behandeld door de artsen die aan deze studie deelnamen. In zowel de huidige als de eerdere serie werd het resultaat als mislukt beschouwd als de curve 5 graden of meer was toegenomen; bij de patiënten in de huidige studie, die werden behandeld met de brace, werd het resultaat ook als mislukt beschouwd als operatief ingrijpen nodig was geweest. Van de 1020 patiënten in de huidige serie werd bij 229 (22 procent) operatief ingegrepen; dit percentage was hoger bij de patiënten met een curve van meer dan 30 graden op het moment van bracing en bij degenen met een Risser-teken van 0 of 1. De 791 resterende patiënten, die alleen met de brace werden behandeld, hadden een lichte verbetering van 1 tot 4 graden op het moment dat het gebruik van de brace werd gestaakt (het verschil lag binnen de marge van de meetfout). Bij curven tussen 20 en 39 graden was het percentage uitval lager in de huidige serie patiënten die met de brace waren behandeld dan in de eerdere serie patiënten die niet op deze wijze waren behandeld maar wel waren gevolgd op progressie. Progressie van de curve bleek samen te hangen met het patroon en de grootte van de curve; de leeftijd van de patiënt op het moment van presentatie; het Risser teken; en, bij meisjes, de menarchale status. Wij bevelen aan dat onvolwassen adolescenten met een curve van meer dan 25 graden en een Risser-teken van 0 onmiddellijk worden behandeld met een brace, in plaats van nadat progressie is gedocumenteerd.