De Italiaanse Uil is een van de vele sierduivenrassen die in de loop van jaren, vaak tientallen jaren, door selectief fokken zijn ontwikkeld. Net als andere sierduivenrassen stammen Italiaanse uilen af van de gedomesticeerde rotsduif (Columba livia). Italiaanse uilen staan bekend om hun trotse horizontale houding, hun relatief kleine formaat in vergelijking met veel andere sierduivenrassen, hun brede en afgeronde borst met een prominente borstrand, een enigszins platte kop die aan de voor- en achterkant is afgerond, een tamelijk korte staart en oranje ogen, tenzij de duif wit of bont is, in welk geval de ogen “bull” (zwart) zijn. Gezonde Italiaanse uilen zijn parmantige vogels die op hun tenen staan en de indruk wekken dat ze klaar zijn om naar voren te springen. Het ras wordt in de Verenigde Staten vertegenwoordigd door de Valencian Figurita and Italian Owl Club (https://sites.google.com/site/figuritaanditalianowlclub/), en in Duitsland door de Sonderverein der Züchter Italienische Mövchen (http://www.italienische-moevchen.de/index_website.html). Italiaanse Uilen worden gefokt in vele prachtige kleuren. Deze omvatten blauw, zilver, rood en geel in de drie hoofdkleuren ruit, gestreept en zonder streep; recessief rood, geel en wit (deze recessieve vogels zijn volledig rood, geel of wit en hebben geen patroon); spread blacks (volledig zwarte vogels); bont in de hoofdkleuren en in verschillende patronen; goudkleurige vogels in de hoofdkleuren en patronen; grizzle; en amandel, andalusisch en indigo. Foto’s van het ras in deze verschillende kleuren en lijsten van fokkers zijn te vinden op de websites van de specialiteitsclubs.
