Great American Desert Map
De “Great American Desert” was de term die door de mensen ten oosten van de Mississippi werd gebruikt om hun idee van het land westwaarts uit te drukken toen het nog een onbekend land was. In de atlas van Carey en Lee van 1827 werd de Great American Desert omschreven als een onbepaald gebied in wat nu Colorado, Kansas, Nebraska, Indian Territory, en Texas is. Bradford’s Atlas van 1838 geeft aan dat de grote woestijn zich uitstrekte van de Arkansas River tot in Colorado en Wyoming, inclusief Zuid-Dakota, een deel van Nebraska, en Kansas. Anderen dachten dat de woestijn een gebied omvatte van 500 mijl breed dat direct ten oosten van de Rocky Mountains lag en zich uitstrekte van de noordgrens van de Verenigde Staten tot aan de Rio Grande.
De grenzen ervan veranderden van periode tot periode, want Mitchells Atlas van 1840 plaatste de Great American Desert ten westen van de Rocky Mountains. Het gedeelte dat door de verschillende geografieën werd aangegeven, werd elk jaar kleiner totdat alleen zandvlakten in Utah en Nevada de naam woestijn droegen.
The Plains of Southwest Kansas door Kathy Weiser-Alexander.
De geschiedenis van dit gedeelte van het continent begon met de vroegste verkenningen in de Nieuwe Wereld. Spanjaarden maakten de expedities na Christoffel Columbus vanuit het zuiden. Nadat Mexico en Florida waren ontdekt, werd Alvar Nunez door Spanje gestuurd om Florida te verkennen. Zijn reis voerde hem naar de monding van de Mississippi, waar hij schipbreuk leed en slechts 15 van zijn mannen overleefden – elf van hen werden gedood door de Indianen. De vier overgebleven mannen werden gevangen genomen en gescheiden. Nunez, ook bekend als Cabeca de Vaca, werd door de Indianen naar het noorden gedragen, naar de grote vlaktes in het zicht van de Rocky Mountains. Hij en zijn metgezellen werden herenigd, ontsnapten aan de Indianen, en vonden, langzaam voortwerkend, de Spaanse nederzetting in Mexico in 1836.
In 1538 verliet Hernando de Soto Spanje om Florida te verkennen. Rond dezelfde tijd vertrok Coronado, geïnspireerd door de verhalen van Cabeca de Vaca, naar het noorden op zoek naar zeven gouden steden. Zijn zoektocht naar Quivira voerde hem naar wat nu centraal Kansas is.
Zebulon M. Pike, begin 1800
Aan het begin van de 19e eeuw zond de regering van de Verenigde Staten verkenningsexpedities uit. Een daarvan stond onder leiding van luitenant Zebulon Montgomery Pike, die in 1806 vanuit St. Louis, Missouri, naar het westen trok om de bron van de Arkansas-rivier op te sporen. In zijn beschrijving van het land schreef hij: “Uit deze immense prairies kan één groot voordeel voor de Verenigde Staten voortvloeien, nl: De beperking van onze bevolking tot bepaalde grenzen, en daardoor een voortzetting van de Unie. Onze burgers, die zo geneigd zijn om te zwerven en zich uit te breiden aan de grens, zullen door noodzaak gedwongen worden om hun omvang in het westen te beperken tot de grenzen van de Missouri en de Mississippi. Tegelijkertijd laten zij de prairies, die niet gecultiveerd kunnen worden, over aan de rondzwervende en onbeschaafde aborigines van het land.” Zijn verkenningen worden aangeduid als Pike’s Expeditie.
Het verslag van de Expeditie van Majoor Stephen H. Long in 1819 en 1820 bevestigde de woorden van Pike. Hij achtte een groot deel van het land ongeschikt voor bebouwing en onbewoonbaar voor mensen die voor hun levensonderhoud afhankelijk waren van de landbouw. Sprekend over het hele gebied van de Mississippi tot de Rocky Mountains, zei hij: “Uit het minutieuze verslag dat in het verhaal wordt gegeven van de bijzonderheden van deze expeditie, zal men opmaken dat het een duidelijke gelijkenis vertoont met de woestijnen van Siberië.”
Washington Irving, in zijn Astoria, gepubliceerd in 1836 en gebaseerd op een korte reis die hij maakte over de prairies en in Missouri en Arkansas, zei:
“Deze regio die lijkt op een van de oude steppen van Azië, is niet ten onrechte aangeduid als ‘De Grote Amerikaanse Woestijn.’ Het spreidt zich uit in golvende en boomloze vlaktes en desolate zandvlakten, vermoeiend voor het oog door hun omvang en eentonigheid. Het is een land waar geen mens permanent verblijft, want in bepaalde seizoenen van het jaar is er geen voedsel voor de jager of zijn ros.”
De verslagen van Pike, Long en Irving hebben veel bijgedragen aan de vorming van de publieke opinie over dit onbekende land. De expedities van Pike en Long waren praktisch de laatste verkenningswerkzaamheden van de regering gedurende verscheidene jaren. Terwijl de regering inactief was, baanden particuliere ondernemingen zich een weg naar het westen.
Gros Ventre (Atsina) demonstrating Moving Camp, door Edward S. Curtis, 1908
De beweging van het reizen naar het westen werd in 1849 versneld toen in Californië goud werd ontdekt. Voordien was het reizen over land zeer licht geweest, maar in 1849 werd ruw geschat dat 42.000 personen de vlakten overstaken.
De reis was vol van elke vorm van gevaar. Indianen, stormen en ziekten vielen de karavanen aan, maar velen keerden terug om zich op een gunstige plaats te vestigen. Het land langs de stromen werd het eerst ingenomen door de kolonisten. Geleidelijk aan gaf het land zich over aan de invloed van wet en orde. Zelfs de meest troosteloze plekken werden ontwikkeld tot tuinen van nut en schoonheid, door het werk van irrigatie; de regering begon veel te doen voor de bescherming van bos en land, en door staaltjes van techniek werd een verscheidenheid aan rijke mijnen geopend; spoorwegen doorkruisten schijnbaar onbegaanbare vlaktes; fabrieken van allerlei soorten verrezen; gassen uit de ondergrond werden beheerst voor licht en brandstof; onderwijsinstellingen openden hun deuren voor miljoenen kinderen, en kerken van alle gezindten werden opgericht. De gratis bibliotheek, de telegraaf, telefoon, landelijke postbezorging, en alle complexiteiten van de moderne tijd werden al snel op de Great American Desert gepropt.
Samengesteld en bewerkt door Kathy Weiser/Legends of Kansas, bijgewerkt december 2020.
Zie ook:
Vervaringen in het Amerikaanse Westen
De Grote Vlakten
Plains Indianen
Westwaartse Uitbreiding
Over het artikel: Het grootste deel van deze historische tekst werd gepubliceerd in Kansas: A Cyclopedia of State History, Volume I; uitgegeven door Frank W. Blackmar, A.M. Ph. D.; Standard Publishing Company, Chicago, IL 1912. De tekst die hier verschijnt is echter niet woordelijk, aangezien er aanvullingen, bijwerkingen en bewerkingen hebben plaatsgevonden.