De stedelijke ontwikkeling van Damascus in oorlogstijd: How the geography- and political economy of warfare affects housing patterns

In het voorjaar van 2019 is de Syrische burgeroorlog zijn achtste jaar ingegaan. Hoewel de zwaarste gevechten elders hebben plaatsgevonden, wordt Damascus zwaar getroffen door het voortdurende conflict. Ten eerste zijn grote delen van de oostelijke en zuidelijke rand van de stad zwaar beschadigd of verwoest. Ten tweede is de toevloed van intern ontheemden groot, wat heeft geleid tot een zeer gespannen woningmarkt in de onbeschadigde districten. Ten derde heeft de politieke economie van de oorlogstijd de rol van de openbare en particuliere actoren in de ruimtelijke ordening en de woningvoorziening veranderd. Dit artikel laat zien hoe de geografie en de politieke economie van oorlogvoering van invloed zijn geweest op de woonpatronen en huisvestingspraktijken in Damascus tijdens de burgeroorlog. De empirische resultaten zijn gebaseerd op satellietbeelden, beleidsdocumenten en een enquête onder deskundigen en studenten ruimtelijke ordening. De resultaten geven aan dat de formele reactie op de huisvestingscrisis bestaat uit een versterking van het bestaande autoritaire neoliberale planningsmodel. Dit model heeft geresulteerd in de bouw van onbetaalbare luxueuze showcase-projecten op symbolische locaties. De informele reactie op de huisvestingscrisis is meer uitgesproken. Alternatieve huisvestingsstrategieën, zoals zelfbouw, gezinswoningen, kraken en onderverhuren zijn in populariteit toegenomen, aangezien de formele respons geen onmiddellijke verlichting biedt voor door de oorlog getroffen huishoudens. Het gebruik van alternatieve huisvestingsstrategieën is geconcentreerd in de bestaande informele nederzettingen. Dit wijst erop dat de burgeroorlog de huisvestingsarmoede verergert, maar ook bijdraagt tot een toename van de sociaal-economische segregatie.