Interlacing (bitmaps)

Dit artikel behoeft aanvullende citaties ter verificatie. Help dit artikel te verbeteren door verwijzingen naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Interlacing” bitmaps – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (september 2015) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Interlacing (ook wel interleaving genoemd) is een methode om een bitmapafbeelding zodanig te coderen dat iemand die de afbeelding gedeeltelijk heeft ontvangen, een gedegradeerde kopie van de volledige afbeelding ziet. Bij communicatie via een langzame communicatieverbinding is dit vaak te verkiezen boven het zien van een perfect heldere kopie van een deel van het beeld, omdat de kijker dan sneller kan beslissen of hij de transmissie moet afbreken of voortzetten.

Een illustratie van Adam7 interlacing over een 16×16 beeld

Interlacing wordt ondersteund door de volgende indelingen, waar het optioneel is:

Interlacing is een vorm van incrementele decodering, omdat het beeld incrementeel kan worden geladen. Een andere vorm van incrementele decodering is progressive scan. Bij progressive scan wordt het geladen beeld regel voor regel gedecodeerd, dus in plaats van incrementeel duidelijker te worden, wordt het incrementeel groter. Het belangrijkste verschil tussen het interlace concept in bitmaps en in video is dat zelfs progressive bitmaps over meerdere frames kunnen worden geladen.

Bijv: Interlaced GIF is een GIF-beeld dat op uw scherm lijkt aan te komen als een beeld dat door een langzaam opengaande Venetiaanse jaloezie komt. Een vage omtrek van een beeld wordt geleidelijk vervangen door zeven opeenvolgende golven van bitstreams die de ontbrekende lijnen invullen totdat het beeld op zijn volledige resolutie aankomt.

Interlaced graphics werden ooit veel gebruikt bij webdesign en daarvoor bij de distributie van grafische bestanden via bulletin board systemen en andere communicatiemethoden met lage snelheid. Vandaag de dag is dit veel minder gebruikelijk, omdat de meeste afbeeldingen met breedband internetverbindingen vrijwel onmiddellijk naar het scherm van de gebruiker kunnen worden gedownload, en interlacing meestal een inefficiënte methode is om afbeeldingen te coderen.

Interlacing is bekritiseerd omdat het voor kijkers soms niet duidelijk is wanneer het beeld klaar is met renderen, in tegenstelling tot rendering zonder interlacing, waarbij de voortgang duidelijk is (resterende gegevens verschijnen als blanco). Ook kunnen de voordelen van interlacing voor mensen met een lage-snelheidsverbinding teniet worden gedaan door het feit dat ze een groter bestand moeten downloaden, omdat interlaced beelden meestal niet zo goed worden gecomprimeerd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.