Gedistribueerde opwekking

Door elektriciteit in kleinere hoeveelheden op te wekken, dichter bij de eindgebruikers, kunnen we de energie-efficiëntie drastisch verhogen, de koolstofverontreiniging verminderen, de veerkracht van het net verbeteren en de behoefte aan nieuwe transmissie-investeringen beperken.

Gedistribueerde opwekking (ook opwekking ter plaatse of gedecentraliseerde opwekking genoemd) is een term die de opwekking van elektriciteit voor gebruik ter plaatse beschrijft, in plaats van het overbrengen van energie via het elektriciteitsnet vanuit een grote, gecentraliseerde faciliteit (zoals een kolengestookte elektriciteitscentrale). Aangezien de economische ontwikkeling de uitbreiding van de elektriciteitsvoorziening in sommige delen van het land overtreft, en andere regio’s worden geconfronteerd met beperkingen van het vermogen om stroom te leveren waar en wanneer dat nodig is, is het belangrijk om lokale opties voor elektriciteitstransmissie aan te moedigen.

Het grootste deel van de stroom in de Verenigde Staten wordt momenteel opgewekt uit gecentraliseerde bronnen (bv. steenkool, aardgas, kernenergie, grote waterkrachtcentrales), die grote hoeveelheden stroom over lange afstanden transporteren. Hoewel deze aanpak voordelen heeft, zijn er ook een aantal problemen. Zes procent van de in de Verenigde Staten opgewekte energie gaat verloren door inefficiënties in het transmissieproces, meestal als gevolg van de lange afstanden die de energie moet afleggen. De aanleg van nieuwe transmissielijnen (of de verbetering van bestaande lijnen) kan duur zijn en gepaard gaan met locatieproblemen en vertragingen. Wanneer het net uitvalt, kunnen miljoenen mensen zonder stroom komen te zitten. Door kleinere elektriciteitssystemen te installeren in de buurt van waar ze nodig zijn, worden de meeste van deze problemen vermeden bij gedistribueerde opwekking.

Bronnen van gedistribueerde opwekking zijn onder meer: hernieuwbare energiebronnen ter plaatse, zoals wind- en zonne-energie; afval-to-energie; en warmtekrachtkoppeling (WKK; ook bekend als cogeneratie), waarbij de warmte die door een conventionele elektriciteitscentrale wordt gegenereerd, wordt teruggewonnen om gebouwen en/of water te verwarmen.

Er zijn diverse markt- en regelgevingsbelemmeringen die de expansie van decentrale opwekking in de Verenigde Staten hebben vertraagd, hoewel deze belemmeringen aan het verdwijnen zijn naarmate meer mensen de waarde van decentrale opwekkingssystemen inzien en de technologiekosten ervan naar beneden gaan. De aanhoudende groei van decentrale opwekking, ondersteund door beleidswijzigingen, kan bedrijven en gemeenschappen in staat stellen om kwetsbaarheden van het net aan te pakken en duurzamer te worden.

Lees meer over Distributed Generation:

  • Ohio’s Grid Modernization Plan: A Roadmap to Innovation
  • Join us at the 2018 NASEO Energy Policy Outlook Conference
  • Luxembourg Receives European Funding to Go 100% Renewable
  • State Energy Officials to Meet in San Diego 13-16 sept
  • Distributed Generation
  • Hydrogen Fuel Cells
  • Communities
  • America’s Power Plan: a Blueprint for the Nation
  • Fact Sheet | Landfill Methane
  • Issue Brief | New Approaches in Renewable Energy Finance

Bekijk meer items getagd als Distributed Generation

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.