Esmarch was een van de grootste autoriteiten op het gebied van ziekenhuismanagement en militaire chirurgie. Zijn Handbuch der kriegschirurgischen Technik werd geschreven voor een prijs die keizerin Augusta ter gelegenheid van de Weense tentoonstelling van 1877 uitreikte voor het beste handboek voor het slagveld van chirurgische apparaten en operaties. Dit boek is geïllustreerd met bewonderenswaardige diagrammen, die de verschillende methoden van verbanden en verband laten zien, alsmede de chirurgische operaties zoals die op het slagveld plaatsvinden. Esmarch heeft zelf een apparaat uitgevonden, dat zijn naam draagt, om een ledemaat bijna bloedeloos te houden tijdens amputatie.
Geen deel van Esmarch’s werk is bekender dan dat over Eerste Hulp, zijn Eerste Hulp op het Slagveld en Eerste Hulp aan de Gewonden zijn populaire handboeken over dit onderwerp. Laatstgenoemde is de inhoud van een reeks lezingen die hij in 1881 gaf aan een Samaritaan-school, de eerste van dit soort in Duitsland, opgericht door Esmarch in 1881, in navolging van de St John Ambulance klassen die in Engeland in 1878 waren georganiseerd. Deze lezingen werden zeer algemeen aangenomen als een handleiding voor eerstehulpstudenten, uitgave na uitgave werd gevraagd, en zij werden vertaald in talrijke talen, de Engelse versie is het werk van ZKH Prinses Christian.
Geen ambulancecursus zou compleet zijn zonder een demonstratie van het Esmarch-verband. Het is een driezijdig stuk linnen of katoen, waarvan de basis 4 voet meet en de zijden 2 voet 10 duim. Het kan opgevouwen of open gebruikt worden, en op tweeëndertig verschillende manieren worden aangebracht. Het voldoet aan elk doel voor tijdelijk verband en veldwerk, terwijl de grote aanbeveling ervan is dat de middelen om het te maken altijd bij de hand zijn.
In 1857 schreef Esmarch een artikel samen met de psychiater Peter Willers Jessen. Zij hadden het verband ontdekt tussen syfilis en algemene verlamming van krankzinnigen.