Ik ben het eens met uw bericht! Zindelijkheidstraining is een delicaat proces voor kinderen, waarbij geduld, vertrouwen en begrip nodig zijn. In onze cultuur is er veel druk ontstaan rond zindelijkheidstraining en is het proces erg gehaast geworden. De Mayo Clinic benadrukt het idee dat zindelijkheidstraining pas moet gebeuren als het kind er klaar voor is. Soms gebeurt dat rond de leeftijd van 2 of 2,5 jaar, maar soms ook later. Op het potje gaan is al vele, vele jaren een bron van angst. Volgens The Atlantic werd toilettraining door regeringen gebruikt als een middel om ideeën en denkwijzen te kweken. Toen de Sovjets Oost-Duitsland controleerden, dwongen de Sovjet kleuterscholen de kinderen allemaal tegelijk naar het toilet te gaan op “wc-bankjes”.†Op bepaalde tijdstippen van de dag moesten de kinderen allemaal tegelijk gaan zitten om hun behoefte te doen en samen blijven zitten tot iedereen klaar was. Dit was een tactiek die door de Sovjets tot 1989 werd gebruikt om onderwerping aan gezag en groepsdenken af te dwingen. Velen beweren dat deze tactiek onherstelbare psychologische schade toebracht aan de kinderen en hun het vermogen ontnam om als individu voor zichzelf te denken. In sommige delen van China wordt nog steeds een oude praktijk van zindelijkheidstraining toegepast, genaamd “eliminatietraining” of “communicatie met betrekking tot eliminatie”. Volgens de Christian Science Monitor moedigt deze praktijk baby’s en peuters aan om op verzoek naar het toilet te gaan terwijl een verzorger fluitende of sssende geluiden maakt. Uiteindelijk leert de baby om op commando naar het toilet te gaan en wordt hij luiervrij. Deze kinderen dragen vaak een broek met een splitbodem, kaidangku genaamd, zonder luier om ter plaatse poepen mogelijk te maken. Johanna Garton, een Amerikaanse die enige tijd in China had gewoond, adopteerde met haar man twee kinderen uit China. Een van hun kinderen, dochter Eden, werd in een pleeggezin opgevoed door een gezin dat de eliminatietraining aanpak beoefende. Om consequent te blijven in een tijd van grote veranderingen, besloten Johanna en haar man om door te gaan met de eliminatietraining. Het was in het begin een hele uitdaging voor hen, maar nu bevelen ze het ten zeerste aan. “Niemand is in de buurt gekomen om het te overwegen,†zegt ze. “Het staat zo ver buiten de westerse manier van denken. We zijn gehersenspoeld door de luierfabrikanten met hun marketinginspanningen, voegt ze eraan toe.
Ik denk dat veel van de Amerikaanse toiletgewoonten tussen deze twee voorbeelden in liggen. Een artikel van Parenting Today genaamd Potty training: 7 tips van experts uit de kinderopvang laat veel verschillen zien tussen de aanpak van ouders en leraren om kinderen zindelijkheidstraining te leren. De grootste trend binnen hun advies is om met elkaar op te trekken en te communiceren wat werkt en wat niet werkt. Veel kinderen ervaren verschillen op school dan thuis, zoals sociale druk, voorbeelden van leeftijdsgenoten, verschillende toiletten of aanpassingen, en verschillende beloningssystemen. Hoewel scholen doorgaans veel minder speelruimte hebben dan veel gezinnen, is het van vitaal belang dat zij begrijpen hoe ouders het toiletgebeuren benaderen en hoe zij zouden willen dat het proces wordt benaderd.