Gebeperkte fondsen of schenkingen, waarbij een donor bepaalt hoe zijn schenking zal worden gebruikt, kunnen een zegen zijn voor liefdadigheidsinstellingen, maar kunnen ook problematisch zijn.
Geschenken met beperkingen kunnen alleen worden gebruikt voor het door de schenker aangegeven doel, terwijl schenkingen zonder beperkingen door het goede doel kunnen worden gebruikt waar het maar wil.
Een schenker wil bijvoorbeeld een gebouw op de campus van zijn alma mater voor eeuwig schenken. Een gift met beperkingen is een goed middel om dit doel te bereiken. Anderzijds besteden liefdadigheidsinstellingen het grootste deel van hun tijd aan fondsenwerving om onbeperkte giften te verkrijgen die zij naar behoefte kunnen gebruiken. Niet-beperkte fondsen bieden de liefdadigheidsinstellingen maximale flexibiliteit.
Waarom sommige donoren de voorkeur geven aan beperkte fondsen en liefdadigheidsinstellingen niet
Veel donoren, vooral degenen die een legaat willen vestigen, willen hun giften beperken tot een bepaald doel dat hen na aan het hart ligt. Deze beperkte schenkingen vinden vaak plaats tijdens het leven van de donor of als onderdeel van een legaat dat na het overlijden van de donor moet plaatsvinden.
Deze schenkingen hebben specifieke kenmerken.
Zo kan bijvoorbeeld alleen de donor aangeven hoe het geld zal worden gebruikt. Deze beperkte giften worden soms gevraagd door de liefdadigheidsinstelling, zoals bij fondsenwerving voor een nieuw gebouw. Maar vele worden niet gevraagd en zijn het gevolg van de wens van de donor om de gift te beperken tot een bepaald doel. Een voorbeeld hiervan is een donor die een studiebeurs instelt ter ere van een overledene.
In het geval van een ongevraagde beperkte gift, heeft het goede doel de mogelijkheid om deze te weigeren als de organisatie van mening is dat aanvaarding een te grote last zou betekenen voor het goede doel of als het doel van de donatie niet overeenkomt met de missie van het goede doel.
Giften met beperkingen zijn bijna altijd permanent, hoewel de beperking voor een bepaalde periode kan worden vastgesteld in plaats van voor de eeuwigheid. In zeldzame gevallen kan een liefdadigheidsinstelling de oorspronkelijke donor vragen om de gift waarvoor beperkingen gelden te herbestemmen als de liefdadigheidsinstelling het geld hard nodig heeft voor iets anders.
Aan de andere kant kunnen donaties waarvoor geen beperkingen gelden door de liefdadigheidsinstelling voor elk doel worden gebruikt. De meeste donaties zijn onbeperkt. Een voorbeeld hiervan is wanneer we doneren aan een inzamelingsactie voor een goed doel als gevolg van een direct-mailverzoek of een e-mailoproep.
Zelfs als de campagne lijkt te vragen om een donatie voor een specifieke reden, zoals een natuurramp, is de donatie niet beperkt tot dat doel, tenzij de liefdadigheidsinstelling dit expliciet vermeldt in het verzoek om donatie. Liefdadigheidsinstellingen geven op hun websites vaak uitleg over hun beleid inzake donatiebeperkingen.
De meeste liefdadigheidsinstellingen verwelkomen donoren die hun giften willen beperken, en de bereidheid om giften met beperkingen te accepteren kan sommige donoren stimuleren om te geven en om die giften groter te maken.
Over het algemeen geven liefdadigheidsinstellingen echter de voorkeur aan donaties zonder beperkingen, omdat ze die middelen dan kunnen richten op de plaats waar ze het hardst nodig zijn. Liefdadigheidsinstellingen streven naar een evenwicht tussen beperkte en onbeperkte giften, waarbij de meerderheid in de categorie onbeperkt is ondergebracht. Een dergelijke verdeling waarborgt de mogelijkheid om grote donoren aan te trekken en biedt nog steeds maximale flexibiliteit en liquiditeit voor hun financiën.
Waar beperkte schenkingen goed werken, zijn doeleinden zoals de financiering van de exploitatie van een gebouw voor altijd of de financiering van een studiebeursprogramma voor bepaalde soorten studenten. Giften met beperkingen worden vaak onderdeel van de schenking van een organisatie, die kan helpen de organisatie te ondersteunen en een gezonde toekomst te garanderen.
Wanneer en hoe beperkte fondsen vrij te maken of te herbestemmen
Geschenken met beperkingen kunnen vele jaren later een probleem vormen als het oorspronkelijke doel niet langer relevant is of nooit is verwezenlijkt. In deze gevallen kan een fonds waarvoor beperkingen gelden verouderd zijn en financiële problemen opleveren voor de liefdadigheidsinstelling. Kan het geld niet beter op een andere manier worden gebruikt?
Wat bijvoorbeeld als het oorspronkelijke doel van een fonds waarvoor beperkingen gelden verouderd is of niet meer in overeenstemming is met de missie van de non-profit?
De eerste stap bij het vrijgeven of herbestemmen van fondsen waarvoor beperkingen gelden, moet zijn dat de oorspronkelijke donor(s) op de hoogte wordt (worden) gebracht en dat met hen wordt (worden) onderhandeld. Maar soms is dat onmogelijk, vooral als het fonds erg oud is of de oorspronkelijke donor overleden is. Als toestemming van de donor niet mogelijk is, is er een oplossing in de wetten die donaties aan liefdadigheidsinstellingen regelen.
Ellis Carter, advocaat en de auteur van de Charity Lawyer Blog, legt uit dat staten schenkingsbeperkingen regelen.Elke staat gebruikt een primaire wet die de besteding van charitatieve activa regelt en die bekend staat als de Uniform Prudent Management of Institutional funds Act (UPMIFA). Deze wet regelt de vrijgave of wijziging van beperkte middelen.
Carter merkt op dat de UPMIFA alleen in het spel komt wanneer een donor geen duidelijke intentie heeft geuit met betrekking tot de beperkte gift. De lat voor het uiten van die intentie ligt echter betrekkelijk laag. Carter zegt: “Volgens het commentaar bij de UPMIFA kan bijvoorbeeld een e-mail, een notitie die aan de cheque is vastgeknipt, een verklaring in het memogedeelte van de cheque of zelfs de taal van het verzoek zelf dienen als onderdeel van een schenkingsinstrument dat de voorwaarden van de UPMIFA terzijde schuift.”
De UPMIFA voorziet ook in een procedure voor het wijzigen of beëindigen van een beperking wanneer die beperking verouderd, verkwistend of onwerkbaar wordt. In het geval van fondsen die 25 jaar of ouder zijn en een waarde hebben van minder dan $25.000, bepaalt de UPMIFA dat de liefdadigheidsinstelling, in plaats van naar de rechter te stappen, de procureur-generaal van de staat op de hoogte kan brengen. Als de procureur-generaal na 60 dagen geen bezwaar aantekent, kan de beperking worden opgeheven.
The Bottom Line
Hoewel de noodzaak om een beperkte gift te wijzigen in een gift zonder beperkingen uiterst zeldzaam is, komt het wel voor. Immers, als uw liefdadigheidsinstelling al decennia lang beperkte giften ontvangt (vooral met geplande schenkingsprogramma’s), is het waarschijnlijk dat een van die doelen uiteindelijk is vervallen of aanzienlijk is veranderd. Als dat gebeurt, is het goed om te weten dat uw organisatie enkele haalbare opties heeft.