Kinderen helpen om te gaan met scheiding en echtscheiding

Als u gaat scheiden, maakt u zich waarschijnlijk zorgen over de gevolgen voor uw kinderen. Dit kan een moeilijke tijd voor hen zijn. De emoties van kinderen kunnen door stadia gaan en veranderen. Uw kind kan zich verdrietig, verward, boos, schuldig of bezorgd voelen over wat er met hem of haar gaat gebeuren. Hoe u met de veranderingen omgaat, is belangrijk voor het welzijn van uw kind.

Wat moeten we onze kinderen vertellen over onze scheiding?

• Plan hoe u het uw kinderen gaat vertellen. Als het kan, kunnen beide ouders dat het beste samen doen. Denk na over een goede plaats en tijd om te praten. Wees eerlijk, maar houd ook rekening met de leeftijd van uw kinderen wanneer u beslist hoeveel u hen gaat vertellen. Jongere kinderen zullen minder details nodig hebben. Oudere kinderen zullen misschien om meer informatie vragen.
• Stel uw kinderen gerust dat u nog steeds van hen houdt en dat u beiden voor hen zult blijven zorgen. Laat hen weten dat er veel mogelijkheden zullen zijn om tijd met beide ouders door te brengen.
• Wees heel duidelijk dat zij niet de oorzaak van de scheiding zijn. Vooral jonge kinderen zullen zich zorgen maken dat zij de schuld zijn van de scheiding of echtscheiding. Leg uit dat dit een probleem van volwassenen is en dat uw kinderen niets konden doen om het te voorkomen. Zij moeten ook weten dat zij (of anderen) niets kunnen doen om het te veranderen. Help hen te begrijpen dat de scheiding definitief is.
• Moedig uw kinderen aan om openlijk over hun gevoelens te praten. Als ze praten, luister dan goed en probeer ze niet te onderbreken. Het is normaal dat kinderen moeite hebben om hun gevoelens te uiten, dus wees geduldig. Hoewel het moeilijk kan zijn, is het belangrijk om hen eerlijk te laten zijn over hun angsten en zorgen. Beantwoord vragen zo eerlijk als u kunt.
• Als uw kind zich ongemakkelijk voelt om met u te praten, help hem dan iemand te vinden die hij kan vertrouwen, zoals een ander familielid, dokter, psycholoog of maatschappelijk werker.
• Vertel uw kinderen alleen wat ze moeten weten. Bespreek geen volwassen beslissingen en maak geen ruzie in het bijzijn van uw kinderen. Zij mogen niet worden betrokken bij vergaderingen die u hebt met een advocaat of anderen die betrokken zijn bij de scheiding of echtscheiding.

Wat kunnen we doen om de overgang gemakkelijker te maken?

• Bespreek omgangsregelingen met de andere ouder voordat u een plan voorstelt aan uw kinderen.
• Zodra u uw plannen hebt afgerond, praat dan openlijk over hoe de woonregelingen zullen veranderen. Wees duidelijk over bij wie uw kinderen zullen wonen en wanneer. Zij hebben het recht te weten welke beslissingen er voor hen worden genomen. Vergeet niet dat de plannen misschien moeten veranderen als ze ouder worden. Bespreek de woonsituatie met een ouder kind of een tiener en wees bereid hun gevoelens over waar zij willen wonen te respecteren.
• Houd routines zo normaal mogelijk. Kinderen voelen zich veiliger en hebben meer vertrouwen als ze weten wat ze kunnen verwachten. Werk aan het creëren van gemeenschappelijke routines voor beide huishoudens om te volgen.
• Als u meer dan één kind heeft, breng dan quality time alleen door met elk kind.
• Spreek niet negatief over de andere ouder tegen uw kinderen, uitgebreide familie of vrienden. Als u worstelt met uw eigen gevoelens en emoties, zoek dan een ondersteunende vriend of adviseur om mee te praten. U kunt het nuttig vinden om “basisregels” op te stellen wanneer u met de andere ouder praat.
• Kinderen kunnen het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan in deze situatie. Zoek zo mogelijk andere gezinnen met “twee huizen” op, zodat uw kind kan zien dat het niet de enige is van wie de ouders apart wonen.
• Wees beleefd wanneer uw kinderen worden opgehaald of afgezet. Als je liefdevol en geruststellend bent, kan dat hen helpen met de overgang om te gaan.
• Laat je kind met de andere ouder praten wanneer ze daar behoefte aan hebben. Probeer belangstelling te tonen voor de tijd die ze met de andere ouder doorbrengen. Suggereer niet met woorden of daden dat je kind ontrouw is als het geniet van de tijd die het bij jou weg is.
• Respecteer redelijke grenzen die door de andere ouder zijn gesteld. Ondermijn het gezag van de andere ouder niet en maak geen beslissingen ongedaan die hij of zij heeft genomen. Bespreek regels en discipline met de andere ouder, zodat u zo consequent mogelijk bent in beide huishoudens.
• Communiceer rechtstreeks met de andere ouder, en verwacht niet dat kinderen als boodschappers optreden. Van hen mag niet worden verwacht dat ze u informatie geven over de activiteiten, vrienden of inkomsten van de andere ouder.
• Je kinderen kunnen het gevoel hebben dat hun relatie met uitgebreide familie, zoals tantes en ooms, ook verandert. Erken deze gevoelens en geef veel mogelijkheden om die banden in stand te houden.
• Houd andere belangrijke volwassenen in het leven van uw kinderen (leerkrachten, kinderopvang, coaches) op de hoogte van wat er gebeurt, zodat ze kunnen letten op eventuele waarschuwingssignalen dat uw kind moeite heeft om ermee om te gaan.
• Deel belangrijke medische en schoolinformatie met de andere ouder. Probeer samen vergaderingen en afspraken bij te wonen, zodat u beiden op de hoogte bent.

Wanneer moet ik de dokter bellen?

Het zal tijd kosten voor uw kind om zich aan deze veranderingen aan te passen. Een jonger kind kan gedrag gaan vertonen dat het al lang ontgroeid was. Hij kan bijvoorbeeld om een fopspeen vragen. Oudere kinderen kunnen boos worden of zich overweldigd voelen door de verandering. Dit zijn allemaal normale reacties, die na verloop van tijd beter zouden moeten worden.

Waarschuwingssignalen dat uw kind meer ernstige problemen heeft, kunnen zijn:

• angst,
• verdriet en depressie,
• een verandering in eet- of slaapgewoonten,
• problemen op school, of
• agressief gedrag.

Als het gedrag aanhoudt of verergert, praat dan met uw arts.

Er zijn veel bronnen van steun om u en uw kinderen door deze moeilijke tijd te helpen. Als het nodig is, kunt u vrienden, familieleden, buurt- of geloofsgroepen om hulp vragen.

Het is ook belangrijk om tijd voor uzelf te maken en uzelf de tijd te gunnen om aan de verandering te wennen. U moet gezond en uitgerust zijn voor uw kinderen.

Wat als er een ernstiger probleem is?

Er zijn helaas momenten waarop een scheiding of echtscheiding het gevolg kan zijn van misbruik in een relatie of in uw huis. Als dit het geval is, is het belangrijk dat u een veilige plek vindt waar u en uw kinderen kunnen verblijven. Een opvanghuis kan beschikbaar zijn in uw gemeenschap en kan de steun bieden die u nodig hebt.

Zie uw arts of neem contact op met de plaatselijke kinderbescherming als u denkt dat uw kind wordt mishandeld of verwaarloosd.