Nicolet, Verkenningen van

NICOLET, Verkenningen van. Jean Nicolet de Belleborne werd een tolk, klerk en handelaar in Nieuw Frankrijk, en ook een ontdekkingsreiziger. Als zoon van een koninklijke postbode werd hij rond 1598 geboren in de buurt van Cherbourg, Normandië. Zijn koloniale loopbaan schijnt serieus te zijn begonnen in 1619/20, toen hij naar Canada werd gezonden door de Rouen en Saint-Malo Compagnie, mogelijk na een kort eerste bezoek in 1618. Volgens de Jezuïeten, met wie hij nauwe banden onderhield en die hem in hun Relaties in gloedvolle bewoordingen ophemelden, maakten zijn goede karakter en uitstekende geheugen indruk op de invloedrijken in de kolonie. Samuel de Champlain, de feitelijke gouverneur, stuurde Nicolet al snel naar de Kichesipirini Algonquins om te overwinteren. Zij bezetten het eiland Allumette (bij Pembroke, Ontario) en hieven tol op de handelsroute langs de Ottawa Rivier. Hier begon de toekomstige tolk zich vertrouwd te maken met de Algonquins.

Na een verblijf van twee jaar verhuisde Nicolet dichter naar Lake Huron om te gaan leven tussen de Nipissings, een naburig Algonquian volk, waar hij handel dreef en deelnam aan de Nipissing raden. Deze laatste eer zou zijn status als vertegenwoordiger van Champlain hebben weerspiegeld, evenals zijn eigen toenemende diplomatieke ervaring. In 1634 werd Nicolet op een gecombineerde vredesmissie en ontdekkingsreis naar de bovenste Grote Meren gestuurd. Net als de rest van Nicolet’s carrière is ook deze expeditie slecht gedocumenteerd, en geleerden zijn het niet eens over zijn precieze bestemming en de partijen bij de onderhandelingen.

Nicolet bezocht de Winnebagos, waarschijnlijk in de Green Bay regio van Wisconsin, en onderhandelde over het beëindigen van de vijandelijkheden tussen hen en een naburig inheems Amerikaans volk. Zolang de vrede duurde, bevorderde deze een uitbreiding van de bonthandel. De ambtenaren schijnen hoge verwachtingen te hebben gekoesterd van de ontdekkingsreiziger Nicolet en gaven hem een geborduurd Chinees gewaad om indruk te maken op zijn gastheren, die aan de Fransen werden omschreven als “mensen van de zee” (de zee was, naar men hoopte, de Stille Oceaan). Nicolet bleef slechts kort in de regio, maar hij bracht informatie mee die de officiële Franse geografie van de Bovenmeren weliswaar nauwelijks verduidelijkte, maar wel bevestigde dat de Stille Oceaan en China verder naar het westen lagen dan sommigen hadden gedacht. Zijn bezoek moet ook de kennis van de Winnebagos over de Fransen hebben vergroot, toen ze eenmaal over hun verbazing over hun uitvoerig geklede, pistoolpakkende bezoeker heen waren.

Nadat hij was teruggeroepen van zijn taken bij de Nipissings – mogelijk omdat de Jezuïeten de aanwezigheid van tolken in de regio als storend beschouwden voor hun Huron-missie – werd Nicolet benoemd tot klerk en tolk voor de Algonquische taal voor de Compagnie van Nieuw-Frankrijk in Trois-Rivières. Nicolet was kennelijk al vader van een kind van een Nipissing-vrouw en trouwde in 1637 met Marguerite Couillard, de dochter van een welgestelde koloniale familie.

In oktober 1642 verdronk de tolk in de St. Lawrence, even stroomopwaarts van Quebec, toen de boot die hem meenam op een diplomatieke boodschap naar Trois-Rivières kapseisde. Nicolet, een bekwaam onderhandelaar met de inheemse bevolking en met invloedrijke leden van de koloniale samenleving, is representatief voor een handvol bekwame tussenpersonen die hielpen de Frans-Native betrekkingen vorm te geven in de beginjaren van Nieuw Frankrijk. In dit proces verkende hij zowel het inheemse grondgebied als de inheemse cultuur.

BIBLIOGRAPHY

Hamelin, Jean. “Nicollet de Belleborne, Jean.” Dictionary of Canadian Biography: 1000-1700. Toronto: University of Toronto Press, 1981.

Heidenreich, Conrad. “Early French Exploration in the North American Interior. In North American Exploration: A Continent Defined. Edited by John Logan Allen. Lincoln: University of Nebraska Press, 1997.

Trigger, Bruce. De kinderen van Aataentsic. Een geschiedenis van het Huron volk tot 1660. Montréal: McGill-Queen’s University Press, 1976.

Thwaites, Reuben Gold, ed. The Jesuit Relations and Allied Documents: 1642-1643. Vol. 23. Cleveland, Ohio: Burrows Brothers, 1896/1901.

Trudel, Marcel. Histoire de la Nouvelle-France: Le comptoir. Montréal: Fides, 1966.

–. Histoire de la Nouvelle-France: La seigneurie des Cent-Associés: La société. Montreal: Fides, 1983.

ThomasWien

Zie ookHuron/Wyandot ; Nieuw Frankrijk ; Winnebago/HoChunk .

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.