Diepe veneuze trombose en tromboflebitis

Wat is tromboflebitis?

Tromboflebitis is een ontsteking of zwelling van een ader die gepaard gaat met een bloedstolsel in de ader. Het kan voorkomen in de diepe aderen, dat zijn de diepe, grote aderen die verbonden zijn met de grote slagaders, of in de oppervlakkige aderen, dat zijn de zichtbare aderen net onder de huid. Tromboflebitis treft meestal de aderen in de onderbenen of dijen van een patiënt, maar kan aderen in de armen of ergens anders in het lichaam aantasten.

Wat is diep-veneuze trombose?

Diep-veneuze trombose (DVT) is een vorm van tromboflebitis waarbij een stolsel zich heeft vastgezet in een van de grote, diepe aderen. Deze stolsels vormen zich meestal in de benen, waar ze de bloedsomloop blokkeren en gevaarlijk kunnen zijn als ze afbreken en zich naar andere delen van het lichaam verplaatsen. Pulmonale embolie (PE) is een gevaarlijke mogelijkheid waarbij een bloedklonter in een diepe ader is gevormd en via het hart naar de longen is gereisd, waar hij in de slagaders terechtkomt.

Wat is oppervlakkige tromboflebitis?

Superoppervlakkige tromboflebitis is een aandoening waarbij een oppervlakkige ader ontstoken is geraakt ten gevolge van een bloedklonter. Deze bloedklonters zijn veel minder gevaarlijk dan die in de diepe aders, omdat ze niet kunnen afbreken en door het hart kunnen reizen. Oppervlakkige tromboflebitis kan ontstaan na een intraveneuze (IV) lijn of trauma aan de ader. Roodheid, ontsteking, warmte, gevoeligheid, pijn of verharding van de huid in de buurt van een oppervlakkige ader; zwelling van de extremiteit; en koorts behoren tot de symptomen van oppervlakkige tromboflebitis. Gewoonlijk is oppervlakkige tromboflebitis een tijdelijke aandoening, die binnen een of twee weken kan verdwijnen. De behandelingsopties omvatten pijnmedicatie, ontstekingsremmers en anticoagulantia. Oppervlakkige trombose kan ook worden verholpen door de benen hoog te leggen en warme kompressen te gebruiken. In ernstige gevallen kan sclerotherapie, chirurgisch strippen of verwijdering nodig zijn.

Wat zijn de oorzaken van diepe veneuze trombose?

Lange perioden van inactiviteit kunnen de bloedstroom door de beenaderen verminderen, waardoor het bloed langzaam beweegt en zich in iemands benen verzamelt en de neiging heeft om te stollen. Verlamming, oestrogeentherapie, sommige vormen van kanker en een erfelijke neiging tot het vormen van bloedstolsels kunnen ook diep-veneuze trombose veroorzaken.

Wat zijn de symptomen van diep-veneuze trombose?

De symptomen van diep-veneuze trombose, die slechts ongeveer de helft van de mensen met de aandoening ervaart, kunnen een gezwollen gebied, pijn, tederheid, verkleuring of roodheid in een gebied van het been zijn. Een stolsel in de benen kan geen symptomen geven totdat het afbreekt en in de longen terechtkomt als een longembolie. De symptomen van een longembolie, een onmiddellijk gevaarlijke, soms fatale aandoening, kunnen pijn op de borst bij diep ademhalen en kortademigheid zijn.

Wat zijn de gevaren van diep-veneuze trombose?

Bloedstolsels in de diepe aderen van het bovenbeen hebben de meeste kans om af te breken en in een ander deel van het lichaam terecht te komen, maar elk stolsel in de grote aderen heeft de potentie om los te breken. Longembolie is de meest voorkomende complicatie van diep-veneuze trombose, maar vele andere complicaties zijn mogelijk. Longembolieën zijn gevaarlijk omdat zij een slagader in de longen kunnen blokkeren, waardoor de bloedstroom naar dat gebied wordt afgesneden. Als een patiënt een gat heeft in de wand die de twee zijden van het hart scheidt, kan een bloedstolsel van de benen naar de rechterkant van het hart gaan, door het gat (defect) naar de linkerkant van het hart, en vanuit het hart naar bijna elk orgaan in het lichaam. Als het in de kransslagaders terechtkomt, kan het een hartaanval veroorzaken, en als het in de hersenen terechtkomt, kan het een beroerte veroorzaken. Artsen noemen een reeks ongemakkelijke complicaties die kunnen volgen op DVT het post-flebitisch of post-trombotisch syndroom. Dit syndroom is het resultaat van aderbeschadiging door een langdurige obstructie of terugstroming van bloed en treedt op bij meer dan de helft van de patiënten bij wie DVT is vastgesteld, ongeveer een jaar na de diagnose. Het postflebitisch syndroom omvat pijn in de benen, zwelling, vochtretentie, verkleuring en ulceratie. Langdurige DVT kan ook de kleppen van de beenaders beschadigen en chronische veneuze insufficiëntie veroorzaken, een aandoening waarbij de beenaders niet in staat zijn om het bloed naar behoren terug te voeren naar het hart.

Wat zijn de risicofactoren voor diepe veneuze trombose?

Enkele aandoeningen, ziekten, geneesmiddelen en gedragsfactoren kunnen het risico van een persoon op diepe veneuze trombose verhogen. Deze omvatten erfelijke bloedstollingsstoornissen; beschadigde diepe aderen; verminderde bloedstroom in de benen door langdurig zitten, staan of immobilisatie; kanker en kankerbehandeling; spataderen; zwangerschap; leeftijd ouder dan zestig; obesitas; anticonceptiepillen of hormoontherapie; en het hebben van een centrale veneuze katheter.

Hoe vinden en diagnosticeren artsen diepe veneuze trombose?

Doctors kunnen vaak diepe veneuze trombi identificeren en diagnosticeren door de symptomen die ze bij een patiënt veroorzaken en kunnen vervolgens een of enkele tests gebruiken om de diagnose te bevestigen en de omvang van de aandoening bij een bepaalde patiënt beter te begrijpen. Een duplex-echografie, een test waarbij geluidsgolven worden weerkaatst op het bloed dat in de beenaderen van een patiënt stroomt, kan een arts in staat stellen een duidelijke diagnose te stellen. Een venogram kan een arts soortgelijke duidelijkheid geven door röntgenstralen en kleurstof te gebruiken om stolsels in de benen van een patiënt aan het licht te brengen. Sommige bloedonderzoeken kunnen aantonen of een patiënt de neiging heeft om bloedstolsels te vormen door het testen van niveaus van stoffen die verband houden met stollingsaandoeningen.

Hoe behandelen artsen diepe veneuze trombose?

Behandeling voor diepe veneuze trombose is vaak nodig om het risico op complicaties te verminderen. Bloedverdunnende medicijnen zoals warfarine pillen en heparine injecties kunnen helpen voorkomen dat huidige bloedstolsels groeien en dat nieuwe bloedstolsels worden gevormd. Het kan nodig zijn dat een patiënt trombineremmers inneemt in plaats van heparine. Trombolytica kunnen worden gebruikt wanneer een patiënt in onmiddellijk gevaar verkeert om een bloedklonter snel op te lossen. Sommige patiënten hebben een vena cava filter nodig om te voorkomen dat bloedstolsels zich naar de longen verplaatsen. Deze filters kunnen vaak longembolie voorkomen, maar kunnen niet voorkomen dat zich bloedstolsels in de benen vormen en kunnen er zelfs toe leiden dat zich stolsels rond het filter vormen. Voor sommige patiënten kunnen graduele compressiekousen noodzakelijk zijn om de chronische zwelling van de benen bij DVT te verminderen en te voorkomen dat het bloed zich verzamelt en stolt. De meeste trombi verdwijnen na behandeling, maar de aandoening kan terugkomen.

Wees u ervan bewust dat deze informatie wordt verstrekt als aanvulling op de door uw arts verstrekte zorg. Het is niet bedoeld, noch geïmpliceerd, als een vervanging voor professioneel medisch advies. BEL ONMIDDELLIJK UW ARTS ALS U DENKT DAT U EEN MEDISCH NOODGEVAL HEBT. Vraag altijd advies aan uw arts of een andere gekwalificeerde zorgverlener voordat u een nieuwe behandeling begint of als u vragen hebt over een medische aandoening.