Nevada Civiele zaken die zijn aangespannen bij de District Court worden beheerst door de Nevada Rules of Civil Procedure (NRCP). Deze regels zijn gebaseerd op de Federal Rules of Civil Procedure (FRCP) en de jurisprudentie in Nevada met betrekking tot de regels zal vaak de beslissingen van de federale rechtbanken volgen. In beide zaken wordt de Discovery geregeld door de regels 26 – 37. De fase van de Discovery begint echter pas echt met FRCP Rule 16 in de Federal Court en NRCP Rules 16 en 16.1 in de Nevada District Court. Regel 16 in beide rechtbanken regelt de voorbesprekingen, de planning en het beheer van de zaken. NRCP 16.1 stelt verplichte prerial discovery vereisten. Ook de Nevada Justices’ Courts volgen soortgelijke regels.
Beide van deze sets van regels staan Discovery toe. Simpel gezegd is Discovery een reeks instrumenten die partijen kunnen gebruiken om hun zaak te concretiseren en om te achterhalen welke informatie de andere partij van plan is te gebruiken om haar zaak tijdens een proces, arbitrage of bemiddeling te ondersteunen. Door middel van Discovery kunnen zaken worden geschikt voorafgaand aan een Trial, Arbitrage, of Mediation door sterke en zwakke punten in de zaken van de partijen bloot te leggen.
Nevada Depositions and Discovery
Sectie V. van de Nevada Rules of Civil Procedure is getiteld “Depositions and Discovery” en bevat, zoals gezegd, de regels voor de instrumenten die in het Discovery-proces worden gebruikt. Die regels zijn:
- RULE 26. Algemene bepalingen inzake het onderzoek
- RULE 27. Depositions before action or pending appeal
- RULE 28. Personen voor wie de getuigenverklaringen kunnen worden afgelegd
- RULE 29. Bepalingen betreffende de procedure van ontdekking
- RULE 30. Deposities bij mondeling verhoor
- RULE 31. Deposities op schriftelijke vragen
- RULE 32. Gebruik van de getuigenverklaringen in gerechtelijke procedures
- RULE 33. Ondervragingen aan partijen
- RULE 34. Overlegging van stukken en zaken en betreden van terreinen voor inspectie en andere doeleinden
- RULE 35. Lichamelijk en geestelijk onderzoek van personen
- RULE 36. Verzoeken om toelating
- RULE 37. Niet-openbaarmaking of niet-medewerking aan ontdekking: Sancties
Aangezien dit bericht slechts een overzicht is van Discovery, zal ik het eindigen met een algemene beschrijving van de reikwijdte van discovery en de instrumenten die tijdens het discovery proces worden gebruikt.
NRCP 26(b)(1), waarin de algemene reikwijdte van Discovery wordt uiteengezet, zegt:
(b) Discovery scope and limits. Tenzij anders beperkt door een bevel van de rechtbank in overeenstemming met deze regels, is de reikwijdte van de ontdekking als volgt:
“Partijen kunnen ontdekking verkrijgen met betrekking tot elke zaak, niet bevoorrecht, die relevant is voor het onderwerp betrokken in de lopende actie, ongeacht of het betrekking heeft op de vordering of verdediging van de partij die om ontdekking verzoekt of op de vordering of verdediging van een andere partij, met inbegrip van het bestaan, de beschrijving, de aard, de bewaring, de staat en de locatie van alle boeken, documenten of andere tastbare zaken en de identiteit en locatie van personen die kennis hebben van een voor ontdekking vatbare zaak. Het is geen grond voor bezwaar dat de gevraagde informatie niet-ontvankelijk zal zijn tijdens het proces indien de gevraagde informatie redelijkerwijs lijkt te leiden tot de ontdekking van ontvankelijk bewijs.”
De regel merkt verder op dat “ll discovery is onderworpen aan de beperkingen die worden opgelegd door Rule 26(b)(2)(i), (ii), en (iii)”, die in een latere post zullen worden besproken.
Tools used during Discovery process
De belangrijkste instrumenten die we gebruiken tijdens het Discovery proces zijn: Depositions, Interrogatories, Requests for Production, Requests for Physical and/or Mental Examinations of Persons, en Requests for Admissions. Elk van deze instrumenten wordt hieronder in het algemeen beschreven.
Deposities kunnen mondeling worden gedaan volgens NRCP Regel 30 of schriftelijk volgens NRCP Regel 31. Tot op heden heb ik nog nooit aanleiding gehad om een Deposition op schriftelijke vragen te doen. Een snelle lezing van de Regel laat zien dat ze omslachtig zijn, de mogelijkheid bieden om antwoorden te formuleren en verhinderen dat de partij die wordt afgezet wordt beoordeeld als een levende getuige. Een mondelinge getuigenis is een getuigenis onder ede. De getuigenis wordt gewoonlijk afgelegd ten overstaan van een rechtbankverslaggever die de getuige voor het begin van de depositie beëdigt. Elke partij die bij de rechtszaak betrokken is, mag de getuigenis bijwonen en ondervragen. Mondelinge Deposities worden van aangezicht tot aangezicht gedaan en stellen de advocaten die bij de zaak betrokken zijn in staat om de getuige of partij als getuige te beoordelen. U kunt leren wat de partij of getuige zal zeggen tijdens het proces en zien hoe hij of zij zal overkomen bij de Jury: Is hij nerveus? Komt zij eerlijk over? Kan zij agressief of defensief reageren? Kan hij geïntimideerd worden? Deze informatie kan net zo nuttig zijn als de informatie over de feiten die de partij of getuige tijdens het proces kan verklaren.
Hoorvragen, voorzien in NRCP Regel 33, zijn schriftelijke vragen van de ene partij aan de andere. De Regel beperkt het aantal ondervragingen tot 40, inclusief subonderdelen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat deze beperking strikt werd gehandhaafd en in feite staat de Regel de rechtbanken toe om toestemming te verlenen aan partijen om aanvullende verhoren in te dienen. Alle Ondervragingen moeten binnen 30 dagen worden beantwoord, tenzij er een geldig bezwaar is dat in de plaats van het antwoord moet worden vermeld. Antwoorden op de vragen MOETEN worden ondertekend door de partij of de vertegenwoordiger van de partij wanneer de partij een rechtspersoon is, zoals een vennootschap of een trust. De Advocaat ondertekent de Bezwaren tegen de Ondervragingen.
NRCP Regel 34 staat Partijen toe om documenten te verzoeken om te worden gekopieerd en geproduceerd of beschikbaar te worden gesteld voor inzage door die Partijen. Documenten die worden opgevraagd moeten met specificiteit worden geïdentificeerd om vertragingen in de productie ervan te voorkomen. De Regel staat ook toe dat een partij zaken inspecteert die in het bezit zijn van de andere partij, zoals een band waarvan beweerd wordt dat deze slecht geproduceerd is in een productaansprakelijkheidszaak. Ten slotte kan een partij verzoeken om toegang tot terreinen om deze te inspecteren. Een aannemer kan bijvoorbeeld toegang tot het terrein vragen in een zaak waarin hij gedaagde is in een zaak over constructiefouten en toegang tot het gebouw nodig heeft om een deskundige het te laten onderzoeken om te bepalen of het gebouw volgens de juiste normen is gebouwd.
NRCP Rule 35 staat toe dat rechtbanken een partij wiens lichamelijke of geestelijke toestand in het geding is, verplichten om een onderzoek door een bevoegd arts te ondergaan. Dit wordt meestal een onafhankelijk medisch onderzoek genoemd, of kortweg IME. In Las Vegas worden IME’s van eisers die lichamelijke en/of geestelijke schade claimen meestal gedaan met instemming van de partijen, aangezien een rechtbank ze normaal gesproken zou gelasten als de eiser weigert in te stemmen met een onderzoek dat door de gedaagde is aangevraagd. De rechtbank kan alleen een IME gelasten indien de partij die het IME wenst een motie indient. Indien een IME wordt uitgevoerd ingevolge deze Regel, heeft de Partij die het IME heeft aangevraagd het recht om alle rapporten, testresultaten of andere door het IME verkregen informatie op te vragen.
Het doel van Requests for Admissions (NRCP 36) is om de omvang van het geschil te beperken door een partij te verplichten de waarheid van een zaak toe te geven. Als voorbeeld kan een eiser in een ongeval met lichamelijk letsel een verzoek om toelating sturen naar een gedaagde werkgever met het verzoek dat de persoon die de verwonding van de eiser heeft veroorzaakt, ten tijde van het ongeval werkte in de omvang en de loop van zijn dienstverband met de gedaagde werkgever. Als de verweerder dit toegeeft, dan zal de eiser de werkgever-werknemer relatie tijdens het proces niet hoeven te bewijzen om vast te stellen dat de werkgever plaatsvervangend aansprakelijk is voor het veroorzaken van het ongeval. Een partij die verzoeken om toelating ontvangt, moet deze binnen 30 dagen beantwoorden of de gevolgen ondervinden van het feit dat de zaak wordt geacht te zijn toegegeven. Het antwoord van een partij op een verzoek om toelating is beperkt tot een toelating, een ontkenning, een bezwaar tegen het verzoek, of een uiteenzetting van de redenen waarom de partij het verzoek niet kan toelaten of ontkennen.