Medische definitie van loopgravenkoorts

Sloopgravenkoorts: Een door lichaamsluizen overgedragen ziekte die voor het eerst werd herkend in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog, toen naar schatting meer dan een miljoen mensen in Rusland en aan de fronten in Europa erdoor werden getroffen. Loopgravenkoorts was opnieuw een groot probleem in het leger in de Tweede Wereldoorlog en komt endemisch voor in Mexico, Afrika, E. Europa, en elders.

Stedelijke loopgravenkoorts komt tegenwoordig voor onder daklozen en mensen met alcoholisme. Er zijn uitbraken gedocumenteerd, bijvoorbeeld in Seattle, Baltimore (onder gebruikers van injectiedrugs), Marseille (Frankrijk) en Burundi.

De oorzaak van loopgravenkoorts is Bartonella quintana (ook Rochalimaea quintana genoemd), een ongewoon rickettsiaal organisme dat zich vermenigvuldigt in de darm van de lichaamsluis. Overdracht van de rickettsia op mensen kan gebeuren door het wrijven van besmette luis uitwerpselen in geschaafde (scuffed) huid of in de conjunctivae (het wit van de ogen).

De ziekte is klassiek een 5-daagse koorts. Het begin van de symptomen is plotseling met hoge koorts, ernstige hoofdpijn, rugpijn en pijn in de benen en een vluchtige huiduitslag.

Herstel duurt een maand of langer. Terugval komt vaak voor.

Het organisme (B. quintana) dat loopgravenkoorts veroorzaakt, is ook verantwoordelijk bevonden voor een ziekte die bacillaire angiomatose wordt genoemd bij mensen die zijn besmet met HIV en voor infectie van het hart en de grote vaten (endocarditis) met bloedbaaninfectie.

Trench fever wordt ook wel Wolhynia koorts, scheenbeen koorts, quintan koorts, vijfdaagse koorts, Maas koorts, ziekte van His, ziekte van His-Werner, ziekte van Werner-His genoemd.

CONTINUE SCROLLING OR CLICK HERE FOR RELATED SLIDESHOW

SLIDESHOW

Hartaandoening: Oorzaken van een hartaanval Zie diashow

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.