Ik was 17 toen ik mijn man ontmoette en hij was 34. Er was een leeftijdsverschil van 17 jaar. We zijn nu bijna 30 jaar samen en we zijn beste vrienden.
We hebben drie kinderen opgevoed en hebben hard gewerkt. Hij is mijn rots in de branding. Maar in de afgelopen paar jaar zijn de gezondheidsproblemen van mijn man ons leeftijdsverschil gaan opvallen.
Ik moet nu de realiteit onder ogen zien dat ik niet de kans krijg om samen oud te worden. Vanwege ons leeftijdsverschil zal ik zijn verzorgster en verpleegster worden, wat prima is, we hebben gezegd in ziekte en in gezondheid. Maar niemand zei iets over hoe mijn eindspel zou zijn dat ik mijn sterke, grappige man snel voor mijn ogen zou zien verouderen terwijl hij in een oude man met stippeltjes veranderde.
Niemand zei iets over hoe ik mijn gouden jaren zal doorbrengen zonder de partner met wie ik mijn leven heb opgebouwd. Ik geef toe, dat ging ons nooit lukken, maar we dachten ook nooit zo ver in de toekomst. Ons leeftijdsverschil was nooit een probleem tijdens het grootste deel van onze relatie, maar nu is het het grootste ding in ons leven geworden – en niet op een goede manier.
* Een liefde op basis van een leeftijdsverschil van 45 jaar
* ‘Ons leeftijdsverschil is moeilijker geweest dan uit de kast komen als homo’
* Leeftijdsverschil van 19 jaar, 31 jaar gelukkig huwelijk
Destijds waren de enige zorgen die mijn vrienden en familie uitten dat ik voor hem slechts een voorbijgaand avontuurtje was – in zekere zin een oppepper voor zijn ego. Ik was zoveel jonger dan de partners van zijn vrienden.
Veel van deze langdurige vrienden probeerden me af te schrikken door me verhalen over zijn verleden te vertellen. Maar ik was nooit al te bezorgd, hij was niet die persoon als hij bij mij was.
Hij behandelde me altijd als een gelijke, dat was iets nieuws voor mij. Alles was zo zwart-wit als ik bij hem was, ik wist altijd waar ik aan toe was.
Maar nu is ons leeftijdsverschil een grote zorg geworden voor mijn man. Hij voelt zich schuldig nu hij weet dat ik te maken krijg met zijn afnemende gezondheid en dat we veel van de dingen die we van plan waren te doen, niet meer kunnen doen. Zijn latere jaren zijn zo veel eerder gekomen dan we beiden ooit hadden verwacht.
Ik ben nu 47 jaar oud. Ik wil reizen. Onze kinderen zijn het huis uit en onze hypotheek is afbetaald – we staan er goed voor.
Mijn man is 64 en is net met pensioen gegaan. Maar door zijn afnemende gezondheid is hij voor mijn ogen in een oude man veranderd. Dit is iets waarvan je denkt dat je het samen zult doen. In plaats daarvan word ik zijn oppas – iets waar ik nooit van had gedroomd.
We hebben een geweldig leven samen. We lachen nog steeds meer dan wat dan ook en hij is nog steeds mijn rots, mijn liefde, mijn beste vriend. Het is gewoon zo moeilijk om mijn sterke, grappige man ouder te zien worden. Ik kan me mijn leven zonder hem niet voorstellen.
Maar ik denk dat ik wel zal moeten.
Stuur ons uw verhalen
- Bekijk deze opdracht
- Bekijk alle bijdragen
Stuff Nation
- Whats App