Stelt u zich voor dat uw land wordt veroverd, uw huizen worden verwoest, uw bezittingen worden meegenomen en u, samen met ieder lid van uw gezin, wordt weggevoerd in gevangenschap, naar een vreemd land voor 70 jaar. Maar dit is wat er gebeurde met het volk Israël als gevolg van hun ongehoorzaamheid aan God en hun grove geloofsafval.
Ze waren zeventig jaar eerder van Israël naar Babylon weggevoerd, maar de dag was eindelijk aangebroken waarop de Heer hen die gevangen waren genomen… terugbracht naar de heilige stad Jeruzalem. Het volk voelde zich als in een droom… en Psalm 126 geeft een inkijkje in de harten van Joodse mannen en vrouwen die samen met hun ouders en grootouders deze vreselijke tijd van grote moeilijkheden hadden moeten meemaken.
Hun monden werden vervuld van gelach en hun tongen verheugden zich zeer toen werd aangekondigd dat zij zouden terugkeren naar Israël, om de stad van hun voorvaderen te herbouwen en de Tempel van God te herstellen, die door Nebukadnezar was verwoest… zoveel decennia eerder.
Het was Cyrus, de koning van Perzië, die verordonneerde dat de gevangenen naar hun land konden terugkeren. Ongetwijfeld moeten zij zich bij elke generatie die voorbijging, hebben afgevraagd of zij hun geliefde land ooit nog zouden terugzien. Maar God had in Zijn genade bepaald dat Cyrus de man zou zijn die Hij zou gebruiken om Zijn volk te herstellen in het land dat Hij voor altijd aan hun voorvaderen had gegeven.
Geen wonder dat er onder de volken werd gezegd: “de Here heeft grote dingen voor hen gedaan. De geschiedenis zelf getuigde aan de heidenvolken dat de God van de Hebreeën op wonderbaarlijke wijze ingrijpt ten behoeve van Zijn volk Israël. En opnieuw, na 70 jaar gevangenschap, kwam de God van Abraham, Izaäk en Jakob in actie namens Zijn volk Israël, om hen te herstellen tot Zichzelf en hun beloofde land… want Hij is een goede en trouwe God – Wiens Woord standhoudt van geslacht tot geslacht.
Geen wonder dat de ballingen zich verheugden en zongen: de Heer heeft grote dingen voor ons gedaan en wij zijn vervuld van vreugde. Cyrus mag dan de koning zijn geweest die het decreet uitvaardigde om Jeruzalem te herbouwen, maar het was God Die het hart van deze man bewoog om Zijn profetische proclamatie uit te spreken om de heilige stad van God te herstellen en te herbouwen en om de kinderen van Israël te herstellen in het glorieuze land van hun erfenis.