In het Qutb-complex in Delhi bevindt zich een verbazingwekkend bouwwerk waarvan men denkt dat het meer dan duizend jaar oud is. Het is een pilaar die 7,2 meter hoog is, gemeten van de top tot de bodem van zijn basis, waarvan 1,1 meter onder de grond ligt.
De basis zelf staat op een raster van ijzeren staven die met lood in de toplaag van het stenen plaveisel zijn gesoldeerd. De diameter van de zuil is aan de basis breder dan aan de top, en het totale gewicht van het object wordt geschat op meer dan zes ton. De pilaar is gemaakt van ijzer, maar, vreemd genoeg, roest het nooit.
De ijzeren zuil van Delhi
Het bovenste deel van de zuil vertoont horizontale fissuren die door de inslag van een kanonskogel zouden zijn veroorzaakt, die horizontale fissuren vertoont, waarvan men denkt dat ze door een kanonskogel zijn veroorzaakt Photo Credit
De pilaar is bedekt met inscripties; de oudste is in Sanskriet en historici hebben de opschriften gedateerd op 375-415 AD. De beschrijving op de zuilen lijkt een lofrede op koning Chandragupta II te zijn – er staat dat hij de aarde heeft verlaten. Er is nog veel discussie over de vraag of de koning nog leefde of dood was ten tijde van het schrijven.
Het is niet bekend waarom de zuil staat waar hij staat, en er wordt zelfs gedacht dat dit niet de oorspronkelijke plaats is. Niemand kent de precieze oorsprong. Een van de theorieën is dat de zuil is verplaatst van een Tomar-tempel naar de plaats waar hij nu staat. Dit wordt gesuggereerd door archeologisch bewijsmateriaal en de tempelarchitectuur. De theorie over de verplaatsing is gebaseerd op een inscriptie op de zuil.
De ijzeren pilaar staat op de binnenplaats van de Quwwat-ul-Islam Moskee Photo Credit
Het ijzer zelf heeft een hoog gehalte aan fosfor; wanneer dat gecombineerd wordt met de ijzeroxiden als het weer van nat naar droog gaat, wordt de film gevormd. De smeden van toen voegden geen kalk toe zoals de mensen van nu, en ze gebruikten hout met een hoog fosforgehalte, en daarom zijn de minerale gehaltes zo hoog. De theorie over hoe de bewerking, de structuur en de eigenschappen van het ijzer de zuil beïnvloeden, wordt de “Mixed Potential Theory” genoemd.”
Detail met de inscriptie van Koning Chandragupta II
Een ander mysterie betreft de vraag waarom de zuil niet is weggeroest. Er zijn twee belangrijke theorieën hierover. De Indiase onderzoekers zijn voorstander van de eerste betreft de gebruikte materialen en deze theorie. De tweede is dat hij niet roest door zijn omgeving; de buitenlandse onderzoekers zijn voorstander van dit idee. Uit de wetenschappelijke analyse kan men opmaken dat de zuil is ontstaan door smeedlassen van smeedijzer. Men denkt dat er een passieve beschermende film op het ijzer ligt, veroorzaakt door de deeltjes en mineralen in zijn structuur.
Verrassend genoeg is de roestwerende zuil niet de enige in zijn soort. Andere grote en oude Indiase kunstvoorwerpen met dezelfde eigenschappen zijn gevonden in Mandu, Dhar en Mount Abu. Er zijn ook enkele kanonnen die dezelfde roestwerende eigenschappen vertonen. De technologie en de vaardigheid van de oude metallurgen van India overtreffen de vaardigheden en bekwaamheden van vandaag.
Details van de top van ijzeren pilaar, Qutub Minar, Delhi Photo Credit
Ongelukkigerwijs eist de mens, zoals bij vele door de mens gemaakte wonderen, zijn tol op het voortbestaan van het artefact. Een hek werd uiteindelijk geplaatst rond de ijzeren pilaar van Delhi in 1997 als gevolg van de schade die in de loop der tijd is veroorzaakt door mensen die het oppervlak aanraken. De natuurlijk aanwezige beschermlaag kan maar tot op zekere hoogte tegen invloeden, en er is ook verkleuring op het onderste gedeelte van de zuil.
Lees een ander verhaal van ons: In 1803 beklommen twee Britse zeelieden de oude Romeinse zuil ‘Pompey’s Pillar’, bevestigden een windwijzer op de top, aten biefstukken en proostten op koning George III
Historici en wetenschappers zullen hun discussies over de betekenis achter de inscripties voortzetten, maar we zullen misschien echt nooit weten waarom hij werd gebouwd en waar de oorspronkelijke plaats was.