Vaak wordt gezegd dat wijsheid de kunst is te weten dat je niet wijs bent.
De grote filosoof Socrates ontkende meer dan tweeduizend jaar geleden al wijs te zijn, en sindsdien hebben we hem op zijn woord geloofd.
Daar zit een kern van waarheid in, maar die definitie is niet erg behulpzaam. Ik bedoel, ik ben helemaal voor het respecteren van onzekerheid, twijfelen aan jezelf, en het realiseren van de beperkingen van mijn verstand, maar ik denk dat we beter kunnen doen. Misschien kunnen we zelfs een paar stappen vooruit zetten.
Belangrijker nog, ik denk dat we onze eigen definitie kunnen maken die het onderscheidt maakt van louter intelligentie en dan die definitie gebruiken om te illustreren waarom het onderscheid ertoe doet en hoe we het praktisch kunnen toepassen in het dagelijks leven.
Intelligentie wordt gewoonlijk geassocieerd met iets weten. Vaak betekent het ook dat we met vertrouwen kunnen toepassen wat we weten in een bepaalde context.
Wijsheid, voor mij, is anders. Het is anders omdat het meer dimensies heeft. Wijsheid weet niet alleen, maar begrijpt ook. En het onderscheid tussen weten en begrijpen is wat de dingen interessant maakt.
Weten is over het algemeen feitelijk. Je hebt een bepaald soort kennis geleerd en je kent de waarheid ervan zoals die van toepassing is op een bepaald probleem.
Begrijpen daarentegen is vloeiender. Je hebt een bepaald soort kennis geleerd, maar je ziet het niet als een feit of een waarheid die rigide op één ding wordt toegepast. Integendeel, je begrijpt de essentie van die kennis en je kunt zien hoe het zich verhoudt tot al het andere, met nuances en tegenstrijdigheden inbegrepen.
Het verschil is subtiel maar krachtig. Terwijl intelligentie je een specifiek nut geeft, inspireert wijsheid tot flexibele veelzijdigheid. Het biedt een meer getextureerde lens voor interactie met de werkelijkheid, waardoor je manier van denken sterk verandert.
Opbouwen van relationele kennis
Iedere keer dat je een perspectiefverschuiving hebt, groot of klein, doe je kennis op.
Je leert iets nieuws dat je eerder misschien nog niet wist, en als gevolg daarvan verandert je geest dan zelf met betrekking tot wat die kennis in de toekomst ook betreft. De volgende keer is er een toegevoegde helderheid.
Als de verworven kennis echter wordt begrepen, in plaats van alleen maar gekend, is er nog een stap die plaatsvindt elke keer dat je geest verschuift.
Als je bijvoorbeeld een student bent, en je bent een examen aan het schrijven, en het is een moeilijk examen, laten we zeggen dat je besluit om vals te spelen. Helaas, als je spiekt, word je betrapt. Het leidt tot een onvoldoende voor de cursus.
Hetgeen je van deze ervaring zou leren dat je intelligenter zou maken, is het feit dat spieken consequenties heeft, en die consequenties, hoewel onwaarschijnlijk, hebben een onevenredig negatieve invloed op je leven. Het is het gewoon niet waard in de toekomst.
De extra stap die de intelligentie in dat specifieke scenario zou vertalen in breed toepasbare wijsheid zou zijn om te beseffen dat het niet alleen niet de moeite waard is om te spieken op een examen vanwege de harde gevolgen, maar dat de meeste dingen in de wereld die onevenredig kostbare risico’s met zich meebrengen voorzichtig moeten worden benaderd, of het nu financiële beslissingen of persoonlijke levenskeuzes zijn.
Dit is natuurlijk een zeer vereenvoudigd scenario, maar het punt is dat kennis relationeel is en het begrip van wijsheid erkent dat in plaats van het eenvoudig te behandelen als een geïsoleerd informatiepunt.
In plaats van dat de les is dat bedriegen slecht is, combineer je de essentie van de kennis die je uit die ervaring hebt geleerd met je bestaande rasterwerk van eerdere kennis om het onderliggende principe echt te hameren.
Op deze manier begrijp je hoe het nemen van sluiproutes je persoonlijke relaties kan schaden, hoe je nieuwe begrip van risico’s je zakelijke praktijken kan informeren, en hoe wat je zegt ertoe doet, naast waarom je het zegt.
Kennis wordt altijd het best benut wanneer deze is verbonden met andere kennis.
Een informatienetwerk creëren
In de netwerkwetenschap is er een nu beroemd effect dat de wet van Metcalfe wordt genoemd.
Het werd voor het eerst gebruikt om de groei van telecommunicatienetwerken te beschrijven, maar in de loop van de tijd is de toepassing verder uitgebreid dan dat. In wezen wordt gesteld dat de waarde van een netwerk toeneemt met het aantal aangesloten gebruikers.
In elk netwerk is elk ding van belang een knooppunt en de verbinding tussen dergelijke dingen is een link. Het aantal knooppunten zelf weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs de waarde van een netwerk, maar het aantal verbindingen tussen die knooppunten wel.
Zo zijn bijvoorbeeld tien onafhankelijke telefoons op zichzelf niet echt allemaal zo nuttig. Wat ze nuttig maakt, is de verbinding die ze hebben met andere telefoons. En hoe meer ze verbonden zijn met andere telefoons, hoe nuttiger ze zijn, want hoe meer toegang ze tot elkaar hebben.
Wel, de relatie tussen verschillende soorten kennis in onze geest werkt op dezelfde manier. Hoe meer ze met elkaar verbonden zijn, des te waardevoller is het informatienetwerk dat we in onze hersenen hebben.
Telkens wanneer je kennis vergaart, isoleer je die binnen een nauwe context waarin ze een bepaald probleem aanpakt, of breek je ze een beetje verder af zodat je die kennis kunt verbinden met de reeds bestaande informatie die je tot nu toe hebt vergaard.
In dit scenario wordt intelligentie gevonden binnen een zakje informatie op zichzelf. Wijsheid, echter, wordt geaccumuleerd in het proces van het creëren van nieuwe links.
Elk knooppunt van kennis in je geest is een mentaal model van een aspect van de werkelijkheid, maar dat mentale model is niet volledig compleet totdat het is gestript en opnieuw gecontextualiseerd in het licht van de informatie die is opgenomen in de andere mentale modellen van kennis om het heen.
De enige manier om wijsheid te verwerven is te denken in termen van het gehele informatienetwerk in plaats van de afzonderlijke knooppunten die het bevat.
Daar komt de nuance om de hoek kijken; daar komt het respect voor complexiteit om de hoek kijken; en dat is hoe gespecialiseerde informatie haar flexibiliteit vindt.
De kracht van je geest hangt af van de waarde van je informatienetwerk.
The takeaway
De zoektocht naar wijsheid is een eeuwenoude inspanning. Het is er een die velen hebben aanbevolen.
Er wordt gezegd dat het net zo nuttig is voor het vinden van innerlijke tevredenheid als voor het aanwakkeren van externe successen. Het is een meer voorzichtige manier van omgaan met de werkelijkheid.
Hoewel niet ieders definitie van wijsheid hetzelfde is, lijkt het niet te ver gezocht om het te onderscheiden door een wijze van dieper inzicht. Een die verder gaat dan alleen het weten dat we gewoonlijk associëren met intelligentie.
Wanneer we denken aan het verwerven van intelligentie, denken we aan nieuwe informatie, geïnspireerd door een perspectiefverschuiving die ons een waarheid vertelt over een aspect van de werkelijkheid.
Wijsheid gaat verder dan dat. Het stript diezelfde informatie terug tot de essentie, zodat het het onderliggende principe van die kennis kan relateren aan het bestaande informatienetwerk dat in de geest bestaat.
Het is de verbondenheid van dit netwerk dat het onderscheidt van louter intelligentie.
Hoe meer verbindingen tussen elk zakje informatie, hoe waardevoller het hele netwerk zal zijn bij het aanpakken van elk ander probleem. Het voegt een extra dimensie toe aan elk mentaal model dat zich in de geest bevindt.
Dit alleen weten maakt iemand niet beter toegerust om wijsheid in zich op te nemen, maar met bewustzijn en oefening kunnen nieuwe denkpatronen worden gecreëerd.
De manier waarop je dit doet, vormt al het andere. Het is de moeite waard om eraan te werken.
Wil je slimmer denken en leven? Zat Rana publiceert een gratis wekelijkse nieuwsbrief voor 30.000+ lezers bij Design Luck.
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd op Medium.