Evaluation of Serum Protein 14-3-3η (Eta) as a Novel Biomarker for Rheumatoid Arthritis

Reumatoïde artritis (RA) is een van de meest voorkomende systemische auto-immuunziekten. Nieuwe merkers zijn nodig voor de vroege diagnose van RA omdat seronegativiteit in zowel vroege als gevestigde RA een belangrijke beperking blijft van zowel anticitrullinated protein antilichamen (ACPA) als reumafactor (RF). Het 14-3-3η eiwit kan een nieuwe biomarker zijn voor de detectie van RA. We evalueerden de diagnostische prestaties van serum 14-3-3η proteïne in vroege en gevestigde gevallen van reumatoïde artritis en we vergeleken de diagnostische nauwkeurigheid ervan met die van de bekende RA merkers (bv. RF en ACPA). Sera van 50 patiënten met RA (20 vroege en 30 gevestigde) op basis van de 2010 ACR / EULAR reumatoïde artritis classificatiecriteria, 15 patiënten met niet-RA artritis als ziekte-controlegroep (8 patiënten met OA en 7 patiënten met SLE) en 14 gezonde controles werden opgenomen in de studie. Serum RF werd bepaald door latex, ACPA en 14-3-3η proteïne werden bepaald door ELISA. Serum 14-3-3η proteïne niveaus bij patiënten met RA waren significant hoger (P=0.001*) in vergelijking met gezonde individuen. Voor serum 14-3-3η diagnostische nauwkeurigheid in RA; Receiver Operating Character Curves (ROC) analyse die patiënt met RA vergeleek met gezonde controle toonde AUC (0,916) bij een optimale cutoff van > 2,5ng/mL, en een sensitiviteit van 100%, een specificiteit van 78,57%, een PPV van 94,3, en een NPV van 100. Er werd geen significant verschil in 14-3-3η proteïne serumspiegels gevonden tussen vroege en gevestigde RA groepen. Het was positief in 100% van de vroege en gevestigde RA patiënten die seronegatief waren voor RF en ACPA. Geconcludeerd wordt dat 14-3-3η proteïne de gevoeligheid van de RA-diagnose kan verbeteren en het tekort aan detectie van RF en ACPA bij RA-patiënten kan opvangen.