Doorlichting van de klas

Doorlichting van de klas is een model van professionele ontwikkeling voor leerkrachten. Klinische supervisie, of de praktijk van observatie en feedback in de klas, is een van de meest gebruikte instrumenten bij de evaluatie van de prestaties van leraren, maar de mate waarin het leraren helpt om hun instructie te verbeteren is twijfelachtig. Als gevolg daarvan heeft het doornemen van de klas, niet bedoeld voor evaluatie, maar met het oog op professionele ontwikkeling, aan populariteit gewonnen.

Instructief leiderschap is van cruciaal belang voor de verbetering van onderwijzen en leren en speelt een belangrijke rol bij de prestaties van leerlingen. Om scholen in staat te stellen te reageren en zich aan te passen, moeten er systemen bestaan die de capaciteit creëren om kennis over onderwijzen en leren collectief te verwerken en toe te passen. Leren binnen een school wordt bevorderd wanneer een groep een probleem kan identificeren, en een plan kan maken om het collectief op te lossen.

Het walkthrough-model, afgeleid van Hewlett-Packard’s toezichthoudende praktijk van Management By Wandering Around, is afgeschilderd als een effectief en efficiënt systeem om gegevens te verzamelen over instructiepraktijken en feedback te geven. Elliot Eisner suggereert dat om effectief te zijn, leiders een derde van hun tijd in de klaslokalen moeten doorbrengen, en wanneer directeuren meer tijd in de klaslokalen doorbrengen, rapporteren leerkrachten een positieve perceptie van de directeur. Om de kwaliteit van de leraren te verbeteren, is leiderschap volgens Sergiovanni de sleutel. Schoolverbetering is sterk afhankelijk van de werkrelatie tussen instructieleiders en leraren. Het succes van de organisatie wordt in stand gehouden wanneer de leiders dienen als leraren voor anderen.

Het klassikale doorloopmodel bestaat uit een reeks frequente klassenbezoeken waarbij de waarnemer(s) aanwezig zijn om te zoeken naar vooraf bepaalde bewijzen van specifieke praktijken. De observaties duren tussen de twee en vijfenveertig minuten, en zijn bedoeld om de docenten te ondersteunen bij het geven van instructie en curriculum. Carolyn Downey is bekend om haar vroege werk in de ontwikkeling van het klassikale doorloopmodel, maar er zijn verschillende modellen beschikbaar en sommige schooldistricten hebben hun eigen model ontwikkeld. Het doel van de klassikale doorlichting is om directe en specifieke feedback te geven aan leerkrachten op basis van de waargenomen momentopname. De feedback kan vervolgens worden gegeven aan een individu, of de waarnemer kan een verslag maken van patronen die zijn waargenomen tijdens de doortocht. Volgens de National Staff Development Council bieden walkthroughs, soms aangeduid als “leerwandelingen”, de mogelijkheid om:

  • De aandacht voor instructiepraktijken te versterken
  • Gegevens te verzamelen over instructiepraktijken en het leren van leerlingen
  • Het collegiale gesprek over onderwijzen en leren te stimuleren
  • Leren van andere deelnemers
  • Inzichten te verdiepen en praktijken te verbeteren door middel van voortdurende feedback

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.