Het ongecompliceerde uiterlijk bestaat uit een aantal gelige, ronde, bekervormige korstjes (scutulum of schild), gegroepeerd in vlekken als een honingraat, elk korstje ongeveer zo groot als een spliterwt, met een bundeltje haar dat in het midden uitsteekt. Deze korstjes worden groter en korsten af, zodat de karakteristieke laesie alleen nog rond de rand van de korst te zien is. Vaak is er een muffe geur aanwezig. De groei gaat nog verscheidene maanden door, waarna de korst en het scutulum verdwijnen en een glanzende kale plek zonder haar overblijft. De ziekte is in wezen chronisch en duurt tien tot twintig jaar. Zij wordt veroorzaakt door de groei van een schimmel, en is pathologisch de reactie van de weefsels op de groei.
De schimmel werd genoemd naar een microscopische structuur die “achorion” wordt genoemd (een term die in de moderne wetenschap niet wordt gebruikt), en die wordt waargenomen bij schraapsel van geïnfecteerde huid, en die bestaat uit slanke, samengeklitte myceliumdraden, die ovale, gekernde schimmelsubstraten dragen -arthroconidia, hetzij vrij, hetzij samengevoegd. Deze structuur wordt tegenwoordig “scutula” genoemd. De schimmel zelf wordt nu Trichophyton schoenleinii genoemd.
Tijdens de initiële infectie lijken de schimmelsporen binnen te dringen via het ononderbroken huidoppervlak, en meestal te ontkiemen in en rond de haarfollikel en soms in de schacht van het haar.