“Geen Amerikaan kijkt in onze moderne tijd op als vrouwen alleen winkelen, alleen autorijden of alleen eten. Maar als je alleen wandelt, ben je er zeker van dat je de aandacht trekt en ongevraagd de les wordt gelezen,” schrijft Karen Somers in haar artikel “Should Women Hike Solo? Absolutely, Says One Trail Veteran,” gepubliceerd door The Adventure Post in 2011. En daar was het dan, midden in mijn ochtendvullende lectuur – weer zo’n welsprekende vuistslag in een strijd die nooit een oplossing lijkt te vinden: is het slim voor een vrouw om alleen te gaan wandelen? Ik heb al te vaak ’s avonds met mijn eigen ouders aan de eettafel over hetzelfde onderwerp gediscussieerd. En nog steeds, jaren later en hopelijk een beetje wijzer, weet ik nog steeds niet aan welke kant van het debat ik sta.
Zoals Somers aangeeft, statistisch gezien, toen ze de Appalachian Trail solo doorwandelde in 1998 op de leeftijd van 26, was ze meer in gevaar op weg naar de trailhead dan op enig moment tijdens het lopen door het bos. En ja, statistisch gezien ben je veiliger in een nationaal park dan in grote stedelijke gebieden – maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat statistieken niet de ervaring van een persoon kunnen bepalen. Doen ze dat ooit?
Net als alles wat we doen, houdt alleen wandelen een berekend risico in – we beoordelen de feiten en nemen een risico. De kans is groot dat een solo-wandeling resulteert in een zintuiglijke ervaring en een mooie herinnering. Maar er zijn ook risico’s: een ongelukkige val, een invaliderende verwonding, een aanranding, een aanval van een dier, een verkeerde afslag. Het zijn risico’s die sommige vrouwelijke wandelaars de solo-ervaring niet waardig achten.
“Je partners zijn vaak je beste redders als zich een situatie voordoet,” zegt professioneel skiër Caroline Gleich, die vaak door de backcountry trekt om te skiën. “Stel dat je valt en je enkel verstuikt en je bent drie uur van de trailhead verwijderd. Het zal sneller zijn voor je partner om je te helpen dan voor jou om te wachten op zoek en redding om je te bereiken en je te helpen.”
California state park ranger Dale Kinney is het daarmee eens, om verder uit te leggen dat vrouwen moeten oppassen met alleen wandelen in stedelijke regionale parken om een aantal redenen.
“We hadden hier 15 jaar geleden een moord die nog steeds onopgelost is. Een jonge vrouw werd vermoord in een staatspark. Maar elk park is anders,” legt Kinney uit. “Als je op het John Muir-pad bent, is dat een heel andere omgeving dan in een stadspark. Je krijgt er niet de mensen die aan de rand van de samenleving leven. Maar je zou ook kunnen zeggen dat in de diepten van Los Padres, of sommige van de grotere nationale bossen, je de marihuanatelers hebt die gevaarlijk kunnen zijn. Je weet nooit wat je per ongeluk tegenkomt in het diepe land.”
Kinney, die patrouilleert in staatsparken langs de centrale kust van Californië, zegt dat staatsparken vaak worden bezocht door mannen die voorwaardelijk vrij zijn, maar die willen voorkomen dat ze in een opvanghuis moeten leven. “We hebben een paar jongens in de staatsparken waar we om en om mee gaan en ze hebben kleine kampen daar,” zegt hij. “We arresteren ze voortdurend opnieuw. Dus weet gewoon dat die mensen daarbuiten zijn. Het wordt erger naarmate je dichter bij stedelijke gebieden bent. Vlakbij Los Angeles heb je de San Bernardino bergen. Daar zou een vrouw nooit alleen mogen wandelen. Het is te dicht bij te veel.”
Maar lopen vrouwen in deze situaties echt meer risico dan mannen? In geen geval, zegt Somers, die verder schrijft: “Een vrouw die alleen wandelt is niet anders dan een man die alleen wandelt. Als je alleen wandelt, of het nu een man of een vrouw is, moet je gewoon een paar voorzorgsmaatregelen met gezond verstand nemen.” En neem deze feiten in overweging: Terwijl één op de vier collegevrouwen zegt verkrachting of een poging tot verkrachting te hebben overleefd, zegt slechts drie procent van de mannen hetzelfde. Echter, tussen 62 procent en 84 procent van de overlevenden kende hun aanvaller, waardoor het waarschijnlijker is dat een vrouw wordt verkracht door een wandelpartner dan door een vreemde.
“We hebben een paar seksuele aanrandingen gehad die door bekende mensen waren,” beaamt Kinney. “Vrouwen gingen uit met mensen die ze net hadden ontmoet en die ze niet zo goed kenden, en dat eindigde in een aanranding. Vrouwen moeten voorzichtig zijn met wie ze in zee gaan, want dat is ook een punt van zorg.”
Maar voor sommige vrouwen wegen de voordelen van een solo-wandeling veel zwaarder dan de risico’s. Voor Anh Thai, een wandelaarster die in haar eentje de toppen van meerdere bergtoppen heeft bereikt (waaronder Gannett in Wyoming), is alleen zijn een niet-onderhandelbaar aspect van haar ervaring.
“Laat het idee van alleen zijn je potentieel niet in de weg staan,” zegt ze. “De natuur is de ideale omgeving om de problemen van het leven te verwerken, omdat het zelfbewustzijn, zelfvertrouwen en vertrouwen vergroot.”
Voor anderen zijn er extra voordelen aan de veiligheid van wandelen met partners. “Je verbindt je zoveel meer na een epische dag dan tijdens een etentje of een drankje,” zegt Gleich. “Wie samen zweet, blijft samen! En ik ben vreselijk ongemotiveerd in mijn eentje.”
Waar het op neerkomt is niet een vraag van “is het slim” of “moet een vrouw alleen wandelen,” maar van “welke voorzorgsmaatregelen moet een vrouw nemen als ze ervoor kiest om alleen te wandelen?” En, zoals Somers al zei, met gezond verstand kom je een heel eind in het bos. Laat altijd een gedetailleerd plan achter van waar je naartoe gaat en wanneer je verwacht terug te keren, en zorg ervoor dat iemand je reisroute kent, zodat als er iets gebeurt, ze weten wanneer en waar ze een reddingsteam naartoe kunnen sturen. Rust jezelf uit met een mobiele telefoon en een extra batterij of een satelliet telefoon, in gedachten houdend dat er vaak zwakkere mobiele service is op het pad (Gleich gebruikt een GPS tracker met een SOS knop). Breng extra voedsel, water en lagen om gehydrateerd en warm te blijven in het geval van een ongeluk. Blijf alert door je iPod thuis te laten, en vertrouw op je instinct – als je denkt dat je gevolgd wordt, wees dan voorbereid. Kinney stelt voor pepperspray in te pakken en een paar basiscursussen zelfverdediging en eerste hulp in de wildernis te volgen voordat je alleen gaat wandelen, en lawaai te maken tijdens het wandelen zodat je geen ratelslang of beer laat schrikken. Het belangrijkste is, vertrouw op je gevoel, neem dan je beslissing en ga.
Meer cultuurverhalen op GrindTV
Waarom Buttons Kaluhiokalani het antwoord was
Explorer Eric Larsen om de top van de wereld te doorkruisen voordat het weg is
5 outdoor documentaires om te kijken
Voor toegang tot exclusieve uitrusting video’s, interviews met beroemdheden, en nog veel meer, abonneer je op YouTube!