Veel getrouwde stellen zijn niet in staat om hun conflicten op te lossen vanwege één primaire factor: ze begrijpen het verschil niet tussen klagen en bekritiseren. Dit is zo’n cruciaal onderscheid om te begrijpen wanneer we problemen proberen op te lossen.
We hebben allemaal de vrijheid nodig om tegen onze echtgenoot te klagen. We moeten er ook voor zorgen dat onze echtgenoot weet dat hij het recht heeft om bij ons te klagen. In een gezond huwelijk is er een vrijheid van meningsuiting die ons in staat stelt om openlijk te praten zonder angst voor vergelding of schaamte.
We hebben allemaal de vrijheid nodig om te klagen tegen onze echtgenoot. We moeten er ook voor zorgen dat onze echtgenoot weet dat hij het recht heeft om bij ons te klagen.
Wanneer we klagen, moeten we onthouden dat het niet over onze echtgenoot gaat, het gaat over ons. Ook al klagen we over iets wat hij of zij heeft gedaan dat ons stoort, de focus ligt op hoe wij ons voelen. Met andere woorden, als Karen iets heeft gedaan wat mij dwars zit en ik confronteer haar daarmee, dan zou ik iets zeggen als: “Karen, je was vanmorgen kortaf tegen mij en dat zat me dwars. Ik weet niet wat er mis was, misschien was je boos op me of misschien was het iets anders, maar ik vind het niet leuk als je zo op me reageert. Als ik iets gedaan heb om je boos te maken, dan wil ik dat je me dat vertelt.”
Merk op dat ik niet begon met haar te beschuldigen of aan te vallen. Ik begon met te praten over hoe ik me voelde en mijn verlangen om te begrijpen wat er gebeurd was. Ik zei ook dat als ik iets verkeerd had gedaan, ik dat wilde weten en er verantwoordelijkheid voor wilde nemen. Door te klagen krijgen we alles op tafel zonder onze partner te vernederen of in de verdediging te drukken.
Kritiseren is anders.
Kritiseren richt zich op de ander, beschuldigt hem en brengt hem onmiddellijk in de verdediging. Als ik hetzelfde zou zeggen als wat ik eerder tegen Karen zei, maar dan op een kritische manier, dan zou ik het volgende zeggen: “Karen, je was vanmorgen kortaf tegen me en dat waardeer ik niet. Er is iets mis met je en ik wil dat je uitzoekt wat dat is en ermee stopt. Ik verdien het niet om zo behandeld te worden. Ik heb niets verkeerds gedaan en jij bent gewoon een heethoofd. De volgende keer dat je dat doet, laat ik het je voelen.”
Opgemerkt wat het verschil is tussen klagen en bekritiseren? Klagen verklaart het probleem, maar geeft onze echtgenoot een gracieuze manier om te reageren en uit te leggen hun kant. Omdat het zich concentreert op hoe ik me voel en niet probeert om hun acties te interpreteren, houdt het het gesprek beschaafd en constructief.
Kritiseren brengt je onmiddellijk in een strijd modus. De confronterende echtgenoot wordt de rechter en de jury en de confronterende echtgenoot wordt de crimineel die zijn onschuld probeert te bewijzen in een vijandige omgeving. Het komt erop neer dat bekritiseren niet werkt.
Je moet ervoor zorgen dat je confrontaties begint met bevestiging en respect voor je echtgenoot. Onderzoek heeft bewezen dat een gesprek zelden zal stijgen boven de toon van de eerste drie minuten. Klaag ook, maar bekritiseer niet. Zorg dat je je emoties onder controle hebt voordat je de confrontatie aangaat en houd je mond in bedwang. Concentreer u op hoe u zich voelt en geef uw echtgenoot het recht om terug te klagen en uit te leggen wat er in hem of haar omgaat.
Als u dit doet, zult u er veel vruchten van plukken. Uw confrontaties zullen veel aangenamer en productiever zijn. U zult ook vrijer met elkaar kunnen praten zonder het risico te lopen elkaar te kwetsen. Dat schept intimiteit en vriendschap. Dat is het eindresultaat van succesvolle conflictoplossing. Het laat u door problemen heen werken terwijl u de goede wil tussen u beiden behoudt en versterkt.