Heeft Jezus ooit gelachen?

Schrijf u in voor de nieuwsbrief van CompellingTruth.org:

Er zijn velen die geloven dat Jezus nooit heeft gelachen. Velen geven er zelfs de voorkeur aan Christus voor te stellen als een stoïcijnse of zwijgzame Heiland. De wortel van deze perceptie kan liggen in het feit dat populaire portretten van Jezus Hem gebroken aan het kruis afbeelden, of streng toedienend aan Zijn volgelingen. Omdat Jezus elke emotie ervoer die wij vandaag de dag ervaren, voelde Hij eenzaamheid, afwijzing (Marcus 6:1-6; Jesaja 53:3), woede (Marcus 11:15), droefheid (Johannes 11:35), en angst (Matteüs 26:42). Jezus is in staat zich in te leven in onze menselijke worstelingen omdat Hij elke menselijke emotie heeft ervaren.
Dit betekent dat Jezus ook vreugde, verbazing, liefde en lichtheid heeft ervaren. De Evangeliën geven een beeld van Jezus als een veelzijdig man. Hij was magnetisch en genoot ervan om met mensen om te gaan! We kunnen veel gelach en vreugde lezen in Jezus’ omgang met kinderen. Hij droeg hen en hield van de tijd met hen. Het ligt in de aard van een kind om te spelen en vreugde te ervaren. Vaak benijden wij de vreugdevolle onschuld en het lachen van kinderen. Kinderen werden tot Jezus aangetrokken, en Jezus verklaarde dat kinderen ongehinderd naar Hem toe moesten kunnen rennen (Mattheüs 19:14).
Jezus toonde ook humor in zijn onderricht door gebruik te maken van hyperbool. Hij doet dit in de preek over de kameel die door het oog van een naald past (Matteüs 19:24) en in de preek over de balk die iemand in zijn oog kan vinden als hij iemand veroordeelt (Matteüs 7:3-5). Jezus spoorde aan tot lachen in de Zaligsprekingen (Mattheüs 5; Lucas 6), en vertelde gelijkenissen die uitliepen op vreugde (Lucas 15). Soms werd hij zelfs gegeseld omdat hij te vrolijk was (Lucas 7:34).
Jezus laat zien dat wij vreugde en gelach moeten ervaren. Jezus ervoer het, en als de Zoon van God, gemaakt naar Gods beeld, ervaart God ook vreugde. Jezus beschrijft zelfs de engelen die zich verheugen (Lucas 15:10).
Om te ontkennen dat Jezus heeft gelachen of ooit vreugde uit Zijn geest heeft laten opborrelen, ontkent men een enorm aspect van Zijn mens-zijn. Hoe kon Christus de diepte van ons verdriet of onze pijn ervaren als Hij nooit vreugde of gelach heeft ervaren aan de andere kant van ons menselijk spectrum van emoties? Hoewel er geen vers is dat zegt: “Jezus lachte”, weten we dat Hij niet de Zoon des mensen had kunnen zijn als Hij dat grote aspect van menselijkheid niet met ons had gedeeld. Lachen is een deel van ons leven, en we weten dat Jezus met ons meeleefde in al onze menselijkheid (Hebreeën 4:14-16).