Irreversibele pulpitis is een van de meest voorkomende redenen waarom mensen hun tandarts opzoeken voor een spoedbehandeling. Als u ooit een acute pulpitis heeft gehad, wilt u daar nooit meer naar toe. Typische symptomen van onomkeerbare pulpitis zijn:
- Pijn die wordt uitgelokt door koude of warmte en die blijft
- Spontane pijn die de patiënt ’s nachts wakker kan houden
- Pijn bij het bijten
Klinische verschijnselen kunnen zijn:
- Tanden met recente tandheelkundige ingrepen, zwaar gerestaureerde tanden
- Pijn geprovoceerd door thermische uitdaging die de uitgangswaarde overschrijdt, deze pijn blijft vaak hangen
- Pijn bij percussie
- Radiografisch normaal periapicaal bot
- Radiografisch verkalkte pulpakamers en kanalen, diepe restauraties
- Observabel bewijs van slijtage, glazuurfracturen, gebroken restauraties
De occlusale trauma red herring presenteert zich in essentie op dezelfde manier als een pulpitis met twee klinische verschillen. Ten eerste, bij het uitvoeren van het extra-orale onderzoek zult u vaak masseter en temporalis spieren vinden die gevoelig zijn bij palpatie met koordachtige knopen in de spieren. Dit is vooral het geval in het gebied van de spieraanhechtingen. Vaak vertonen deze spieren tekenen van hypertrofie door overbelasting. Het tweede klinische teken is dat meer dan één tand hyper reageert op endodontische testen, vooral met betrekking tot percussie.
Wanneer patiënten zich presenteren met tekenen en symptomen van irreversibele pulpitis waarbij meer dan één tand betrokken is, ben ik altijd op zoek naar occlusaal trauma. Het is niet ongebruikelijk dat deze occlusaal trauma patiënten ernstige pijn hebben en dat de patiënt je smeekt om “iets te doen”. Endodontische interventie bij een primair occlusaal trauma loopt nooit goed af. De behandelde tand zal niet langer temperatuurgevoelig zijn, maar de percussiegevoeligheid zal aanhouden en de totale pijn van de patiënt zal niet verminderen en in veel gevallen zelfs verergeren doordat de endodontische ingreep de totale ontstekingsbelasting verhoogt, waardoor de diagnose nog meer in de war gestuurd wordt. Niet zelden, wanneer deze patiënten bij mij komen, hebben ze meerdere endodontische behandelingen gehad, weken van pijn, en zijn zeer ongelukkig.
Wanneer er onzekerheid is over de diagnose wil ik kijken of ik occlusaal trauma als etiologie kan elimineren door de patiënt in een “diagnostische spalk” te plaatsen. In dit geval fabriceer ik een anterieure deprogrammer (AD) voor de patiënt. De deprogrammer, die de hele dag gedragen wordt, zal bruxen/clenchen snel uit het beeld verwijderen, zodat de kauwspieren en overgevoelige tanden kunnen rusten en herstellen. Ik gebruik graag het NTI-apparaat dat online kan worden besteld op www.chairsidesplint.com.
Reline de NTI met koudhardend acryl en je hebt een snelle en gemakkelijke diagnostische spalk. De NTI website heeft alle informatie die je nodig hebt om de spalk in je kantoor te maken.
Ik laat de patiënt de AD twee dagen fulltime dragen, gevolgd door 5 dagen alleen ’s nachts. Ik evalueer de patiënt na een week opnieuw en test alle tanden opnieuw. Ik instrueer de patiënt dat de AD alleen een diagnostisch apparaat is en geen permanente oplossing. Een full arch immediate anterior disclussie spalk, met of zonder occlusale equilibratie en/of reconstructie is het antwoord voor de lange termijn. Patiënten die de AD langer dan een paar weken dragen hebben kans op over-eruptie van de achterste kiezen, wat het probleem zal verergeren. Ik vertel de patiënt ook dat het mogelijk is dat er een beschadigde pulpa is die endodontische behandeling nodig heeft en als dat zo is, zal de AD helpen om de tand te lokaliseren.
Als de symptomen na een week aanzienlijk zijn verdwenen, dan kun je er vrij zeker van zijn dat occlusaal trauma de etiologie is. Test nog steeds de tanden om er zeker van te zijn dat ze allemaal nog vitaal zijn. Maak een volledige boogspalk met alle tanden in contact in “CR/CO voor de dag” en goed gedefinieerde anterieure geleiding in alle excursieve bewegingen. Als de spalk werkt, zullen de spieren ontspannen en het TMJ de kans geven zich te herpositioneren. Dit resulteert in nieuwe interferenties en verminderde effectiviteit van de spalk. De spalk moet worden aangepast om de anterieure geleiding te herstellen. Het kan zijn dat u deze cyclus een paar keer moet herhalen totdat het TMJ van de patiënt een stabiele positie heeft bereikt, voordat u naar meer permanente oplossingen kijkt om CR/CO te bereiken. Zoals altijd zijn wij er om u en uw patiënt te helpen wanneer u dat nodig acht.
OVER DE AUTEUR, DR. HOWARD BITTNER, DMD, CAGS
Dr. Bittner is geboren en getogen in de regio Surrey/Langley. Na zijn vooropleiding aan de Simon Fraser University behaalde hij in 1982 zijn Doctor of Dental Medicine aan de University of British Columbia en in 1995 zijn Certificate in Advanced Graduate Studies in Endodontics aan de Boston University’s Goldman School of Dental Medicine.
Dr. Bittner was 11 jaar werkzaam in de algemene tandheelkunde in Langley, voorafgaand aan zijn opleiding tot endodontisch specialist. Hij beoefent de tandheelkundige specialiteit van Endodontie sinds 1995.
In zijn vrije tijd houdt Dr. Bittner ervan om deel te nemen aan een verscheidenheid van sporten, waaronder de meest recente, golfen! Hij geniet er ook van om een nieuwe grootvader te zijn, wat als je het hem vraagt gewoon het beste is!