Soms kan uw huisdier een aandoening hebben die moeilijk te diagnosticeren is zonder daadwerkelijk een inwendig orgaan te onderzoeken of een biopsie, of weefselmonster te verkrijgen. Hoewel dit vaak wordt bereikt met een operatie, kan endoscopie in sommige gevallen een minder invasief alternatief bieden.
Tijdens deze procedure brengt een dierenarts een endoscoop – een buisvormig instrument met een kleine camera en licht aan één uiteinde – in een opening van het lichaam. Hoewel endoscopische apparatuur kan worden gebruikt om verschillende inwendige organen te onderzoeken, zoals de luchtwegen van de longen (bronchoscopie), de urineblaas (cystoscopie) en de dikke darm (colonoscopie), zal dit artikel zich richten op het gebruik ervan in de maag en de dunne darm. Bij honden en katten kan endoscopie een minimaal invasieve manier zijn om te helpen bij het diagnosticeren van gastro-intestinale aandoeningen zoals inflammatoire darmziekten (IBD) en bepaalde soorten kanker, zoals gastro-intestinaal lymfoom.
Waarom uw dierenarts het kan aanraden
Wat als uw hond of kat zonder duidelijke reden vermagert of last heeft van braken en/of diarree? In eerste instantie kan uw dierenarts bloedtesten uitvoeren om een metabolische oorzaak voor het gewichtsverlies en andere symptomen uit te sluiten. Als de testresultaten normaal zijn, kan een röntgenfoto of echografie worden gemaakt om de inwendige organen, zoals de lever, nieren, milt, urineblaas, maag en darmen, verder te onderzoeken. Bij patiënten met een maag-darmaandoening kunnen de maag en de dunne darm volledig normaal lijken op een röntgenfoto of een echografie. Maar als uw dierenarts nog steeds vermoedt dat een maag-darmziekte de oorzaak is van de symptomen van uw huisdier, kan een maag-darmbiopsie worden aanbevolen om de diagnose te bevestigen.
GI-biopsies kunnen op een aantal manieren worden verkregen, zoals via een buikoperatie, via een laparoscopische procedure (waarbij een glasvezelinstrument via een kleinere incisie in de buik wordt ingebracht) of via endoscopie, de minst invasieve methode van de drie.
Hoe werkt een endoscopie?
In de menselijke geneeskunde wordt deze procedure meestal uitgevoerd terwijl de patiënt onder lichte sedatie is. Omdat honden en katten niet begrijpen dat het veterinaire team hen probeert te helpen, zijn ze over het algemeen niet zo coöperatief als mensen, zodat algehele anesthesie nodig is.
Terwijl het huisdier onder narcose is, wordt de endoscoop in de bek ingebracht en vervolgens via de slokdarm in de maag gebracht. Met behulp van de kleine camera op de scoop onderzoekt de dierenarts de maag op afwijkingen. De scoop wordt vervolgens naar het bovenste deel van de dunne darm (de twaalfvingerige darm) geschoven en zo ver mogelijk naar beneden geleid. Vanwege de lengte van de dunne darm van een dier en alle kronkels en bochten, is het niet mogelijk om de scoop door het hele maagdarmkanaal te brengen.
Zodra de dierenarts het maagdarmkanaal heeft onderzocht, zal hij of zij een kleine biopsietang door een kanaal in de scoop brengen. Met behulp van de tang kunnen meerdere weefselmonsters voor biopsie worden verkregen uit de maag en dunne darm en worden ingediend voor histopathologie, of microscopische analyse, om de diagnose te bevestigen. De genomen weefselmonsters zijn relatief klein en hoeven niet gehecht te worden. Zodra de biopsies zijn genomen, wordt de scoop verwijderd en wordt de patiënt uit de narcose gehaald.