door Bob Yirka , Phys.org
(Phys.org)-Een klein team van onderzoekers verbonden aan de Universiteit van Missouri en de Universiteit van Nebraska heeft ontdekt dat het kruisen van neefjes en nichtjes bij het Yanomamö-volk in het Amazone-regenwoud gunstig is voor de ouders van jonge mensen die trouwen als gevolg van gearrangeerde huwelijken. In hun meerjarige studie beschrijft het team hoe zij in de loop van 30 jaar een genealogische studie hebben uitgevoerd onder meer dan 5000 mensen om meer te weten te komen over de Yanomami-cultuur en de gevolgen van kruis-nicht huwelijken.
Kruis-nicht huwelijken zijn huwelijken tussen neven en nichten van broers en zussen van verschillend geslacht, meestal als onderdeel van een regeling tussen de ouders van de neven en nichten, die, uiteraard, broers en zussen zijn. Zoals de onderzoekers opmerken, komt het vaker voor dan parallelle neef-nichthuwelijken in culturen over de hele wereld, hoewel niet bekend is waarom. In Zuid-Amerika leeft een groep inheemse mensen, de Yanomamö, in meer dan 200 dorpen, wat neerkomt op ongeveer 35.000 mensen. Onderzoekers hebben hen bestudeerd om meer te weten te komen over hun cultuur, die gearrangeerde huwelijken omvat. De onderzoekers van deze studie waren geïnteresseerd in het huwelijk tussen neef en nicht of het consanguine huwelijk, en welke voordelen dit zou kunnen bieden.
Om meer te weten te komen over geboortecijfers en -patronen, voerden de onderzoekers een langlopende genealogische studie uit om uit te zoeken wie, als er al iemand was, profiteerde van het consanguine huwelijk. Bij het bekijken van hun grafieken en stambomen, stelden de onderzoekers vast dat het paren van kruisverwanten resulteerde in lagere dan gemiddelde vruchtbaarheidscijfers voor zowel de man als de vrouw in een dergelijke verbintenis. Zij ontdekten ook dat dit resulteerde in lagere vruchtbaarheidscijfers voor hun nakomelingen. Vreemd genoeg waren de ouders van de neven en nichten wel gebaat bij dergelijke verbintenissen, omdat ze meer kleinkinderen kregen. Dit, zo legden de onderzoekers uit, kwam doordat de Yanomamö een consanguine huwelijkspraktijk hebben, waarbij mannen trouwen met de dochters van de broers en zussen van hun ouders van verschillend geslacht. Deze culturele uitwisseling van dochters met verwanten stelt ouders in staat om meer vrouwen voor hun zonen te krijgen, wat op de lange termijn resulteert in de geboorte van meer kleinkinderen.
Het team suggereert dat hun bevindingen zouden kunnen helpen verklaren waarom het huwelijk tussen neven en nichten in veel culturen in de wereld blijft bestaan, ondanks het feit dat het in zo veel andere culturen als taboe wordt beschouwd.
Meer informatie: Napoleon A. Chagnon et al. Cross-cousin marriage among the Yanomamö shows evidence of parent-offspring conflict and mate competition between brothers, Proceedings of the National Academy of Sciences (2017). DOI: 10.1073/pnas.1618655114
Abstract
Huwelijken in veel traditionele samenlevingen betreffen vaak de geïnstitutionaliseerde uitwisseling van voortplantingspartners tussen groepen verwanten. Dergelijke uitwisselingen betreffen meestal kruisverwantschap – een huwelijk met het kind van een broer of zus van het andere geslacht – maar het is onduidelijk wie van deze uitwisselingen profiteert. Hier analyseren we de fitness-gevolgen van het trouwen met verwanten bij de Yanomamö uit het Amazonegebied. Wanneer individuen met verwanten trouwen, vinden we dat (i) zowel echtgenoten als echtgenotes een iets lagere vruchtbaarheid hebben; (ii) nakomelingen lijden onder inteeltdepressie; (iii) ouders meer kleinkinderen hebben; en (iv) broers en zussen, vooral broers, profiteren wanneer hun broers en zussen van verschillend geslacht met verwanten trouwen, maar niet wanneer hun broers en zussen van hetzelfde geslacht dat doen. Daarom lijken individuen er voordeel bij te hebben wanneer hun kinderen of broers of zussen van verschillend geslacht trouwen met verwanten, maar er kosten aan te hangen wanneer zij, hun ouders, of broers of zussen van hetzelfde geslacht dat doen. Deze asymmetrische resultaten suggereren conflicten tussen ouders en nakomelingen en tussen broers en zussen over optimale paringsstrategieën. De controle van ouders over huwelijken wordt versterkt door culturele normen die huwelijken tussen neven en nichten voorschrijven. Wij stellen dat lokale partnerconcurrentie in combinatie met ouderlijke controle over huwelijken conflicten kan doen escaleren tussen broers en zussen van hetzelfde geslacht die wedijveren om partners, terwijl tegelijkertijd allianties worden gesmeed tussen broers en zussen van verschillend geslacht. Als deze relaties worden doorgegeven aan volgende generaties, kunnen ze de bilaterale regels voor het huwelijk tussen neef en nicht beïnvloeden. Deze studie geeft inzicht in het evolutionaire belang van hoe verwantschap en wederkerigheid ten grondslag liggen aan conflicten over wie de partnerkeuze bepaalt en de oorsprong van huwelijksvoorschriften tussen neef en nicht.
Journal information: Proceedings of the National Academy of Sciences