Molaire incisor hypomineralisatie, prevalentie en etiologie

Abstract

Aim. Het evalueren van de prevalentie en mogelijke etiologische factoren geassocieerd met molaire incisor hypomineralisatie (MIH) bij een groep kinderen in Jeddah, Saoedi-Arabië. Methoden. Een groep van 8-12-jarige kinderen werd gerekruteerd uit de Pediatric Dental Clinics van de Faculteit der Tandheelkunde, King Abdulaziz University. Kinderen hadden tenminste één eerste blijvende molaar (FPM), geërodeerd of gedeeltelijk geërodeerd. Demografische informatie, medische geschiedenis van de kinderen, en zwangerschap-gerelateerde gegevens werden verkregen. De kronen van de FPM en permanente snijtanden werden onderzocht op gedemarqueerde opaciteiten, posteruptieve afbraak (PEB), atypische restauraties, en geëxtraheerde FPMs. Kinderen werden geacht MIH te hebben als een of meer FPM met of zonder betrokkenheid van incisieven voldeden aan de diagnostische criteria. Resultaten. MIH vertoonde een prevalentie van 8,6%. Afgebakende opaciteiten waren de meest voorkomende vorm. Maxillaire centrale incisieven waren meer aangetast dan mandibulaire. De aandoening kwam vaker voor bij kinderen met een ziektegeschiedenis gedurende de eerste vier levensjaren, waaronder tonsillitis, adenoiditis, astma, koorts en antibiotica inname. Conclusies. De prevalentie van MIH is significant geassocieerd met kinderziekten tijdens de eerste vier levensjaren, waaronder astma, adenoïd infecties, tonsillitis, koorts, en antibiotica inname.

1. Inleiding

De term molaire incisor hypomineralisatie (MIH) werd in 2001 geïntroduceerd om de klinische verschijning van glazuurhypomineralisatie van systemische oorsprong te beschrijven die een of meer eerste permanente molaren (FPMs) treft die vaak geassocieerd zijn met aangetaste snijtanden. De aandoening is ook bekend als niet-fluoride glazuuropaciteiten, interne glazuurhypoplasie, niet-endemische mottling van glazuur, opake vlekken, idiopathische glazuuropaciteiten, glazuuropaciteiten, en idiopathische glazuurhypomineralisatie . Er bestaat een grote variatie in de gerapporteerde prevalentie van MIH met percentages variërend van 3,6% tot 37,5% .

Klinisch kan het gehypomineraliseerd glazuur zacht zijn, poreus, of lijken op verkleurd krijt of oude Hollandse kaas. De glazuurdefecten kunnen in kleur variëren van wit tot geel of bruin, maar zij vertonen altijd een scherpe scheidslijn tussen het aangetaste en het gezonde glazuur. Het poreuze, broze glazuur kan gemakkelijk afbrokkelen onder kauwkracht. Soms treedt het glazuurverlies zo snel na de eruptie op, dat het lijkt alsof het glazuur aanvankelijk niet gevormd was, wat een beeld geeft dat op hypoplasie lijkt. Deze laatste heeft echter gladde randen naar het omringende glazuur, terwijl bij MIH de randen onregelmatig lijken te zijn.

Molaire incisor hypomineralisatie kan zich soms presenteren met opaciteiten in de bovenste en onderste snijtanden. Het risico van defecten aan de bovenste incisieven lijkt toe te nemen met toenemend aantal aangetaste FPMs. De afwijkingen aan de snijtanden zijn meestal zonder verlies van glazuursubstantie en zijn over het algemeen minder ernstig dan die aan de molaren door de afwezigheid van kauwkrachten. De tweede blijvende molaren en bicuspiden zijn zeer zelden aangetast door deze glazuur defecten . Volgens Weerheijm et al. kunnen de tweede primaire molaren, de tweede blijvende molaren en de uiteinden van de blijvende hoektanden ook af en toe glazuurdefecten vertonen.

Defecte molaren zijn gevoeliger voor ophoping van tandplak en cariës en hebben daarom wellicht een grotere behoefte aan tandheelkundige behandeling. Omdat de prismatische morfologie in het poreuze glazuur is veranderd, wordt hechting aan glazuur moeilijk wat leidt tot frequent verlies van vullingen en herhaalde behandeling . Kinderen met aangetaste kiezen krijgen over het algemeen meer tandheelkundige behandelingen dan kinderen zonder en een aanzienlijk aantal van de herbehandelde tanden moet uiteindelijk geëxtraheerd worden. De behandeling van tanden met MIH kan pijnlijk zijn door moeilijkheden bij het verdoven, waarschijnlijk door subklinische ontsteking van de pulpacellen veroorzaakt door de poreusheid van het glazuur. Door de moeilijkheden bij het bereiken van adequate anesthesie en frequente behandelingen, kunnen kinderen met hypomineraliseerde eerste molaren moeilijk gedrag en tandheelkundige angst vertonen.

Het doel van de huidige studie was het evalueren van de prevalentie en mogelijke etiologische factoren geassocieerd met MIH bij een groep van 8-12-jarige kinderen in Jeddah, Saoedi-Arabië.

2. Materialen en Methoden

2.1. De Steekproef

De huidige studie was een cross-sectioneel onderzoek uitgevoerd in de Pediatric Dental Clinics, Faculteit der Tandheelkunde, KAU, Jeddah, Saoedi-Arabië, gedurende de periode van februari 2011 tot juli 2011. Alle kinderen die aan de volgende criteria voldeden werden geïncludeerd:(1)mannen en vrouwen van 8-12 jaar;(2)alle nationaliteiten (Saoedi’s en niet-Saoedi’s);(3)kinderen die geboren waren en woonden in Jeddah;(4)kinderen met ten minste één eerste permanente molaar, erupted of gedeeltelijk erupted.

Deze studie werd uitgevoerd in overeenstemming met alle beleidslijnen van passende patiëntenzorg aan KAU. De Ethische Commissie van de Faculteit der Tandheelkunde, KAU, keurde het onderzoeksprotocol goed. Een schriftelijke geïnformeerde toestemming werd verkregen van de ouders vóór het klinisch onderzoek van hun kinderen.

Een vragenlijst werd zorgvuldig geconstrueerd na het grondige literatuuronderzoek om alle mogelijke etiologische condities te identificeren die geassocieerd zijn met MIH en gerelateerd zijn aan het kind of de ouderlijke geschiedenis, speciaal de moeder. De vragenlijst werd ingevuld tijdens een face-to-face interview met de begeleidende ouder. De vragenlijst vroeg naar de volgende informatie:(1)demografische gegevens inclusief leeftijd van het kind, geslacht, nationaliteit, geboorteplaats, woonplaats, evenals opleiding en inkomen van de ouders;(2)gezondheid van de moeder en medicatie inname tijdens de zwangerschap, type bevalling, mogelijke complicaties tijdens de bevalling of prenatale periode, en geboortegewicht van het kind;(3)voedingspraktijken inclusief type zuigelingenvoeding, duur van de borstvoeding indien gepraktiseerd, en medicatie gebruik door moeders tijdens de borstvoeding;(4)medische geschiedenis van het kind tijdens de eerste vier levensjaren.

2.2. Klinische Diagnose

Voor het begin van de tandheelkundige onderzoeken, werd één onderzoeker uitgebreid getraind om MIH te diagnosticeren met behulp van foto’s van verschillende presentaties van de aandoening. Een groep van 25 patiënten in de leeftijd van 8-12 jaar (geen deel uitmakend van de studie steekproef) werden gebruikt voor kalibratie (Cohen’s kappa coëfficiënt = 0,98).

Klinische onderzoeken van alle kinderen werden uitgevoerd door de getrainde onderzoeker in een tandartsstoel met behulp van spiegel, tandheelkundige explorer, en tandheelkundig licht. De criteria die werden gebruikt voor de diagnose waren gebaseerd op de criteria die werden beschreven op de Europese bijeenkomst in Athene in 2003, zoals weergegeven in tabel 1 en figuur 1. Voorafgaand aan het tandheelkundig onderzoek werden de indextanden, inclusief de snijtanden en de FPMs, gereinigd met profylactische pasta en een roterende borstel. Een tandheelkundige explorer werd verder gebruikt om de molaire fissuren schoon te maken. De onderzoeker inspecteerde zorgvuldig het coronale deel van de FPMs en permanente snijtanden op afgebakende opaciteiten (duidelijke grens grenzend aan normaal glazuur), posteruptieve afbraak (PEB), atypische restauraties, en geëxtraheerde FPMs. Kinderen werden geacht MIH te hebben als één of meer FPMs met of zonder betrokkenheid van de snijtanden voldeden aan de diagnostische criteria in tabel 1.

(a)

(b)

(c)

(d)

(a)
(b)
(c)
(d)

De volgende aandoeningen werden van het onderzoek uitgesloten:(1)gebitselementen met gegeneraliseerde opaciteiten die op alle gebitselementen aanwezig zijn (b.v, verschillende vormen van amelogenesis imperfecta) in plaats van die welke beperkt zijn tot de FPMs en permanente incisieven;(2)gevallen van fluorose die in het algemeen de neiging hebben diffuus en gegeneraliseerd te zijn (andere dan de doeltanden aantasten);(3)de opaciteiten die voorkomen in permanente incisieven maar niet in ten minste één FPM;(4)defecten in de permanente incisieven geassocieerd met een geschiedenis van trauma of infectie in het primaire gebit.

2.3. Statistische Analyse

De analyse van de gegevens werd uitgevoerd met behulp van Statistical Package for Social Sciences Computer Software (SPSS 18.0, Inc., Chicago, USA). Beschrijvende statistieken en chi-kwadraat toetsen werden gebruikt om studievariabelen te vergelijken en een waarschijnlijkheidswaarde van minder dan 0,05 werd beschouwd als statistisch significant.

3. Resultaten

Er werden in totaal 267 kinderen (134 mannen en 133 vrouwen) opgenomen in de studie. De gemiddelde leeftijd van de gerekruteerde kinderen was jaren. Hiervan waren 151 (56,6%) Saoediërs (76 M, 75 F) en 116 (43,4%) niet Saoediërs (58 M, 58 F).

Er werden in totaal 23 kinderen gediagnosticeerd met MIH, hetgeen een totale prevalentie van 8,6% vertegenwoordigt. De aandoening werd meer aangetroffen bij mannen (9,7%) dan bij vrouwen (7,5%) en meer bij Saoedi’s (9,3%) dan bij niet-Saoedi’s (7,8%). Tabel 2 toont de demografische gegevens van de steekproef en hun verband met de prevalentie van MIH. Er is te zien dat geen van de demografische variabelen significant verband hield met de prevalentie van MIH.

Van de 23 aangetaste kinderen, waren afgebakende opaciteiten in FPMs het meest frequente defect type (56.5%) en het enige type in aangetaste snijtanden (Tabel 3). De resultaten tonen aan dat MIH over het algemeen twee of vier FPMs aantastte (34,8%) en dat het aantal geassocieerde aangetaste snijtanden over het algemeen afnam met afnemend aantal aangetaste FPMs (Tabel 4).

In de studie werd vastgesteld dat MIH een vergelijkbare frequentie had in maxillaire en mandibulaire molaren (, ) en met bijna vergelijkbare frequenties aan beide zijden van de mond (, ) zoals te zien is in figuur 2. De prevalentie was echter significant hoger in maxillaire dan in mandibulaire centrale incisieven (, ), maar er werd geen verschil gevonden tussen incisieven aan beide zijden van de mond (, ). Maxillaire laterale snijtanden waren meer aangetast dan mandibulaire (, ), maar er werd geen verschil gevonden tussen beide zijden van de mond (, ). De studie toonde aan dat maxillaire linker en beide mandibulaire FPMs vaker aangetast waren dan maxillaire rechter FPM (figuur 3).

(a)

(b)

(a)
(b)

De bevindingen toonden aan dat MIH significant vaker voorkwam bij kinderen met gerapporteerde gezondheidsproblemen tijdens de eerste vier levensjaren. Geschiedenis van gezondheidsproblemen was aanwezig bij 82,6% van de kinderen met MIH in vergelijking met 18,4% zonder (, ). Kinderen met MIH hadden significant meer episoden van infecties van de bovenste luchtwegen, waaronder adenoïditis, tonsillitis, of astma. Zij hadden ook vaker koortsaanvallen en gebruikten vaker antibiotica tijdens hun eerste kinderjaren (tabel 5). Aan de andere kant was er geen verband tussen ziekte of medicijngebruik van de moeder tijdens de zwangerschap en MIH, noch tussen de wijze van bevalling of complicaties tijdens de bevalling. Er was ook geen verband tussen MIH en vroeggeboorte of de duur van de borstvoeding (tabel 6).

4. Discussie

Deze studie toonde aan dat MIH in Jeddah matig prevalent was in vergelijking met gegevens uit andere landen met ongeveer 2% van de kinderen waarvan ten minste één eerste permanente molaar was aangetast. De studie recruteerde kinderen in de leeftijd van 8-12 jaar, zodat een goede beoordeling van MIH kan worden gedaan. Op deze leeftijd hadden de meeste kinderen alle vier de FPM’s en de meeste snijtanden, maar deze tanden waren nog niet lang genoeg aan de mondomgeving blootgesteld om cariës te ontwikkelen.

De vondst van meerdere aangetaste tanden van hetzelfde type tand kan de hypothese ondersteunen van een systemische oorsprong voor MIH, die hoogstwaarschijnlijk alle tanden zal aantasten die zich ontwikkelen in de periode waarin de systemische insult zich had voorgedaan. De studie toont echter aan dat niet alle indextanden bij elk kind werden aangetast en niet in dezelfde mate. Het is mogelijk dat groepen ameloblasten actief zijn op verschillende tijdstippen tijdens de amelogenese van individuele FPMs, wat de asymmetrie en variërende ernst van het defect in de aangetaste dentities zou kunnen verklaren.

In overeenstemming met eerdere studies, vonden wij dat afgebakende opaciteiten het meest frequente type van MIH waren. De prevalentie van posteruptieve defecten in onze studie was hoger dan die gerapporteerd in Zweden , Italië , en Libië . Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door de inclusie van oudere kinderen in onze studie, aangezien sommige van de afgebakende opaciteiten in de loop van de tijd kunnen afbreken. Deze verklaring wordt ondersteund door bevindingen van Wogelius et al. die een verhoogde prevalentie van posterieure afbraak rapporteerden naarmate de leeftijd toenam.

De studie toonde aan dat een significant hoger percentage van kinderen met MIH een ziektegeschiedenis hadden tijdens de eerste vier jaar van hun kindertijd. Deze bevindingen worden ondersteund door resultaten van andere studies. Een Nederlandse pilot studie van hypomineraliseerde eerste blijvende kiezen vond dat aandoeningen van de luchtwegen veel voorkwamen bij de getroffen kinderen. Een onderzoek naar mogelijke etiologische factoren, uitgevoerd bij kinderen bij wie een of meer van hun eerste kiezen waren getrokken vanwege ernstige hypomineralisatie, bracht een hoog percentage gezondheidsproblemen aan het licht, met name aandoeningen van de luchtwegen .

Theoretisch kunnen gezondheidsproblemen zoals astma of adenoïd infecties een verstorend effect hebben op de ameloblastische activiteit tijdens de mineralisatie van het glazuur door directe invloed van de ziekte of door hypoxie, hypocalcaemie, koorts, en/of ondervoeding als gevolg van de ziekte. Experimenten hebben aangetoond dat omstandigheden die de pH van de glazuurmatrix beïnvloeden, d.w.z. respiratoire acidose en abnormale zuurstofniveaus ten gevolge van hypoventilatie bij diverse ademhalingsziekten zoals astma of adenoïdinfecties, de werking van de proteolytische enzymen en de ontwikkeling van het kristal hydroxyapatiet remmen, hetgeen leidt tot glazuurhypomineralisatie.

Corticosteroïdtherapie, die vaak door astmatische kinderen wordt gebruikt, staat erom bekend de vorming en activiteit van osteoblasten te onderdrukken, hetgeen leidt tot verminderde botvorming. Een soortgelijk effect op de ameloblasten is mogelijk en kan verklaren hoe astma een risicofactor kan zijn voor MIH . De associatie van MIH met antibiotica gebruik is enigszins onduidelijk. Omdat antibiotica vaak worden gebruikt bij infecties van de bovenste luchtwegen, is het niet mogelijk te bevestigen of de associatie werd veroorzaakt door de ziekte of door het geneesmiddel.

De associatie van MIH met koorts is ook niet overtuigend. Ameloblasten zijn zeer gevoelig voor relatief kleine veranderingen in hun omgeving. Verhoging van de temperatuur, hypocalciëmie, en pH verschuivingen kunnen allen het normale proces van amelogenese verstoren. Koorts is echter ook een veel voorkomend symptoom dat gepaard gaat met de meeste infecties van de luchtwegen bij kinderen, zodat het de ziekte en niet de koorts kan zijn die het defect veroorzaakt.

Een mogelijke beperking van deze studie kan de recall bias zijn. Ondanks de uitgebreide ondervraging zijn de verkregen gegevens mogelijk geen volledige weerspiegeling geweest van de medische voorgeschiedenis van het kind gedurende de eerste vier levensjaren. Toekomstige studies kunnen deze tekortkoming ondervangen door gebruik te maken van de medische dossiers van het kind in aanvulling op de herinnering van de ouders. Dit kan de kwaliteit van de verkregen medische informatie verbeteren, hoewel het misschien geen informatie bevat over kleine ziekten of behandelingen die niet door de arts zijn geadviseerd, zoals het gebruik van vrij verkrijgbare medicijnen.

De huidige studie toont aan dat MIH een bestaand probleem is in Jeddah. Echter, de bevindingen zijn niet representatief voor de Saoedische gemeenschap als geheel. Om de toestand in het land beter te begrijpen, kan een nationaal onderzoek naar de mondgezondheid worden uitgevoerd. Vanwege de schaarste aan gegevens over deze kwestie in Saoedi-Arabië, kan deze studie basisinformatie verschaffen die kan worden gebruikt voor uitgebreider toekomstig onderzoek waarbij verschillende regio’s van het land kunnen worden betrokken.

Er is behoefte aan longitudinale studies met een grote steekproefomvang om de etiologische rol van de vele besproken mogelijke etiologische factoren te verduidelijken en de waarde van dergelijke studies zou veel groter zijn als zij trachtten de biologische mechanismen te bepalen waardoor deze insulten dit glazuurdefect veroorzaken.

5. Conclusies

De bevindingen van deze studie tonen het volgende aan.(1)De prevalentie van MIH bij 8-12-jarige kinderen in Jeddah is 8,6% zonder geslachtsvoorkeur.(2)De prevalentie van MIH is significant geassocieerd met kinderziekten tijdens de eerste 4 levensjaren, waaronder astma, adenoïd infecties, tonsillitis, koorts, en antibiotica inname.(3)Er is geen associatie tussen MIH en de geschiedenis van prematuriteit bij de geboorte, geboorte complicaties, laag geboortegewicht, of borstvoeding duur.(4)De meerderheid van de kinderen met MIH (65,2%) heeft laesies in zowel molaren als incisieven, waarbij gedemarqueerde opaciteiten het meest frequente defect type is.(5)Er is geen significant verschil in MIH prevalentie tussen de rechter- en linkerzijde van de mond, terwijl de bovenste incisieven significant meer zijn aangedaan dan de onderste.(6)

Conflict of Interests

De auteurs verklaren dat er geen belangenconflict is met betrekking tot de publicatie van dit artikel.