Photo Credit: josef_moffett via Compfight cc
Doen 13-jarigen echt denken over six-pack abs?
Door Mama en RD, Elyse Falk
Boys en lichaamsbeeld! Wow…wat een perfect onderwerp voor mij om nu over te bloggen. Het scenario gaat ongeveer als volgt: Mijn bijna 13-jarige zoon komt thuis na een Bar Mitzvah feest voor een van zijn vrienden. Het is 12:00 uur. Ik sleep me uit bed om te kijken of hij in orde is en om hem te vragen hoe zijn avond was. Terwijl ik slaperig door de gang loop, vang ik onbedoeld een glimp op van zijn spiegelbeeld in de badkamer. Hij staat daar, zonder shirt, terwijl hij zijn spieren in de spiegel spant en zijn buikspieren intrekt. “Echt waar?”… denk ik bij mezelf. Niet wetend wat ik op dat moment moet zeggen, zeg ik iets onschuldigs: “Oké. Je mag morgen naar jezelf kijken. Het is na middernacht. Ga naar bed.” Hij trekt snel zijn shirt aan, en ik maak er op mijn beurt een aantekening van.
Toen de dagen volgden, werd ik me bewust van een merkbare afname in zijn voedselinname…vooral op een avond toen we samen aten. Dus vroeg ik hem: “Heb je geen honger?” Hij antwoordde: “Nou, ik let gewoon op hoeveel ik eet en mijn maag lijkt kleiner als ik minder eet.” Omdat ik een geregistreerde diëtiste ben die gespecialiseerd is in het begeleiden van cliënten met eetstoornissen, kreeg ik bijna een hartaanval toen ik zijn antwoord hoorde! “Luister naar me, kerel!” Zei ik. “Je lichaam is sterk van karate en de recreatieve sporten die je gedurende het jaar beoefent. Je lichaam is gezond van al het verschillende voedsel dat je eet. Je wordt groter en langer omdat je een tiener bent. Je lichaam verandert op dit moment zo veel! Je begint een man te worden! Je buik heeft de laatste twee jaar veel veranderingen doorgemaakt. Hij is groter geworden en toen je groter werd, is je buik weer kleiner geworden, want dat is precies wat er gebeurt als je door de puberteit gaat!” Hij leek te luisteren naar wat ik hem vertelde, keek me kort aan, en zei simpelweg “Hmm….” Hij kwam even later de keuken in en at zonder enige aarzeling een paar koekjes op. Ik heb geen woord gezegd. Het gesprek is sindsdien niet meer ter sprake gekomen!
Photo Credit: Aka Hige via Compfight cc
Hier is wat ik geleerd heb: De wetenschap dat jongens (net als meisjes) ten prooi kunnen vallen en vallen aan die verontrustende berichten in de media over lichaamsbeeld en diëten. Bovendien is de puberteit vaak een heel moeilijke levensfase voor elke tween. Als ons lichaam in de puberteit allerlei veranderingen ondergaat, doet onze geest dat ook. Velen lijden onder sombere gedachten en ongemakkelijke gevoelens; de behoefte om “erbij te horen” door “er op een bepaalde manier uit te zien” in deze adolescentiefase leidt tot nog meer aandacht voor hun lichaam. Begrijp alsjeblieft dat het normaal is dat je tween nieuwsgierig is naar de nieuwe veranderingen in zijn/haar lichaam en hoe voeding die veranderingen beïnvloedt. En het is heel belangrijk dat u weet dat dit voor ons als ouders een cruciale tijd is om op onze woorden te letten en onze ogen goed open te houden voor de kleine (soms bijna microscopische) aanwijzingen die onze kinderen kunnen geven. Een bijzonder belangrijke taak is onze jongens te helpen begrijpen hoe voeding hun lichaam helpt en dat de veranderingen in hun buik, hun stem en hun breedheid allemaal normaal zijn en in evenwicht moeten worden gehouden met de consumptie van gezond voedsel en leuke lichamelijke activiteiten… maar zeker niet onder controle!