Evaluatie van de 14C-abundantie in de bodemademhaling met behulp van versnellermassaspectrometrie

Om het gedrag van 14C in terrestrische ecosystemen te verduidelijken, werd de 14C-abundantie in de bodemademhaling geëvalueerd in een stedelijk bos met een nieuwe methode waarbij gebruik werd gemaakt van een gesloten kamertechniek en 14C-meting met versnellermassaspectrometrie (AMS). De bodemademhaling had een hogere Delta14C dan de huidige atmosfeer. Dit wijst erop dat een aanzienlijk deel van de bodemademhaling afkomstig is van de afbraak van organisch materiaal in de bodem dat met 14C is verrijkt door kernwapentests in de atmosfeer, met een aanzienlijk tijdsverschil tussen de toevoeging van 14C uit de atmosfeer en de re-emissie uit de bodem. Anderzijds heeft delta14C in de bodemademhaling aangetoond dat de 14C-abundantieverhouding zelf in door de bodem gegenereerd CO2 niet altijd hoog is in vergelijking met die in atmosferisch CO2 wegens de isotopenfractionering tijdens de fotosynthese van planten en de microbiële afbraak van organisch materiaal in de bodem. De Delta14C in de bodemademhaling was in augustus iets lager dan in maart, wat wijst op een relatief hoge bijdrage van de wortelademhaling door planten en de afbraak van nieuw geaccumuleerd en/of met 14C verarmd organisch materiaal in de bodem aan de totale bodemademhaling in augustus.