Sinds 1994 hebben duizenden muziekfans de kerstgedachte gedeeld met Over the Rhine, de band die in 1989 door Karin Bergquist en Linford Detweiler werd opgericht in de gelijknamige wijk. Hun vakantieshow begon in het Emery Theatre (voordat het werd gesloten), verhuisde 18 jaar op rij naar het Taft Theatre en keerde terug naar OTR in Memorial Hall (nadat het opnieuw werd geopend), waar ze van 2017 tot en met 2019 elke december drie uitverkochte shows speelden.
Illustratie door Joan Alturo
Helaas zal de streak stoppen in 2020, het jaar dat niet snel genoeg kan eindigen. “De vakantieshows zijn een groot deel van het ritme van ons jaar geweest, dus het wordt anders,” zegt Detweiler. “We hopen een soort van uitzending online te doen, maar we hebben de details nog niet uitgewerkt. Persoonlijk heb ik de hoop nog niet laten varen dat we een kleine bijeenkomst bij de schuur kunnen doen, maar dat is misschien een beetje een droom.”
De “schuur” is de opnamestudio en uitvoeringsruimte op de boerderij in Clinton County waar het echtpaar woont. Bergquist en Detweiler, die sinds februari slechts één show hebben gespeeld, een virtueel optreden met de Cincinnati Pops op 4 juli, hebben hun quarantaine-energie gegoten in het renoveren van de structuur, zodat het volgend Memorial Day-weekend hun Nowhere Else Festival kan hosten, nadat ze het dit jaar hadden geannuleerd.
Bezoek of ontdek de 30 jaar muziek die Over the Rhine heeft opgenomen: overtherhine.com/music Lees meer over hun 2020 holiday streaming show: overtherhine/events
“Oh boy, we do hope, although it might be all we have at this point,” zegt Bergquist over het evenement van volgend jaar. “Maar ik kan je vertellen dat het enige positieve aan de pandemie is dat we thuis zijn, en dat betekent dat de schuur onze volledige aandacht heeft. Het is een erg behoeftige baby, die schuur. Niet alleen hebben we een projectleider, maar het vereist onze aandacht. Ik denk niet dat dit zou zijn gebeurd als we waren blijven toeren.”
Een eerdere zijreis in de jaren ’90 hielp de “kleine Cincinnati-traditie” van het echtpaar te lanceren, zoals Detweiler het noemt, en zegt dat hun vakantie-fixatie geen deel uitmaakte van een groots plan van twee mensen die van Kerstmis hielden. “Zowel WVXU als WNKU nodigden ons uit om in december bij de radiostations langs te komen en muziek te spelen,” zegt hij. “We hadden er niet aan gedacht om een kerstplaat te maken, en ook niet aan kerstmuziek. Dus gaven we onze kleine draai aan een paar kerstliedjes. Toen raakten we geïnteresseerd in de vraag of er goede kerstliedjes bestaan die nog niet geschreven zijn, iets dat een zekere aantrekkingskracht zou kunnen uitoefenen op een liedjesschrijver. Karin kwam met het idee dat we een nieuw muziekgenre aan het uitvinden waren, genaamd ‘reality Christmas’, dat zou erkennen dat de feestdagen voor veel mensen ingewikkeld kunnen zijn. Ik denk dat we een beetje ruimte hebben gevonden die voor ons uniek aanvoelt.”
Die studiobezoeken leidden tot de decemberconcerten en uiteindelijk tot drie vakantie-thema-albums: The Darkest Night of the Year (1996), Snow Angels (2006), en Blood Oranges in the Snow (2014). Elk viert het seizoen, maar erkent ook dat geluk niet de enige emotie is die we delen in deze unieke tijd.
“We weten dat tranen van vreugde en tranen van verdriet van dezelfde plaats in de hersenen komen,” zegt Bergquist. “Ik denk dat dit een prachtige metafoor is voor hoe de feestdagen ons raken. Er zijn momenten van blijdschap en momenten van diepe droefheid, vooral als er een lege plaats aan tafel is. Je probeert te vieren met wie je bent, maar je mist degene die er niet meer is. Het is ingewikkeld en het is rommelig, maar één ding over muziek is dat het altijd die ruimte kan vinden en een balsem kan zijn en kan helpen die plaats te overbruggen.”
Tijdens een december die anders is dan alle voorgaande, blijft Over the Rhine een vat voor mensen die plezier en troost zoeken tijdens de feestdagen. Zelfs als ze niet op het podium kunnen staan.