Dit is het eerste bericht (en videoles) van een driedelige ukelele fingerpicking blues lesserie. Als je klaar bent, ga dan door naar deel twee waar we een fingerpicking patroon leren dat hierbij past.
De blues is aantoonbaar een van de meest invloedrijke muziekgenres geweest in de afgelopen eeuw. De gezangen, spirituals en liederen van Afro-Amerikaanse slaven in de 19e eeuw gaven geboorte aan het genre, terwijl afstammelingen van slaven hun erfenis in opgenomen vorm overdroegen in de vroege jaren 1900.
Fred McDowell: Mississippi Delta Blues Singer
Wanneer mensen aan de blues denken, denken ze meestal aan een man met een schorre stem die zingt en meespeelt met een gitaar. Hoewel dit een veel voorkomende uitdrukking van de blues is, is het niet onwaarschijnlijk dat in het begin tot halverwege de 20e eeuw mensen de blues ook op hun ukelele zongen en speelden.
In deze les gaan we kijken naar een van de meest populaire akkoordenschema’s in de traditionele bluesmuziek, bekend als de 12-bar blues. De blues wordt gekenmerkt door eenvoud, herhaling, ritme, en pure emotie.
12-Bar Blues Video Les
In deze video les, laat ik u een aantal voorbeelden van de 12-bar blues op ukelele zien.
Voel je vrij om eerst deze video te bekijken, maar misschien wil je eerst verder lezen om te begrijpen hoe de 12-bar blues is gestructureerd.
12-Bar Blues Form & Structuur
Voordat we fingerpicking patronen leren, moeten we de structuur van de 12-bar blues begrijpen.
Zoals je waarschijnlijk al geraden hebt, is de 12-bar blues opgebouwd uit twaalf maten of maten. Elke maat krijgt vier tellen. Zodra je deze twaalf maten hebt voltooid, herhaal je de hele vorm.
Er zijn drie akkoorden die vaak in dit patroon worden gebruikt: I7, IV7, V7.
De akkoorden hierboven zijn uitgedrukt in romeinse cijfers. De “7” naast de romeinse cijfers geeft aan dat het akkoord een dominant 7e akkoord is. De eerste vier maten van de 12-bar blues worden gespeeld over het tonische akkoord I7. Dit betekent dat, als we in de toonsoort A speelden, ons I7 akkoord A7 zou zijn, als we in de toonsoort D speelden, ons I7 akkoord D7 zou zijn, enzovoort.
De eerste vier maten van de 12-bar blues worden gespeeld van een I7 akkoord. Voor deze les spelen we in de toonsoort A, dus ons I7-akkoord wordt A7 (klik om de vingerpositie voor dit akkoord te bekijken).
Voor de volgende vier maten gaan we twee maten over naar een IV7-akkoord en daarna weer twee maten over naar een I7-akkoord. Nogmaals, ons I7 akkoord is A7. Ons IV7-akkoord in de toonsoort A zou D7 zijn.
Voor de laatste vier maten gaan we over naar een V7-akkoord voor twee maten en gaan dan terug naar een I7 voor de laatste twee maten. Ons V7-akkoord in de toonsoort A zou E7 zijn.
Let’s Put It All Together
Als we dit allemaal samenvoegen, ziet onze basis 12-bar blues structuur er als volgt uit.
Zoals u ziet, is de structuur vrij eenvoudig. We kunnen deze progressie wat interessanter maken door wat variaties te gebruiken.
12-Bar Blues Variations
De eerste variatie zit in de eerste vier maten. Om de eentonigheid van de I7 te doorbreken, kunnen we in de tweede maat een IV7-akkoord gebruiken.
De tweede variatie zit in de laatste vier maten. In de negende maat gebruiken we nog steeds het V7-akkoord, maar in de tiende maat gaan we terug naar een IV7-akkoord. In de elfde maat gaan we terug naar een I7 akkoord, en dan op de derde tel van de laatste maat, schakelen we over naar het V7 akkoord.
Het V7 akkoord in de laatste maat helpt echt om de 12 maten progressie op gang te houden. Dit komt omdat telkens wanneer je een V7 speelt (of eender welk V akkoord) het wil oplossen terug naar het I akkoord.
Deze variatie wordt gebruikt voor de meerderheid van de blues progressies. Zo ziet het eruit:
