Geluk is een proces, geen bestemming

door Jordan Coin Jackson

Heb je ooit een van die artikelen gelezen over “De geheimen van geluk” of “10 tips om geluk te vinden”? De meeste luiden als volgt:

1. Wat is geluk voor jou?
2. Beest rond mensen die je doen glimlachen.
3. Accepteer de goede dingen in het leven.
4. Sta open voor verandering.

Etc.

Deze tips zijn goed – zo niet geweldig als je begrijpt wat geluk eigenlijk is.

Geluk is geen gemoedstoestand.

Je wordt niet om 6:45 uur ’s ochtends wakker om in de regen tegen het verkeer te vechten gelukkig. Het maakt niet uit in wat voor auto je rijdt of hoeveel je van je werk houdt, negen van de tien keer word je boos op die eikel in die vrachtwagen die je net heeft afgesneden. En dat is niet erg. Dat is het ding dat ik denk dat belangrijk is om op te merken bij het proberen om een meer gelukkig leven te leiden.

De echte schat van het begrijpen wat geluk is, is dat je stopt met het najagen van een of andere esoterische filosofie waar je elke ochtend naar moet grijpen als je onder de douche staat. Je leeft gewoon je leven en kruipt er langzaam naar toe zoals wij allemaal.

We bewegen er samen naar toe en altijd als we onze reis in het leven voortzetten.

Hier is het begin exert uit The Good Life and the Fully Functioning Person (1953) dat me inspireerde om dit te schrijven!

Ik ben langzamerhand tot één negatieve conclusie gekomen over het goede leven. Het lijkt mij dat het goede leven geen vaste toestand is. Het is, naar mijn inschatting, geen staat van deugdzaamheid, of tevredenheid, of nirvana, of geluk. Het is geen toestand waarin het individu is aangepast of vervuld of geactualiseerd. Om psychologische termen te gebruiken, het is geen toestand van drift-vermindering, of spanning-vermindering, of homeostase.

Het goede leven is een proces, niet een toestand van zijn.
Het is een richting, niet een bestemming.
De richting die het goede leven uitmaakt is die welke door het totale organisme wordt gekozen, wanneer er psychologische vrijheid is om in elke richting te bewegen.
Deze door het organisme gekozen richting lijkt bepaalde waarneembare kwaliteiten te hebben, die in een grote verscheidenheid van unieke individuen dezelfde lijken te zijn.

Het goede leven, vanuit het gezichtspunt van mijn ervaring, is het proces van beweging in een richting die het menselijk organisme kiest wanneer het innerlijk vrij is om in welke richting dan ook te bewegen, en de algemene kwaliteiten van deze gekozen richting lijken een zekere universaliteit te bezitten.