Groeistilstand treedt op bij beschadiging van de groeischijf als gevolg van een breuk. Er zijn vele oorzaken die groeistilstand kunnen veroorzaken, waaronder:
- Trauma
- Infectie
- Straling
- Vasculair letsel
- Tumoren
- Metabole Stoornissen
- Iatrogene Ziekten
- Dysplasie
De groeischijf (of physis) bevindt zich aan de uiteinden van lange beenderen (bijv.b.v. het dijbeen, het scheenbeen) bij kinderen en adolescenten. Elk van deze botten heeft twee groeischijven aan elk uiteinde van het bot. Tijdens de kinderjaren zijn de groeischijven “open” in die zin dat er een opening is waar nieuw bot wordt gevormd. Dit is waar de groei plaatsvindt tijdens de kindertijd. Op een bepaald moment tijdens de adolescentie sluiten de groeischijven zich en verdwijnt de opening. Op dat moment zullen de botten niet meer in lengte toenemen. Wanneer de groeischijf beschadigd is, kan dit ertoe leiden dat de groeischijf (of delen ervan) voortijdig sluit(en) en een benige brug vormt die bekend staat als een “staaf.”
Er zijn verschillende categoriseringen van groeistilstand, afhankelijk van de mate en plaats van de stilstand:
- Partieel vs. Volledig
- Perifeer vs. Centraal vs. Langgerekt
Bij een volledige groeistilstand is een voldoende groot deel van de groeischijf gesloten en zal het bot niet meer groeien. Er ontstaat dan een ledemaatlengteverschil, waarvan de grootte afhangt van de leeftijd van de groeistilstand.
Bij een gedeeltelijke groeistilstand is een kleiner deel van de groeischijf gesloten en kan er een misvorming ontstaan, waarvan de specifieke aard afhangt van de plaats van de groeistilstand. Bij een perifere stagnatie resulteert asymmetrische (ongelijke) groei van de groeischijf in een hoekmisvorming. Bij een centrale stagnatie kan een ledemaatlengteverschil het gevolg zijn omdat de groeischijf vastzit; deze vasthechting kan ook de vorm van het gewricht veranderen, vooral in de knie.
Limmaatlengteverschillen zijn een veel voorkomend probleem na groeistilstand en treden op wanneer er in één ledemaat een stagnatie is en niet in de andere kant. Het aangetaste lidmaat groeit dan niet meer, waardoor een discrepantie ontstaat. In sommige gevallen kan er sprake zijn van bilaterale betrokkenheid (bv. meningokokken), waarbij een korte gestalte optreedt. Groeistilstand kan ook resulteren in een progressieve misvorming, extra-articulair (buiten het gewricht) of intra-articulair (binnen het gewricht).
Behandeling van groeistilstand bestaat uit het corrigeren van de resulterende misvormingen en het aanpakken van de ledemaatlengte discrepantie of de korte gestalte. Een verscheidenheid van technieken zijn voorgesteld om de vele vormen van groeistilstand te behandelen. Deze zullen in de volgende sectie worden beschreven