.
Met dichtbevolkte stedelijke centra en woningen die honderden jaren geleden zijn gebouwd, weten Europeanen al lang hoe ze hun kleine ruimtes een triomfantelijk gevoel moeten geven. Maar dit appartement in de Parijse wijk Montparnasse is een voorbeeld van hyperefficiënt, microstedelijk wonen dat zijn weerga niet kent.
Architecten Marc Baillargeon en Julie Nabucet hebben een ruimte van 130 vierkante meter uit een gebouw in Hausmann-stijl gesneden om een flexibel maar uiterst comfortabel pied-à-terre te creëren. “Onze benadering van architectuur is dat het huis niet zozeer een woonmachine is, maar een instrument om goed te leven”, zegt Baillargeon.
Het appartement was ooit de ouderslaapkamer van een groter appartement, wat je een aardig idee moet geven van de postzegelformaat. Het idee was om de kamer te scheiden en zo een kleine studio te creëren die huurinkomsten kon genereren.
Thibaut Ménard, een student en de zoon van de eigenaar van het appartement, woont er nu. Hij zegt dat hij elke dag nieuwe architectonische details in de ruimte opmerkt. “Deze studio is op een heel intelligente en aanpasbare manier gecreëerd, en met veel bergruimte en kasten, waardoor hij geschikt is voor elk type situatie.”
De slimste ontwerptruc was het creëren van een split-level plattegrond. Baillargeon en Nabucet verdeelden de studio in twee niveaus door een platform te bouwen voor de keuken en de badkamer, waardoor de illusie van gescheiden ruimtes wordt gecreëerd zonder muren of scheidingswanden te gebruiken. De enige echte scheiding tussen woon- en eetkamer is een lange, barhoge plank die ook dienst doet als eettafel. Een slimme kijk op de traditioneel deprimerende ontbijthoek.
De split-level plattegrond creëert de illusie van gescheiden ruimtes zonder gebruik te maken van muren of scheidingswanden.Hoewel het ontwerp op twee niveaus wonderen doet voor de ruimte, waarschuwt Baillargeon dat een te lage plafondhoogte een ruimte somber kan doen aanvoelen. Deze plafonds waren precies goed: iets meer dan 2 meter hoog.
Het verhogen van een deel van de vloer van het appartement had ook een esthetisch effect, zegt Baillargeon. “Een van de twee bestaande ramen was te hoog om naar buiten te kijken – buitenwerken in Parijs is administratief zeer intensief en niet altijd mogelijk,” zegt hij. “We hadden geen ideeën om de ramen te vergroten of te verplaatsen. Maar in plaats daarvan besloten we om de vloer te verhogen, en nu heb je uitzicht op Montparnasse!”
Terwijl het platform de broodnodige opslagruimte toevoegde, houdt een andere innovatie opgeslagen goederen binnen handbereik. De trap die van de ‘begane grond’ naar de keuken leidt, is voorzien van scharnierende kasten, zodat er geen ruimte wordt verspild. De trap zelf staat op wieltjes, zodat hij zo nodig onder het platform kan worden weggestopt. En maak je geen zorgen, zegt Baillargeon: “Ze zijn zwaar genoeg om niet te verschuiven als je erop loopt.”
Het bed is altijd een uitdaging in een studioruimte. Je wilt niet echt een warboel van dekbedden en kussens in het midden van je leefruimte, en een volwassen persoon zou eigenlijk niet op een futon moeten slapen. Baillargeon en Nabucet hebben op briljante wijze het Murphy-bedconcept omgegooid met een bed op wielen dat elegant onder het keukenplatform kan worden geschoven. Het bed kan ook dubbele diensten bewijzen door er half onder te schuiven en zo de illusie van een bank te creëren, dankzij de toevoeging van decoratieve kussens.
De veelzijdige ruimte kan worden aangepast om een film te kijken, te werken, vrienden uit te nodigen of te koken.Een salontafel, die langs de muur wordt opgeborgen als het bed in gebruik is, schuift elegant voor de bank uit. Het ombouwbare bed/bank is Ménard’s favoriete functie, omdat het een maximum aan vierkante meters biedt voor gezellig samenzijn. “Het is een veelzijdige ruimte die kan worden aangepast om een film te kijken, te werken, vrienden uit te nodigen of te koken. Het uniforme palet van het appartement helpt ook om het samenhangend en toch ruimtelijk te laten aanvoelen. De blonde houtsoorten en donkere grijstinten worden mooi afgezet met felrode accenten (een knipoog naar de deur van het appartement, die u niet kunt zien).
In de hele ruimte gebruikten Baillargeon en Nabucet een Finse berkenmultiplex die duurzaam is, maar ook sierlijk kan patineren. Als er iets is, is dat zijn advies voor huiseigenaren met een kleine ruimte bij het uitzoeken van materialen en afwerkingen. “Wees niet bang om je meubels te gebruiken,” zegt hij. “Krasjes vertellen een verhaal.”
En ook al hebben de meeste Europeanen geen keuze als het op klein wonen aankomt, er valt iets te zeggen over de mindshift die het gevolg is van downsizen. Volgens Ménard heeft het zijn gedrag al in positieve zin veranderd.
“Ik heb geleerd om netter te zijn,” zegt hij.
Foto’s door Sylvie Durand