Duiken in Virginia Beach temidden van COVID-19

Wanneer men over de 26 mijl lange brugtunnel over de Chesapeake Bay rijdt, is het niet ongewoon om een onderzeeër, vliegdekschip, vrachtschip of een verscheidenheid aan andere schepen de haven van Norfolk binnen te zien varen. Schepen varen het gebied al binnen sinds Norfolk in de jaren 1600 werd gevestigd. Wat volgt zijn natuurlijk rampen, aanvaringen of verlies als gevolg van het weer, waardoor er een wirwar van wrakken ontstaat. Tijdens WO II verlieten bevoorradingsschepen regelmatig het gebied om de oorlogsinspanningen te helpen ondersteunen, gevuld met materiaal. Tanks, vrachtwagens en munitie waren veel voorkomende ladingen naast andere benodigdheden om de oorlogsinspanning te ondersteunen. Twee van deze wrakken zijn de John Morgan (maximale diepte 110′) en de Lillian Luchenbach (maximale diepte 105′), andere wrakken zijn de Tiger en de Santore die beide in ondieper water liggen (60′). Alle genoemde plaatsen werden met draad gesleept om de gevaren voor schepen die de ankerplaats binnenvaren te beperken. Locaties van meer dan 100 voet hebben meestal een hoger reliëf. Af en toe worden duwbakken of buiten dienst gestelde sleepboten speciaal afgezonken om het kunstmatige rifsysteem te creëren en uit te breiden dat werd gecreëerd om de plaatselijke vispopulatie aan te trekken en in stand te houden.